Tu dupes fon innocence, Mais enfin ta liberté Car fouvent la fictions Bien que ton cœur defavouë Scache enfin que cette flamme Que tu veux feindre au dehors Par des inconnus refforts, Entrera bien dans ton ame; Car fouvent la fiction. Se change en affection. Tirfis auprès d'Hyppolite Penfoit bien garder son cœur,, Mais ce bel objet vainqueur Le fit rendre à fon mérite; Changeant en affection: Malgré lui fa fiction. CHANSON SI je perds bien des maîtreffes, S! J'en fais encor plus fouvent,... Et mes vœux & mes promeffes Quand je vois un beau vifage, Mais long-temps lui faire hommage, - J'entre bien en complaifance: Si je feins un peu de braise Alors que l'humeur m'en prend ; Qu'on me chaffe, ou qu'on me baife, Qu'on foit facile ou mauvaise, Qu'on me chaffe, ou qu'on me baife, Tout m'eft fort indifferent. Mon ufage eft fi commode; Paffe pour un Allemand. Ein des Mélanges Poëtiques.. PETRI CORNELII ROTHOMAGENSIS, Ad illuftriffimi Francifci Harlæi, Archie pifcopi Normaniæ Primatis Invitationem; quâ Gloriofiffimum Regem, Eminentiffimumque Cardinalem Ducem verfibus celebrare juffus eft, EXCUSATI O. NEuftriaca lux alma plagæ, quo nostra supèr Infula, & Aonii laurus opaca jugi; Atque hilarem populum tædia noffe vetat, Hanc doctique, rudefque, hanc mollis & aulicus, & jam Exefo mitis Zoilus ungue stapet. Ces Vers font imprimés à la page 248. & fuit. de l'Ouvrage intitulé: Epinicia Mufarum Eminentiffims Car dinali Duci de Richelieu, in-4°. Paris 1634. Nil tamen hic fortes opus altè intendere nervos, Semper in exiguo carmine vend jacet Quàm placuere tui, Phylli jocofa, fales ;: Forfan&inde ignis verfibus, inde, lepos, Vix fonat à magno divulfa Camoena theatro, Blafaque nil proprio fuftinet ore loqui. Hi mihi funt fines, nec me quafiveris extrà, Carminibus ponent claufa theatra modum :: Nec, LO DOICE, tuos aufim temerare triumphos, RICHELIUMVE humili dedecorare lyrâ, |