Tibulle et les auteurs du Corpus tibullianum: texte établi d'après la méthode de critique verbale de Louis Havet, Volumen1;Volumen241É. Champion, 1924 - 181 páginas |
Términos y frases comunes
Actium Albe-la-Longue amant Amor amour Apollon apparat critique atque AV¹ Bacchus Baehrens carmina Cartault Cerinthus chevelure cœur Corpus Tibullianum couplet critique Cuiacianus déesse Delia deos deus dieu dieux distique diues élégies établi et traduit etiam Excerpta Parisina Faculté des Lettres Falerne femme g Cui Guelferbytanus habent Fris haec Havet Hiller illa ille interpolé ipse iuueni jeune l'amour l'élégie Lachmann leçons Lygdamus magna Marathus ment Messalla mihi modo multa Neaera Nemesis nobis nocte nunc Osiris Ovide Parisina Pholoé pièce Plant poésie poète posse Postgate precor Priape procul Properce propos du Corpus pudet puella puellae quae quam quid quis quod rasura rustique sacrés saepe saeua Scaliger seges semper sint Sulpicia supra tamen tempora terre texte de Tibulle Texte établi texte seul thème tibi Tibulle traduction seule tristes tunc uenit uera uerba V²g Vénus
Pasajes populares
Página 35 - ASPER eram et bene discidium me ferre loquebar : at mihi nunc longe gloria fortis abest. namque agor ut per plana citus sola verbere turben quem celer adsueta versat ab arte puer. ure ferum et torque, libeat ne dicere quicquam 5 magnificum post haec ; horrida verba doma. parce tamen, per te furtivi foedera lecti, per venerem quaeso compositumque caput.
Página 9 - ... non ego sum satis ad tantae praeconia laudis, ipse mihi non si praescribat carmina Phoebus. est tibi, qui possit magnis se accingere rebus, Valgius : aeterno propior non alter Homero.
Página 21 - Mors atra? precor : non hic mihi mater quae legat in maestos ossa perusta sinus, non soror, Assyrios cineri quae dedat odores et fleat effusis ante sepulcra comis, Delia non usquam; quae me cum mitteret urbe, 10 dicitur ante omnes consuluisse deos.
Página 53 - Parce precor tenero : non illi sontica causa est, Sed nimius luto corpora tingit amor. Vel miser absenti maestas quam saepe querelas Conicit et lacrimis omnia plena madent ! «Quid me spernis?
Página 23 - Aves dant omina dira,' Saturni aut sacram me tenuisse diem. O quotiens ingressus iter mihi tristia dixi offensum in porta signa dedisse pedem ! 20 Audeat invito ne quis discedere Amore, aut sciat egressum se prohibente deo. Quid tua nunc Isis mihi, Delia, quid mihi prosunt illa tua totiens aera repulsa manu, quidve, pie dum sacra colis, pureque lavari 25 te (memini) et puro secubuisse toro?
Página 53 - Marte fauente duces, 30 ut mihi potanti possit sua dicere facta \ miles et in mensa pingere castra mero.
Página 23 - Te (memini) et puro secubuisse toro? Nunc, dea, nunc succurre mihi (nam posse mederi Picta docet templis multa tabella tuis...
Página 109 - ... pace tua pereant arcus pereantque sagittae, Phoebe, modo in terris erret inermis Amor. ars bona: sed postquam sumpsit sibi tela Cupido, heu heu quam multis ars dedit ista malum!
Página 31 - Musae, vivet, dum robora tellus, dum caelum Stellas, dum vehet amnis aquas, at qui non audit Musas, qui vendit amorem, Idaeae currus ille sequatur Opis, et tercentenas erroribus expleat urbes et secet ad Phrygios vilia membra modos.
Página 101 - Ipse triumphali devinctus tempora lauro, dum cumulant aras, ad tua sacra veni. Sed nitidus pulcherque veni : nunc indue vestem sepositam, longas nunc bene pecte comas, qualem te memorant Saturno rege fugato victori laudes concinuisse lovi.