25 Huic igitur meritas grates, ubicumque licebit, Terra sit ut propior teftificanda mihi. 30 35 40 Quem vetus accensâ separat ira pyra; Oblitus moris judiciique mei. 45 50 55 Et quoniam, qui sis, nondum quærentibus edo,... 60 Utque mei verfus aliquantum noctis habebunt, Sic vitæ series tota sit atra tuæ. Hæc tibi natali, faxo, Janique Kalendis, Non mentituro quilibet ore legat. 65 Dî maris & terræ, quique his meliora tenetis Inter diverfos cum Jove regna polos; Huc precor, huc vestras omnes advertite mentes, Et sinite optatis pondus inesse meis. Ipsaque tu, Tellus, ipfum cum fluctibus Equor, Ipse meas Æther accipe summe preces : Sideraque, & radiis circumdata Solis imago; Lunaque, quæ numquam, quo priùs, ore micas; Noxque tenebrarum specie reverenda tuarum; Quæque ratum triplici pollice netis opus; 75 Quique per infernas horrendo murmure valles Imperjuratæ laberis amnis aquæ ; Quasque ferunt torto vittatis angue capillis Carceris obfcuras ante sedere fores, 70 80 Vos quoque, plebs Superûm, Fauni, Satyrique, Laresque, Fluminaque, & Nymphæ, Semideûmque genus. Denique ab antiquo Divi veteresque novique, In noftrum cuncti tempus adeste, Chao. Carmina dum capiti malefido dira canuntur, Et peragunt partes ira dolorque suas, 85 Annuite optatis omnes ex ordine noftris, Et pars sit voti nulla caduca mei. Quæque precor, fiant: ut non mea dicta, fed illa Pasiphaës generi verba fuiffe putet. Quasque ego transiero pœnas, patiatur & illas. Pleniùs ingenio sit mifer ille meo. Neve: minùs valeant fictum exsecrantia nomen Vota, minus magnos commoveantve Deos. Illum ego devoveo, quem mens intelligit, Ibin; Qui se scit factis has meruisse preces. 95 Nulla mora est in me: peragam rata vota facerdos. Quisquis ades facris, ore favete, meis. Quisquis ades sacris, lugubria dicite verba; Ominibusque malis, pedibusque occurrite lævis : Ærumnæ facies invidiosa tuæ. Causaque non desit, desit tibi copia mortis. 100 105 115 120 Deferat; & longâ torqueat ante morâ. 125 Phœbus: & a læva mæsta volavit avis. Speque tuæ mortis, perfide, semper alar. Finiet illa dies, quæ mihi tarda venit. 130 140 Quàm dolor hic umquam spatio evanefcere possit, Leniat aut odium tempus & hora meum. 135 Pugnabunt jaculis dum Thraces, lazyges arcu, Dum tepidus Ganges, frigidus Ifter erit; Robora dum montes, dum pabula mollia campi, Dum Tiberis flavas Tuscus habebit aquas, Bella geram tecum: nec mors mihi finiet iras, Sæva sed in Manes Manibus arma dabit. Tum quoque, cùm vacuas fuero dilapfus in auras, Exanimis mores oderit umbra tuos. Tum quoque factorum veniam memor umbra tuorum : Insequar & vultus ossea larva tuos. 145 Sive ego, quod nolim, longis consumtus ab annis ; Sive, manu factâ morte, folutus ero: Sive per immenfas jactabor naufragus undas, Nostraque longinquus vifcera piscis edet; Sive peregrinæ carpent mea membra volucres ; Sive meo tingent fanguine rostra lupi; Sive aliquis dignatus erit fupponere terræ, Aut dare plebejo corpus inane rogo: Quicquid ero, Stygiis erumpere nitar ab oris, Et tendam gelidas ultor in ora manus. 155 Me vigilans cernes : tacitis ego noctis in umbris Excutiam fomnos, vifus adesse, tuos. Denique quicquid ages, ante os oculosque volabo, Et querar, & nulla sede quietus eris; Verbera torta dabunt fonitum; nexæque colubris Confcia fumabunt femper ad ora faces. His vivus Furiis agitabere: mortuus îsdem. Et brevior pœnâ vita futura tuâ est. Nec tibi contingent funus lacrymæque tuorum: Indeploratum projiciere caput. 150 160 165 Carnificisque manu, populo plaudente, traheris; Infixusque tuis ossibus uncus erit. Unguibus & rostro tardus trahet ilia vultur, In loca ab Elysiis diversa fugabere campis ; In te tranfcribet veterum tormenta reorum : 170 175 180 185 190 195 Horaque erit tantis ultima nulla malis. 200 |