Imágenes de páginas
PDF
EPUB
[ocr errors]

que pallore ac fqualore obfitus eft, ut di- E.DOLET. cas ultricem furiam pectori affixam atque ad rota fupplicium trahi. Rogas, qui nos ad θυσάντητον θέαμα perduxerit ? Audies hic alterum aque Ciceronianum hoc eft pietatis, Graca lingua, ac difciplinarum contemptorem, qui edidit Dialogos revocati ac relegati Ciceronis. (11 veut parler ici d'Ortenfio Landi, dont les Dialogues fur Ciceron parurent à Lipfic en 1534.) Ipfe vere relegatus, ac non revocatus in Italiam ; in qua tota, nedum in patria fua metuit agnofci, ideoque fibi confcius, nomen in frontifpicio fuppreffit ; fed nobis Bononia intus &in cute cognitus eft. Lugduni vero hoc nobis repetebat Apophthegma: alii alios legunt, mihi folus Chriftus & Tullius placet, Chriftus & Tullius folus fatis eft, fed interim Chriftum nec in manibus habebat, nec in libris: an in corde haberet, Deus fcit. Hoc nos ex ejus ore fcimus, illum cum in Galliam confugeret neque vetus neque novum Teftamentum fecum tuliffe pro itineris ac miferia folatio, fed familiares Epiftolas M. Tullii. Hujus & fortunam tali vita dignam (quam tamen Dei revocantis plagam Phryx nondum fentit, utinam tandem

[ocr errors]

E.DOLET fentiat) & levitatem, & mollitiem, mores minime religiofos paucis defcripturi fueramus, nifi eadem improbitate ac petulantia effe fciremus omnes, quotquot hujus modi propius noffe contigit ex iftis fimiis Ciceronis. Hic igitur nos deduxit adinaufpicatam avem (c'eft-à-dire Dolet, à qui il revient maintenant. ) Ante cubiculum ftrepitus ac pedor puerorum Alphabeta opinor difcentium. Hinc, ut fcis, ejecti viðlum Tyranni quaritare folent. Intus non memini, quid librorum effet exuli. Inter loquendum protulit locum ex orationibus fuis, ubi de Erafmo nefcio quid agebat, non admodum acerbe ut vifum eft. Atque hunc recitari voluit ab Hortenfio Lando, ne videlicet pronunciatione Gallica offenderemur. Nec ulla mentio de rabicfo Dial. quem effet editurus.Tantum obnixe rogat Landum,ut in fuas Orationes prafaretur, eafque cuicunque libitum effet, dicaret: id quod facere Landus renuit. Nam neque Gryphius videbatur editionem recepturus: quippe qui nobifcum etiam conquerebatur, importuniffime fe à nefcio quibus ut imprimeret, urgeri. Mox nobis exeuntibus obtulit Carvaiali &Scaligeri virulentias,quas numquam inItalia

[ocr errors]

videramus. His nimirum libellis exilium E.DOLET.,
Tolofanum confolatur mifer, ac laffum
conviciis animum redaccendit. Nos illi

pagellis aliquot vellicatis, poftridie red-
didimus utrumque, deque Rege ac Julii
Camilli Theatro loqui capimus. Nunc
Gilberte nofter, caufam non videmus
cur buic ftulto fecundum fuam ftultitiam
refpondendum fit. Fortaffe fallimur: fed,
ut recte fcribit Alciatus, magis fallitur,
qui tam male de Erafmici nominis ma- ·
jeftate, deque ftudioforum in Erafmum
obfervantia fentit, ut de arce illum eru-
ditionis ac probitatis, quam tam diu
poffedit, hujufmodi malevolorum obtre-
Etationibus odiifque dejici unquam poffe
opinetur. Non eft hic fcurra, qui fuis
placeat Amfdorphiis, ac reum agat pie-
tatis non titulum habet Equitis, non
Comitis, non Monachi: vix hominis
habet faciem. Atque haud fcimus
jam Schola SenatufqueTholofanus cura-
verunt, ut vel Parifiis fuam capite le-
gibus luat poenam. Nam & hoc accidere
folet Atheis, ut cum maxime fibi gratu-
lantes dicunt (quod ille in fua jactat E-
piftola) pax, pax, fruere, & epulare,
de repente merita calamitate oppriman-
tur. Forfitan autem amici ex Lutetia

an

E.DOLET. improbitatem Crabonis, aut ChamaleonTM tis, ad maxillarum ufque fracturam hiantis, imo ad certam corporis animeque perditionem ob aurulam ruentis, copiofius depictam ad vos mittent. Quamvis quis unquam melius aut faxo infculpet, aut coloribus effinget imaginem ftulti, vecordis, infani, furiofi, rabiofi, gloriofi, procacis, maledici, petulantis, vani, mendacis, impudentis, arrogantis, impii, fine Deo, fine fide, fine religione ulla; quam hic fe talem ad vivum fuo ipfius ore prodidit & expreffit? Nobis ex eorum numero videtur effe, quos B. Auguftinus & ipfe Erafmus irridere flendos, & flere jubent irridendos: id. quod utrumque fecimus lecto libro. Certe magis doluimus tantum in humanis litteris verfato homine & bapiifato reperiri immanitatis & impietatis... Hac, Gilberte nofter, nequaquam impudentia, fed amor, cujus teftis eft Deus,juffit fcribere, &c.

Ajoûtons qu'il fut outré en tout, aimé extrêmement des uns, haï des autres à la fureur: comblant les uns de louanges, déchirant les autres fans: pitié, toujours attaquant, toujours attaqué, fçavant au-delà de fon âge

[ocr errors]

s'appliquant fans relâche au travail, E.DOLET. d'ailleurs orgueilleux, méprifant, vindicatif & inquiet.

50

Antoine du Verdier, dit dans fa Bibliotheque qu'il étoit bien verfé dans les Langues Gréque & Latine; mais il n'y a aucun fond à faire fur fon témoignage, car il n'entendoit point le Grec, & ne fçavoit le Latin que médiocrement; ainfi il n'étoit point en état de juger de la capacité de Dolet en ces deux Langues. M. de la Monnoye, meilleur juge en cette matiere, en parle ainfi dans fes additions aux jugemens de Baillet, »Il ne paroît pas par les Oeuvres de Dolet, qu'il ait fçû le Grec : fes prétendues ver» fions de l'Hipparchus de Platon & » de l'Axiochus ont été faites d'après » les interprétations latines, qu'il en » avoit trouvées. J'avoue qu'il avoit bien étudié le Latin; mais quoiqu'il en fit fon capital, il n'écrit pas naturellement. Sa Profe fent l'écolier qui fait des thémes; c'eft qui un tiffu de phrafes mandiées. Ses Vers font miferables, furtout les Lyriques. La Langue qu'il fçavoit » le mieux, c'étoit pour le temps fa » maternelle.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]
« AnteriorContinuar »