Anthologie aus den Elegikern der Römer: Ovid

Portada
B.G. Teubner, 1896
 

Páginas seleccionadas

Pasajes populares

Página 39 - Cum subit illius tristissima noctis imago, Qua mihi supremum tempus in Urbe fuit, Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis.
Página 58 - Non fuit ingenio fama maligna meo. Cumque ego praeponam multos mihi, non minor illis Dicor et in toto plurimus orbe legor. Si quid habent igitur vatum praesagia veri, Protinus ut moriar, non ero, terra, tuus. 130 Sive favore tuli, sive hanc ego carmine famam Jure, tibi grates, candide lector, ago.
Página 40 - Adloquor extremum maestos abiturus amicos, Qui modo de multis unus et alter erant. Uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, Imbre per indignas usque cadente genas. Nata procul Libycis aberat diversa sub oris, 20 Nec poterat fati certior esse mei.
Página 42 - Quid propero? Scythia est, quo mittimur', inquam. 'Roma relinquenda est. utraque iusta mora est. Uxor in aeternum vivo mihi viva negatur Et domus et fidae dulcia membra domus, 65 Quosque ego fraterno dilexi more sodales, 0 mihi Thesea pectora iuncta fide! Dum licet, amplectar. numquam fortasse licebit Amplius. in lucro est quae datur hora mihi.
Página 53 - Inque suum furtim Musa trahebat opus. Saepe pater dixit: „Studium quid inutile temptas? Maeonides nullas ipse reliquit opes.
Página 18 - Veientibus armis ter centum Fabii ter cecidere duo. una domus vires et onus susceperat Urbis, sumunt gentiles arma professa manus. egreditur castris miles generosus ab isdem, 200 e quis dux fieri quilibet aptus erat. Carmentis portae dextro est via proxima lano. ire per hanc noli, quisquis es: omen habet, illa fania refert Fabios exisse trecentos; porta vacat culpa, sed tarnen omen habet.
Página 19 - Quo ruitis, generosa domus? male creditis hosti! Simplex nobilitas, perfida tela cave! Fraude perit virtus. In apertos undique campos Prosiliunt hostes et latus omne tenent. Quid faciant pauci contra tot milia fortes?
Página 75 - felicius' inquit 'amata Sum tibi: vixisti, dum tuus ignis eram.' Cui Nemesis 'quid' ait 'tibi sunt mea damna dolori? Me tenuit moriens deficiente manu.
Página 41 - ... morae spatium nox praecipitata negabat, versaque ab axe suo Parrhasis arctos erat. quid facerem ? blando patriae retinebar amore : ultima sed iussae nox erat ilia fugae. 50 a! quotiens aliquo dixi properante 'quid urgues? vel quo festines ire, vel unde, vide !
Página 55 - Dum tibi Cadmeae dicuntur, Pontice, Thebae Armaque fraternae tristia militiae, Atque, ita sim felix, primo contendis Homero, Sint modo fata tuis mollia carminibus...

Información bibliográfica