vandum me festína.

Juxia est Dóminus iis qui tribuláto sunt corde, húmiles spíritu salvábit. Multæ tribulatiónes justórum ; et de ómnibus his liberábit eos Dóminus.

*

*

Custódit Dóminus ómnia ossa eórum: unum ex his non conterétur.

Mors peccatórum péssima; * et qui odérunt justum, delinquent.

*

Rédimet Dóminus ánimas servórum suórum; et non delinquent omnes qui sperant in eo.

Ant. Veníte, fílii, audíte me timórem Dómini docébo vos. Ps. 33.

Capitulum. (Jac. 2.) SICUT Corpus sine spíritu mórtuum est, ita et fides sine opéribus mórtua est.

B. br. Gressus meos dírige, Dómine, * Secundùm elóquium tuum. Gressus. . Ut custódiam* mandáta tua, Glória Patri. Gressus meos. V. Bonitátem, et disciplínam, et sciéntiam doce me; B. Quia mandátis tuis crédidi. Ps. 118.

AD NONAM.

Ant. 1. a. Exultent.

PSALMUS 69. Deus, in adjutórium meum

Confundantur, et reve→ reantur, qui quærunt ánimam meam.

Avertantur retrorsùm, et erubescant, * qui volunt mihi mala.

*

Avertantur statim erubescentes, qui dicunt mihi : Euge, euge.

Exultent et lætentur in te omnes qui quærunt te; * et dicant semper: Magnificétur Dóminus, qui diligunt

salutáre tuum.

Ego verò egénus et pauper sum: * Deus, ádjuva me. Adjútor meus et liberátor meus es tu : * Dómine, ne moréris.

- runt nos.

Deus virtútum, converte nos, et ostende fáciem tuam; * et salvi erimus.

DIVISIO PSALMI 79.

DOMINE ] víneam de Egypto transtulisti: * ejecisti gentes, et plantasti eam.

*

Dux itineris fuisti in conspectu ejus; plantasti radíces ejus, et implévit ter

PSALMUS 137. CONFITEBOR tibi, Dómine, in toto corde meo; * quóniam audisti verba oris mei.

In conspectu Angelórum psallam tibi: * adorábo ad templum sanctum tuum,

Et confitebor nómini tuo super misericórdia tua et veritáte tua; * quóniam magnificasti super omne, nomen sanctum tuum.

In quacumque die invocávero te, exaudi me: * multiplicábis in ánima mea virtútem.

córum meórum extendisti manum tuam, et salvum me fecit déxtera tua.

Dóminus retribuet pro me: * Dómine, misericórdia tua in séculum : ópera mánuum tuárum ne despícias.

Ant. Confitébor nómini tuo, Dómine, super misericórdia tua et veritáte tua. Ant. 7. d. Generátio.

PSALMUS 144. EXALTABO te, Deus meus

*

rex: et benedícam nómini tuo in séculum, et in sécu -lum séculi.

Per síngulos dies benedícam tibi : * et laudábo nomen tuum in séculum, et in séculum séculi.

Magnus Dóminus, et laudábilis nimis; * et magnitúdinis ejus non est finis.

Generátio et generátio laudábit ópera tua, * et poténtiam tuam pronuntiabunt.

Magnificéntiam glóriæ sanctitátis tuæ loquentur, et mirabília tua narrábunt.

Et virtútem terribilium tuórum dicent, * et magnitúdinem tuam narrábunt. Memóriam abundantiæ suavitátis tuæ eructábunt, * et justítiâ tuâ exultábunt.

Ant. Generátio et generátio laudábit ópera tua, et poténtiam tuam pronuntiá

bunt.

ómnibus invocántibus eum in veritáte.

Voluntátem timéntium se fáciet, et deprecatiónem eórum exáudiet, * et salvos fáciet eos.

*

Custódit Dóminus omnes diligentes se, et omnes peccatóres disperdet.

Laudatiónem Dómini loquétur os meum : * et benedicat omnis caro nómini sancto ejus in séculum, et in séculum séculi.

Ant. Propè est Dóminus ómnibus invocántibus eum in veritáte.

Capitulum. (Rom. 10.) CORDE créditur ad justí tiam, ore autem confessio fit ad salutem; dicit enim Scriptúra : Omnis qui credit in illum, non confundétur. Non enim est distinctio Judæi et Græci : nam idem Dóminus ómnium, dives in omnes qui invocant illum.

PLACATUS illo nómine,

Labántibus feres opem; Dabisque, sanctam dégener Ne vita deturpet fidem.

SIT laus Patri, laus Filio: Par sit tibi laus, Spíritus, Infúsa per quem cordibus Relucet imis véritas.

Amen.

V. Os meum annuntiábit justítiam tuam, I. Totâ die salutáre tuum. Ps. 70.

Ad Magníficat, Ant. 7. G.

Potens est Dóminus, et sanctum nomen ejus. Luc. 1.

AD COMPLETORIUM. Ant. 1. f. Salvum me fac Dómine.

PSALMUS II.

SALVUM me fac, Dómine quóniam defécit sanctus, quóniam diminútæ sunt veritátes à filiis hóminum.

Vana locúti sunt unusquisque ad próximum suum: lábia dolósa, in corde et corde locúti sunt.

Disperdat Dóminus universa lábia dolósa, * et linguam magniloquam ;

Qui dixérunt : Linguam nostram magnificábimus,lábia nostra à nobis sunt: quis noster Dóminus est?

*

Ecce mensurábiles posuisti dies meos: et substantia mea tanquam nihilum ante te.

Verumtamen universa vánitas,* omnis homo vivens. Verúmtamen in imagine pertransit homo; sed et frustrà conturbátur.

*

*

Thesaurízat, et ignorat cui congregábit ea.

Et nunc quæ est expectátio mea? nonne Dóminus? * et substantia mea apud te

est.