BEATUS vir qui non abiit in QUARE fremuérunt gentes,* * consílio impiórum, et in via peccatórum non stetit, et in cathedra pestiléntiæ non sedit; et pópuli meditáti sunt inánia? Astitérunt reges terræ, et príncipes convenérunt in unum adversùs Dóminum, et adversùs Christum ejus. * Dirumpámus víncula eórum, et projiciámus à no bis jugum ipsórum. Qui hábitat in cœlis irridébit eos * et Dóminus subsannábit eos. Tunc loquétur ad eos in ira sua, * et in furóre suo conturbábit eos. Ego autem constitútus sum rex ab eo super Sion montem sanctum ejus, * prædicans præceptum ejus. * Dóminus dixit ad me:. Fílius meus es tu, ego hódie génui te. * Póstula à me ; et dabo tibi gentes hæreditátem tuam, et possessiónem tuam términos terræ. Reges eos in virga férrea,* Dómini est salus ; * et super pópulum tuum benedíctio tua. Ant. Dicunt ánimæ meæ : Non est salus ipsi in Deo. ejus; tu autem, Dómine, susceptor meus es. . Memor fui nocte nóminis tui, Dómine; R. Et custodívi legem tuam. Ps. 118. Post Versiculum cujuslibet Nocturni dicitur secretò: Pater, deindè Absolut. et Benedict. ut habentur in Ordinario Breviarii. Lectiones cum Responsoriis ut in Proprio. IN II.o NOCTURNO. Ant. 6. F. Díligam te Dó mine. PSALMUS 17. DILIGAM te, Dómine, fortitúdo mea: * Dóminus firmamentum meum, et refúgium meum, et liberátor meus.. Deus meus adjútor meus," et sperábo in eum. Protector meus, et cornu salútis meæ, * et susceptor meus. * Laudans invocábo Dóminum; et ab inimicis meis salvus ero. Circumdedérunt me dolóres mortis, exurge, * et torrentes iniquitátis conturbavérunt Ego dormívi, et soporátus sum; et exurrexi, quia Dóminus suscépit me. Non timébo millia pópuli circumdantis me: * Dómine; salvum me fac, Deus meus. Quóniam tu percussisti omnes adversantes mihi sine causa, dentes peccatórum * contrivisti. me. Dolóres inferni circumdedérunt me: * præoccupavérunt me láquei mortis. In tribulatióne mea invo cávi Dóminum,* et ad Deum fortitúdo mea : firmamentum meum et refúgium meum. Ps. 17. meum clamávi; Et exaudívit de templo sancto suo vocem meam; * et clamor meus in conspectu ejus, introívit in aures ejus. Commóta est et contré muit terra: fundamenta móntium conturbáta sunt, et commóta sunt;* quóniam irátus est eis. Ascendit fumus in ira ejus, et ignis à fácie ejus exarsit:* carbónes succensi sunt ab eo. Inclinávit cœlos, et descendit : * et calígo sub pédibus ejus. Et ascendit super Chérubim, et volávit : * volávit super pénnas ventórum. Et pósuit ténebras latíbulum suum in circúitu ejus tabernáculum ejus; tenebrósa aqua in núbibus áeris. Præ fulgóre in conspectu ejus nubes transiérunt : grando et carbónes ignis. * Et intónuit de cœlo Dóminus, et Altíssimus dedit Vocem suam : grando et carbónes ignis. * Ant. 4. D. Ero immacu Et misit sagittas suas et me. 9 dissipávit eos: * fúlgura multiplicávit, et conturbávit eos. Et apparuérunt fontes aquárum, et reveláta sunt fundamenta orbis terrá Et ero immaculátus cum eo, * et observábo me ab iniquitáte mea. * Et retribuet mihi Dóminus secundùm justítiam meam,' et secundùm puritátem mánuum meárum in conspectu oculórum ejus. Cum sancto sanctus eris,* et cum viro innocente ínnocens eris: * Quóniam tu pópulum hámilem salvum fácies, et óculos superbórum humiliábis. Quóniam tu illúminas lucernam meam, * Dómine : Deus meus, illúmina ténebras meas. Quóniam in te erípiar à tentatióne, *et in Deo meo transgrédiar murum. Ant. Ero immaculátus cum Deo meo, et observábo me ab iniquitáte mea. Ps. 17. Ant. 7. a. Déxtera tua. Dilatasti gressus meos subtus me, * et non sunt infirmáta vestígia mea. Pérsequar inimícos meos, et comprehendam illos ; * et non convertar, donec defíciant. Confringam illos, nec póterunt stare: *cadent subtus pedes meos. * Et præcinxisti me virtúte ad bellum; et supplantasti insurgentes in me subtus me. Et inimícos meos dedisti mihi dorsum,* et odientes me disperdidisti. Clamavérunt, nec erat qui salvos fáceret: * ad Dóminum, nec exaudívit eos. Et commínuam eos ut púlverem ante fáciem venti:* ut lutum plateárum delébo cos. Erípies me de contradictiónibus pópuli : * constítues me in caput géntium. Pópulus quem non cognóvi, servívit mihi : * in audítu auris obedívit mihi. Fílii aliéni mentíti sunt mihi : * fílii aliéni inveteráti sunt, et claudicavérunt à sémitis suis. Vivit Dóminus, et benedictus Deus meus; * et exaltétur Deus salútis meæ. Deus, qui das vindictas mihi, et subdis pópulos sub me, *liberátor meus de inimícis meis iracundis. Et ab insurgéntibus in me exaltábis me:* à viro iníquo erípies me. Proptéreà confitebor tibi in natiónibus, Dómine; *et nómini tuo psalmum di cam. * Magníficans salútes regis ejus, et fáciens misericórdiam christo suo David,et sémini ejus usque in séculum. Ant. Déxtera tua suscépit, me, Dómine; et disciplína tua ipsa me docébit. Ps. 17. . Legem tuam, Dómine, non sum oblitus; B. Médiâ nocte surgébam ad confitendum tibi. Ps. 118. IN III. NOCTURNO. nuum eórum tribue illis : * redde retributiónem eórum ipsis. Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, et in ópera mánuum ejus; * déstrues illos, et non ædificábis eos. Benedictus Dóminus, quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ. Dóminus adjútor meus, et protector meus : * in ipso sperávit cor meum, et adjútus sum. * Et reflóruit caro mea; et ex voluntáte mea confitébor ei. Dóminus fortitúdo plebis suæ, et protector salvatió * num christi sui est. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bencdic hæreditáti tuæ; * et rege eos, et extolle illos usque in æternum. Ant. In Deo sperávit cor meum, et adjútus sum ; et ex voluntáte mea confitébor ei Ps. 27. Ant. 1. D. Psállite. |