Præbeam, & in toto fiam nova fabula cœlo? Haud impune quidem: verfuto corpore fuetus Sumere tot rerum fpecies, nunc exue formam Protinus ipfe tuam ; nunc humani decus oris Abjiciens fpeculi faciem mendacis habeto. I modò, & effigies vifas fimulator adumbra. Dixerat, & mox verba Dei res ipfa fecuta eft: Fit Speculum Mimus, vivacis spiritus auræ Evolat, extincto cefferunt pectore fenfus. Nec minus interea prifcas reminifcitur artes, Opportuna manet cunctis natura figuris : Mirantes fpectantûm oculos deludere falfis Gaudet imaginibus, fimulacraque vana referre,
FRANCISCUM SERAPHINUM REGNERUM MARESIUM.
NA ASCITUR ecce mihi decimus labor, &
Altifono campani æris de culmine clangor
Dat fignum, dulcefque vetat producere fomnos,
Tu jucunda meæ vitæ comes, hanc quoq; partem Afpice, Mufa, tuique afpirans aura favoris Det mihi florilega cafus memorare Melissx: Cui nivei mores, & labis nefcia virtus, Curaque cœleftis cogendi in mella liquoris, Nobile per gentes peperere in fecula nomen. Ergo Manalios mihi nunc, Dea, fuffice cantus, Queis meus attentas SERAPHIN US commo- det aures:
Excitus noftro fi carmine reddere carmen
Fortè velit, tenuefque modos fuperare canendo: Unde negata meis accedens fama libellis Inter honoratos tribuat difcumbere vates, Et mea manfuris fignetur gloria fastis. Nafcentes Cybele fetus, & ab ubere raptos, Non femel immiti depaftos viderat ore Saturni, & fæ vis contritos dentibus artus : Viderat, & vanis implerat queftibus auras. Jamque novi inftabant felicia tempora partus, Et prope erat fatis promiffus Juppiter orbi, Cum fic alloquitur fidam Dea magna Meliffam: O mihi præ cunctis Virgo acceptiffima Nymphis, Site rerum unquam tetigit cura ulla mearum, Si tibi dulce mei quicquam fuit,en age, quantum Confiliis atque arte vales, nunc confer in ufus,
Scis tolerata mihi longos faftidia menfes,
Dum pondus clam gesto uteri; prævertere certum eft
Triftes Saturni infidias, lapidemque vorandum Objicere, atque tuæ fidei committere verum Conjugii noftro cretum de fanguine pignus, Dictao fub monte memor raptim occule tanti Spem generis, cultuq; fovens hoc nectare pafce Quod tua follicita parat arte industria folers, Exceptum fuccis florum & rorantibus aftris. At mala ne forfan vis ingruat, abdita tecum Tela gere, & fubitas ulcifcere cufpide fraudes. Quodfi vel numero venientum, aut robore pulla Cefferis, arguto litui clangore propinquam Curetum gentem, noftrum queis numen amicũ, Accerfe, affiduifque premens clamoribus infta. Non manibus defit lituus, non martia cufpis. Sic fatur Cybele: nec longum tempus, & atris Umbriferi montis furtim protect a latebris, Vitales cœli regem eft enixa fub auras.
Nec mora juffa Dex ftudiofa Meliffa capeffit, Nafcentemque Jovem candentibus excipit ulnis Atque cavo cornu, teloque accin&ta latente, Mollia fecreto cunabula fternit in antro. Tum quoties nitido fplendefcit Lucifer ortu.
lllá vigil croceis halantes floribus hortos; Gemmantefq; thymo faltus, & amoena peragrat Pafcua, nocturno ftillantes æthere guttas Decutiens foliis: tum lectas vafe recondens Divina demum medicatas temperat arte. Hinc fuaves primùm mellis fluxere liquores, Delicia rerum, quod ab inventrice Melissa Nomen habet: tacitis fylvarum Nympha fub-
Unde Jovi primas nafcenti præbuit escas. Sæpe etiam facræ lauta inter fercula menfa- Hyblæi Cybelen oblectavere fapores. Verùm dum ftudio flörum prolecta vagatur Prata per, & riguas valles Gortynia virgo, Confpicit errantem Crabro, Titania proles, Titanem referens animo; vitiifque parentem;- Ferrea frons hominis, durum os, mens nefcia recti,
Atque gigantex procero in corpore vires. Ille volutabris recubantem pervigil altis Excepturus aprum, jaculoque inftructus acuto Exefa aërii montis fub rupe latebat,
Ilicibus rectus circum, & nigrantibus ulmis, Gui coram obfcura venit obvia valle Melissa. Huic fimul impuro confpecta eft lumine virgo,
Ilicet infani ftimulis corruptus amoris, Incautam aggreditur, fpoliis cùm veris onufta Virgato flores exportaret calathifco,
Clarifono celebrans Cybeles præconia cantu. Hæc hominis tetram faciem averfata repugnat : Et fugeret, fi non væfano percitus æftro Apprenfam valido retineret robore Titan. Quid lacrymæ, quid vota juvant? cum barba- rus hoftis
Urgeat infurgens, & vis infefta pudori, Clamanti quis præftet opem ? loca fola, nec ullis Exculta hofpitiis. Ergo quod reftat in arctis Auxilium rebus, videt à virtute petendum. Continuò rectum quod vefte haftile gerebat, Arripit impatiens, animofaque impia dextra Pectora Crabronis repetito transfodit itu. Concidit examinis mediâ refupinus arenâ. Quæ fimulin Greta longinquos nuntia fines Fama tulit, celsâ Titan pater advolat Idâ; Et nati gemino mactatum vulnere corpus Afpiciens, nigroque fluentia pectora tabo, Dat gemitus, totique facit convitia cœlo. Parte alia nigris fraterno in funere fylvis Præcipites veniunt terræ omnipotentis alumni. Infrendent acti furiis, cædifque Meliffam
« AnteriorContinuar » |