Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Præbeam, & in toto fiam nova fabula cœlo?
Haud impune quidem: verfuto corpore fuetus
Sumere tot rerum fpecies, nunc exue formam
Protinus ipfe tuam ; nunc humani decus oris
Abjiciens fpeculi faciem mendacis habeto.
I modò, & effigies vifas fimulator adumbra.
Dixerat, & mox verba Dei res ipfa fecuta eft:
Fit Speculum Mimus, vivacis spiritus auræ
Evolat, extincto cefferunt pectore fenfus.
Nec minus interea prifcas reminifcitur artes,
Opportuna manet cunctis natura figuris :
Mirantes fpectantûm oculos deludere falfis
Gaudet imaginibus, fimulacraque vana referre,

MELISSA,

ECLOGA X.

A D

FRANCISCUM SERAPHINUM REGNERUM MARESIUM.

NA ASCITUR ecce mihi decimus labor, &

gravis ille

Altifono campani æris de culmine clangor

Dat fignum, dulcefque vetat producere fomnos,

Tu jucunda meæ vitæ comes, hanc quoq; partem
Afpice, Mufa, tuique afpirans aura favoris
Det mihi florilega cafus memorare Melissx:
Cui nivei mores, & labis nefcia virtus,
Curaque cœleftis cogendi in mella liquoris,
Nobile per gentes peperere in fecula nomen.
Ergo Manalios mihi nunc, Dea, fuffice cantus,
Queis meus attentas SERAPHIN US commo-
det aures:

Excitus noftro fi carmine reddere carmen

Fortè velit, tenuefque modos fuperare canendo:
Unde
negata meis accedens fama libellis
Inter honoratos tribuat difcumbere vates,
Et mea manfuris fignetur gloria fastis.
Nafcentes Cybele fetus, & ab ubere raptos,
Non femel immiti depaftos viderat ore
Saturni, & fæ vis contritos dentibus artus :
Viderat, & vanis implerat queftibus auras.
Jamque novi inftabant felicia tempora partus,
Et prope erat fatis promiffus Juppiter orbi,
Cum fic alloquitur fidam Dea magna Meliffam:
O mihi præ cunctis Virgo acceptiffima Nymphis,
Site rerum unquam tetigit cura ulla mearum,
Si tibi dulce mei quicquam fuit,en age, quantum
Confiliis atque arte vales, nunc confer in ufus,

Scis tolerata mihi longos faftidia menfes,

Dum pondus clam gesto uteri; prævertere certum eft

Triftes Saturni infidias, lapidemque vorandum
Objicere, atque tuæ fidei committere verum
Conjugii noftro cretum de fanguine pignus,
Dictao fub monte memor raptim occule tanti
Spem generis, cultuq; fovens hoc nectare pafce
Quod tua follicita parat arte industria folers,
Exceptum fuccis florum & rorantibus aftris.
At mala ne forfan vis ingruat, abdita tecum
Tela gere, & fubitas ulcifcere cufpide fraudes.
Quodfi vel numero venientum, aut robore pulla
Cefferis, arguto litui clangore propinquam
Curetum gentem, noftrum queis numen amicũ,
Accerfe, affiduifque premens clamoribus infta.
Non manibus defit lituus, non martia cufpis.
Sic fatur Cybele: nec longum tempus, & atris
Umbriferi montis furtim protect a latebris,
Vitales cœli regem eft enixa fub auras.

Nec mora juffa Dex ftudiofa Meliffa capeffit,
Nafcentemque Jovem candentibus excipit ulnis
Atque cavo cornu, teloque accin&ta latente,
Mollia fecreto cunabula fternit in antro.
Tum quoties nitido fplendefcit Lucifer ortu.

lllá vigil croceis halantes floribus hortos;
Gemmantefq; thymo faltus, & amoena peragrat
Pafcua, nocturno ftillantes æthere guttas
Decutiens foliis: tum lectas vafe recondens
Divina demum medicatas temperat arte.
Hinc fuaves primùm mellis fluxere liquores,
Delicia rerum, quod ab inventrice Melissa
Nomen habet: tacitis fylvarum Nympha fub-

umbris

Unde Jovi primas nafcenti præbuit escas.
Sæpe etiam facræ lauta inter fercula menfa-
Hyblæi Cybelen oblectavere fapores.
Verùm dum ftudio flörum prolecta vagatur
Prata per, & riguas valles Gortynia virgo,
Confpicit errantem Crabro, Titania proles,
Titanem referens animo; vitiifque parentem;-
Ferrea frons hominis, durum os, mens nefcia
recti,

Atque gigantex procero in corpore vires.
Ille volutabris recubantem pervigil altis
Excepturus aprum, jaculoque inftructus acuto
Exefa aërii montis fub rupe latebat,

Ilicibus rectus circum, & nigrantibus ulmis,
Gui coram obfcura venit obvia valle Melissa.
Huic fimul impuro confpecta eft lumine virgo,

Ilicet infani ftimulis corruptus amoris,
Incautam aggreditur, fpoliis cùm veris onufta
Virgato flores exportaret calathifco,

Clarifono celebrans Cybeles præconia cantu.
Hæc hominis tetram faciem averfata repugnat :
Et fugeret, fi non væfano percitus æftro
Apprenfam valido retineret robore Titan.
Quid lacrymæ, quid vota juvant? cum barba-
rus hoftis

[ocr errors]

Urgeat infurgens, & vis infefta pudori,
Clamanti quis præftet opem ? loca fola, nec ullis
Exculta hofpitiis. Ergo quod reftat in arctis
Auxilium rebus, videt à virtute petendum.
Continuò rectum quod vefte haftile gerebat,
Arripit impatiens, animofaque impia dextra
Pectora Crabronis repetito transfodit itu.
Concidit examinis mediâ refupinus arenâ.
Quæ fimulin Greta longinquos nuntia fines
Fama tulit, celsâ Titan pater advolat Idâ;
Et nati gemino mactatum vulnere corpus
Afpiciens, nigroque fluentia pectora tabo,
Dat gemitus, totique facit convitia cœlo.
Parte alia nigris fraterno in funere fylvis
Præcipites veniunt terræ omnipotentis alumni.
Infrendent acti furiis, cædifque Meliffam

« AnteriorContinuar »