Auctorem raptis cupiant difcerpere membris,
Corpus & in medios divulfum fpargere campos.
At pater infefto diverfa in pectore Titan
Verfat confilia, atque audacis facta puellæ
Pandere germano, rerum tum fceptra tenenti,
Saturno ftatuit, fcelerifque repofcere pœnas.
Ergo adit ad regem, fequitur Titania pubes.
Frigora populeâ captans Saturnus in umbrâ,
Conjugis irriguis tum fortè fedebat in hortis.
Juxta aderat regina comes, quam pone Meliffa
Ad voces dominæ ftabat nutufque parata,
Terrigena ardentes animis, temerariaque aufi
Atria facra Dex Cybeles, atque intima septa
Irrumpunt: præit ipfe ferox ad crimina Titan,
Túne, ait, erepte fceptri regalis honore,
Noftram etiam tentas, Saturne, exfcindere pro
lem?
Dumque tuæ fævis hæc unguentaria juffis
Conjugis obfequitur, noftros impunè penates,
Et claram effufo viduabit fanguine gentem?
Non ita: vel meritas virgo luet improba pœnas,
Titanum aut juftos mox experiere furores.
Talibus arferunt reginæ pectora dictis,
Refponfumqs homini non molle referre parabati
Quam placido rex Saturnus prævertitur ore,
Atque rebellantes, fcelerataque bella moventes
Ad pacem revocat dictis, & temperat iras.
Me quoque, ait, frater cariffime, me quoq; tangie
Cura hæc, ne dubites, generifque injuria nostri,
Non alius vobis quæratur fanguinis ultor.
En adfum fceleris vindex, pœnæque minifter.
O virgo infelix! quid nomen inane pudotis
Profuit, & turpi defenfa à crimine virtus ?
Quid pietas? magnæ quid profuit infula Matris?
Quid latices puro legiffe ex æthere lapfos ?
At tibi qua Superi, quæ fata inimica negarunt,
Equior hæc noftro tibi carmine Mufa rependet,
Nec longinqua dies tantum decus eximet ævo.
Arbiter ille orbis Saturnus, probra, minafque
Titanum metuens, in caftam dura Meliffam
Judicia exercet: prifcâ fpoliata figurâ
Infontis juffit decrefcere membra puellæ,
Atque leves humeris flaventibus addidit alas.
Fit volucris, virides faltus, & rofcida circum
Pafcua pervolitans. Sedenim Saturnia conjux
Effe fuam voluit, fibi quæ coeleftia roris
Dona legens, dulces nectar conflaret in usus.
Huic & perpetuum Dea virginitatis honorem
Ferre dat: ac lituum plagas ftridore minantem
Geftare, & promptum tutando haftile pudori
ô bone fignifer,
Splendidum radiis caput
Effer omine profpero.
Quid diù trahitis moras
Lenta fidera cœlo?
Ecce nunc Heliconio
Colle, conjugii dator
Sanctus Uraniæ puer
Prodit, & volucri levem
Induit pede foccum.
Flammeo caput ambiens,
Luteifque coloribus
Pictus, Aonios fpecus
Linquit, & celeri gradu
Francicas petat oras:
Arduis Bavarûm jugis
Sidus exoritur novum;
Fonte protinus Abnoba
Surgit, & trepidus facrum
Exerit caput Ifter.
His ter anxius & quater
Implet aëra queftibus;
Nam quid hæc loca deferis,
Virgo Mox validis ferit
Agra pectora palmis.
Uda Naïadum cohors
Eripi patrium decus
Luget, atque oculis diù
Versus occiduas plagas
Moefta fpectat euntem Sedibus fuperis Deos Feftus exhilarat dies, Siderum faliunt tholo,
Se per æthera lampadum Ordo fulgidus explicat: Clara nox fuperat diem, Et cupidineo micans
Arva lumine luftrat.
Jamque vecta curulibus Nympha, delicium poli, Tranat aëra nubibus:
Pallidus Thetidis finu.
Phoebus abditur imo,
Serta crinibus implicans
Ponè progreditur cohors
Virginum modulantium
Blanda carmina vocibus,
Fiftulifque fonoris.
Dum fibi tacitâ prece
Unaquæque Deos rogat
Par citò veniat dies,
Et viri cadat in manum
Lege juncta maritâ.
Ocyus juvenum procax
Agmen exiliens venit,
Virginumque pedes premens
Ore verba licentiùs
Nuptialia fundit,
|