Operum P. Ovidii Nasonis, Volumen2Typis Danielis Elzevirii, 1664 |
Otras ediciones - Ver todas
Términos y frases comunes
adeft æquora aera ætas æthere arma artus auras Aurora brachia cæde cæli cælo cælum cætera capillos caput cauffa colla conjuge conjux cornua corpore corpus dedit dentes Deos Deus dextra Dianæ dixit Dumque effe effet Eurus facra fæpe fanguine fata fatis femper fentit ferrum fibi filvas fimul forores fraxinus fruftra fuæ fuis funt fuos fuper Galatea hæc herba heros Hippomenes hunc ignes ignibus illa ille illi illo imagine Inque inquit ipfa ipfe Jamque Jove Jovis Jupiter lacrymis Latona Lucifer lumina manus METAMORPHOSEON mifit mihi Minos mora munera Myrrha neque nifi noftra numina nunc Nymphæ ofcula omnibus pater pectora Peleus pennis Perque Phoebus poffe poft poftquam poteft præmia quæ Quæque quoq rurfus Sæpe Scylla tamen tellus tempora terga terra terræ tibi Troja unda undas undis Utque veftigia vidit vifa vifcera virgo vulnera vultus
Pasajes populares
Página 259 - Graios quater edere pugnara : lile suos dryadas Latiis in montibus ortas Verterat in vultus, ilium fontana petebant Numina, naiades, quas Albula, quasque Numici, ' Quas Anienis aquae, cursuque brevissimus Almo 330 Narque tulit praeceps et opacae Farfarus undae, 324 Pfijrftt.
Página 266 - Veneris quoque nulla cupido est; vim tamen agrestum metuens pomaria claudit intus et accessus prohibet refugitque viriles. Quid non et Satyri, saltatibus apta juventus, fecere et pinu praecincti cornua Panes Silvanusque, suis semper juvenilior annis, quique deus fures vel falce vel inguine terret, ut poterentur ea?
Página 93 - Phoebeos submovet ictus. frigora dant rami, varios humus umida flores: perpetuum ver est. quo dum Proserpina luco ludit et aut violas aut candida lilia carpit, dumque puellari studio calathosque sinumque implet et aequales certat superare legendo...
Página 156 - Scythiam, rigidique cacumine mentis (Caucason appellant) serpentum colla levavit quaesitamque Famem lapidoso vidit in agro unguibus et raras vellentem dentibus herbas. hirtus erat crinis, cava lumina, pallor in ore, labra incana situ, scabrae...
Página 237 - Nos animo : quantoque ratem qui temperat , anteit Remigis officium ; quanto dux milite major , Tanto ego te fupero : nec non in corpore noftro Peñora funt potiora manu : vigor omnis in illis.
Página 266 - Vert umnus : neque erat felicior illis. O quoties habitu duri mefforis ariftas Corbe tulit, verique fuit mefforis imago ! Ternpora fsepe gerens foeno religata recenti, Defectum poterat gramen verfaffe videri.
Página 148 - Incipit efle tamen melior germana parente ; Et, confanguineas ut fanguine leniat umbras, Impietate pia eft. Nam poftquam peftifer ignis Convaluit : Rogus ifte cremet mea vifcera, dixit.
Página 103 - Cedere Cœlitibus , verbisque minoribus uti : Multa dabant animos; sed enim nec conjugis artes , Nec genus amborum , magnique potentia regni , Sic placuere illi , quamvis ea cuncta placebant, Ut sua progenies ; et felicissima matrum Dicta foret Niobe , si non sibi visa fuisset.
Página 15 - Diffimilem populo promittit origine mira. Jamque erat in totas fparfurus fulmina terras ; Sed timuit, ne forte facer tot ab ignibus aether Conciperet flammas, longufque ardefceret axis.
Página 11 - Ver erat aeternum, placidique tepentibus auris mulcebant Zephyri natos sine semine flores; mox etiam fruges tellus inarata ferebat, nec renovatus ager gravidis canebat aristis: no flumina iam lactis, iam flumina nectaris ibant, flavaque de viridi stillabant ilice mella.