Orémus. Oratio. Protege, Dómine, famu los tuos fubsídiis pacis ; & beatæ Mariæ femper virginis patrociniis confidéntes, à cunctis hóftibus & perículis redde fecúros. Per Dóminum noftrum Jefum Chriftum filium tuum, qui tecum vivit & regnat in unitáte Spiritûs fancti Deus, per ómnia fécula feculórum. . Amen. Sic terminatur Oratio prima & ultima. In Ecclefia Metropolitana diebus Dominicis non additur alia Commemoratio: In aliis verò Ecclefiis poft pradictam Commemorationem, fit Commemoratio Patroni Titularis Ecclefia per Antiphonam,Verfum & Orationem propriam. Deinde repetitur, ý. Dóminus vobifcum; R. Et cum fpiritu tuo. ý. Benedicámus Dómino. R. Deo grátias. Poft quamlibet Horam, fi aliud Officium non fequatur, dicitur fecretò, Fidélium ánimæ, per mifericórdiam Dei, requiéfcant in pace. R. Amen. Deinde, Pater nofter, fecretò. AD PRIMAM HORAM Pater. Ave. J1 Hymnus. A м lucis orto sidere, peret, SINT pura cordis íntima Ur cùm dies abfcéfferit, Qui nos creávit laus Patri, Per Annum, Antiphona. 1. toni. a. Benedictus es. Pfalmus 117. C * Onfitémini Dómino quóniam bonus quóniam in feculum mifericórdia ejus. Dicat nunc Ifraël quóniam bonus, * quóniam in féculum mifericórdia ejus. Dicat nunc domus A'aron, * quóniam in féculum mifericórdia ejus. Dicant nunc qui timent Dóminum, * quóniam in fé Deus in adjutórium, &c. culum mifericórdia ejus. ut fuprà. De tribulatióne invocávi Bonum eft fperáre in ᎠᎹ mino,* quàm fperare in princípibus. Omnes gentes circuiérunt me; & in nómine Dómini quia ultus fum in eos. Circundántes circundedé runt me; * & in nómine Dó mini quia ultus fum in eos. Circundedérunt me ficut apes, & exarférunt ficut ignis in fpinis; & in nómine Dómini quia ultus fum in eos. Impúlfus evérfus fum ut cáderem,* & Dóminus fufcépit me. Fortitúdo mea & laus mea Dóminus, & factus eft mihi in falútem. Vox exultatiónis & falútis* in tabernáculis justórum. Déxtera Dómini fecit virtútem, déxtera Dómini exaltávit me, * déxtera Dómini fecit virtútem. . Aperite mihi portas juftl tiæ, ingreffus in eas confitébor Domino:* hæc porta Dó mini, justi intrábunt in eam. Confitebor tibi quóniam exaudifti me, * & factus es mihi in falutem. Lápidem quem reprobavérunt ædificántes,* hic factus eft in caput ánguli. A Domino factum eft iltud, * & eft mirábile in ócu lis noftris. Hæc eft dies quam fecit Dóminus;* exultémus & lætémur in ea. O Dómine, falvum me fac, ô Dómine, benè profperáre:* benedictus qui venit in nómine Dómini. Benediximus vobis de domo Dómini:* Deus Dóminus & illúxit nobis. Conftituite diem folémnem in condénfis,* ufque ad cornu altáris. Deus meus es tu, & confitébor tibi; * Deus meus es tu, & exaltábo te. Confitébor tibi quóniam exaudifti me, * & factus es mihi in falútem. Confitémini Dómino quóniam bonus, * quóniam in féculum mifericórdia ejus. Pfalmus 118. B Non móriar, fed vivam : * & narrábo ópera Dómini. Caftigans caftigávit me Dóminus, & morti non trá- mini. * didit me. Eáti immaculáti in via, qui ámbulant in lege Dó Beáti qui fcrutántur teftimónia Revéla óculos meos, * & confiderábo mirabília de lege Tu mandáfti*mandáta tua fermónes tuos. cuftodíri nimis. Utinam dirigántur viæ meæ ad cuftodiéndas juftificatiónes tuas ! * Tunc non confúndar cùm perfpéxero in ómnibus mandátis tuis. Confitebor tibi in directióne cordis,* in eo quòd dídici judícia juftitiæ tuæ: Juftificatiónes tuas cuftó diam; *non me derelínquas ufquequáque. In quo córrigit adolefcén tior viam fuam; * in cuftodiéndo fermónes tuos. In toto corde meo exquisivi te; ne repéllas me à mandátis tuis. In corde meo abfcóndi elóquia tua, ut non peccem tibi. tua. * I'ncola ego fum in terra; non abfcóndas à me mandáta tua. Concupivit ánima mea defideráre justificatiónes tuas * in omni témpore. Increpáfti fupérbos;* ma ledicti qui declinant à mandátis tuis. Aufer à me opprobrium & contémptum ;* quia teftimónia tua exquisívi E'tenim fedérunt príncipes, & advérsùm me loquebántur;* fervus autem tuus exercebátur in juftificatióni bus tuis. Nam & teftimonia tua, meditátio mea eft, * & consílium meum Dómi- sílium meum juftificatiónes tuæ. Benedictus ės; Dóminè, * doce me juftificatiónes tuas. In lábiis meis pronuntiávi ómnia judícia oris tui. In via teftimoniórum tuórum delectátus fum,*ficut in ómnibus divitiis. In mandátis tuis exercébor, & confiderábo vias tuas. In juftificatiónibus tuis me- Adhæfit paviménto ánima mea,* vivífica me fecúndùm verbum tuum. Vias meas enuntiávi, & exaudifti me;* doce me juftificatiónes tuas. Viam juftificatiónum tuárum inftrue me, * & exercé bor in mirabilibus tuis. Dormitávit ánima mea pr B Quando fit Officium de Dominica ut in Pfalterio, & in Fefto SS. Trinitatis dicitur fequens Symbolum. Uicunque vult falvus effe,* ante ómnia opus eft ut téneat cathólicam fidem. Quam nifi quifque integram inviolatámque ferváverit, * abfque dúbio in ætérnum peribit. Fides autem cathólica hæc eft, ut unum Deum in Trinitáte, & Trinitátem in unitáte venerémur. Neque confundéntes perfónas, * neque fubftantiam feparántes: Alia eft enim perfóna Patris, ália Filii, *ália Spíritûs Lancti. Sed Patris, & Filii, & Spiritûs fancti una eft divinitas,* æquális glória, coætérna majéftas. Qualis Pater, talis Filius, talis Spíritus fanctus. * Ita Deus Pater, Deus Fílius, * Deus Spíritus fanctus. Et tamen non tres Dii; * fed unus eft Deus. Ita Dóminus Pater, Dóminus Fílius, * Dóminus Spíritus fanctus: Et tamen non tres Dómini; * fed unus eft Dóminus. Quia ficut fingillatim unamquámque perfonam, Deum ac Dóminum confitéri chriftiánâ veritáte compéllimur; * ita tres Deos aut Dóminos dícere catholicâ religióne prohibémur. Pater à nullo eft factus, * nec creátus, nec génitus. Filius à Patre folo eft; * non factus, nec creátus, fed génitus. Spíritus fanctus à Patre & Filio;* non factus, nec creátus, nec génitus, fed procédens. Unus ergò Pater, non tres Patres; unus Fílius, non tres Filii; unus Spíritus fanctus, non tres Spíritus fancti. Et in hac Trinitáte nihil prius aut postérius, nihil majus aut minus; * fed totæ tres perfonæ coætérnæ fibi funt & coæquáles. Ita ut per ómnia, ficut jam fuprà dictum eft, & únitas in Trinitáte, & Trinitas in unitáte veneránda fit. Qui vult ergò falvus effe, ita de Trinitáte féntiat. Sed neceffarium eft ad ætérnam falutem, ut Incarnatiónem quoque Dómini noftri Jefu Chrifti fidéliter credat. Eft ergò fides recta, ut credámus & confiteámur, * quia Dóminus nofter Jefus Chriftus Dei filius, Deus & homo eft. Deus eft ex fubftantia Patris ante fécula génitus; & homo eft ex fubftantia matris in féculo natus. Perfectus Deus, perféctus homo; ex ánima rationáli & humána carne fubsistens. Equális Patri fecúndùm divinitátem ; * minor Patre fecundùm humanitátem. Unus omninò non confufióne fubftantiæ,* fed unitáte perfóna. Nam ficut ánima rationális & caro unus eft homo,* ita Deus & homo unus eft Chriftus: Qui paffus eft pro falúte noftra, defcéndit ad inferos,* tértiâ die refurréxit à mórtuis; Afcéndit ad cœlos, fedet ad dexteram Dei Patris omnipoténtis,inde ventúrus est judicáre vivos & mórtuos : Ad cujus advéntum omnes hómines refurgere habent cum corpóribus fuis * & redditúri funt de factis própriis ratiónem ; Et qui bona egérunt, ibunt in vitam æternam ;* qui verò mala, in ignem ætérnum. Hæc eft fides cathólica, quam nifi quifque fidéliter firmitérque crediderit, falvus effe non póterit. Ant. Benedictus es, Dómine, doce me juftificatiónes tuas. Pfal. 118. 12. Per Annum, Capitulum. Deuter. 10. 12. Uid Dóminus Deus tuus à Ifraël, nif & |