I'deò diléxi mandáta tua,* fuper aurum & topázion. Proptéreà ad omnia mandáta tua dirigébar; * omnem viam iníquam ódio habui. Antiphona. Inclinávi cor meum, Dómine, ad faciéndas juftificatiónes tuas in ætérnum. Pfal. 118. 112. Capitulum. 1. Joan. 4. 16. & meditábor in juftificatióni- DEus cháritas eft, & qui manet in charitáte, in Deo manet, & Deus in eo. B. breve In ætérnum, * Dómine , * Non oblivifcar juftificatiónes tuas; Repetitur. In ætérnum, Dómine, Non oblivifcar juftificatiónes tuas. y. Quia in ipfis vivificáfti me. Non oblivifcar juftificatiónes tuas. y. Glória. Repetitur, In ætérnum, &c. V. Lucérna pédibus meis verbum tuum. R. Et lumen fémitis meis. Pf. 118. 93.105. Oratio ut in Proprio de Tempore. Tabéfcere me fecit zelus meus;* quia oblíti funt verba tua inimíci mei. Ignítum eloquium tuum veheménter, * & fervus tuus diléxit illud. Adolefcéntulus fum ego & contémptus; *juftificatiónes tuas non fum oblitus. Juftitia tua,juftitia in ætérnum; * & lex tua véritas. Tribulátio & angústia invenérunt me ; * mandáta tua meditátio mea eft. E'quitas teftimonia tua in ætérnum; intellectum da mihi, & vivam, CLam Lamávi in toto corde meo, exáudi me, Dómine;* justificatiónes tuas requíram. Clamávi ad te, falvum me fac, ut cuftodiam mandáta Rédime me à calúmniis hó- fuperfperávi Prævenérunt óculi mei ad Principes perfecuti funt me te dilúculò, ut meditárer elóquia tua. Vocem meam audi fecúndùm mifericórdiam tuam Dómine, * & fecúndùm judícium tuum vivífica me. Appropinquavérunt perfequéntes me iniquitáti; *à lege autem tua longè facti funt. Propè es tu, Dómine,*& omnes viæ tuæ véritas. Inítio cognóvi de teftimóniis tuis; quia in ætérnum fundáfti ea. Vide humilitátem meam,& éripe me; quia legem tuam * non fum oblitus. Júdica judicium meum, & rédime me; propter eló quium tuum vivífica me. Longè à peccatóribus falus;quia juftificatiónes tuas non exquifiérunt. Mifericórdiæ tuæ multæ, Dómine; fecúndùm judí cium tuum vivífica me. Multi, qui perfequúntur 'me, & tribulant me; * à teftimoniis tuis non declinávi. Vidi prævaricántes, & tabefcébam ; * quia elóquia tua non cuftodiérunt. Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine;* in mifericórdia tua vivifica me. Principium verbórum tuórum véritas: in ætérnum ómnia judícia juftitiæ tuæ. gratis; & à verbis tuis formidávit cor meum. Lætábor ego fuper elóquia tua, ficut qui invénit spólia multa. Iniquitátem ódio habui, & abominátus fum; * legem autem tuam diléxi. Sépties in die laudem dixi tibi, * fuper judicia juftitiæ Cuftodivit ánima mea tef timónia tua, & diléxit ea veheménter. Servávi mandáta tua & teftimonia tua; quia omnes viæ meæ in confpectu tuo. Appropinquet deprecatio mea in confpectu tuo, Dó mine:* juxta eloquium tuum da mihi intellectum. Intret poftulátio mea in confpectu tuo;* fecúndùm elóquium tuum éripe me. Eructábunt lábia mea hymnum, cùm docúeris me juftificatiónes tuas. * Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum; quia ómnia mandáta tua æquitas. Fiat manus tua ut falvet me;* quóniam mandáta tua elégi. Concupívi falutáre tuum, tuos Dómine; & lex tua meditátio mea eft. Vivet ánima mea, & laudábit te; & judícia tua adjuvábunt me. Errávi ficut ovis quæ périit ;* quære fervum tuum, quia mandáta tua non fum oblitus. Ant. Mandáta tua diléxi, Dómine,in mifericórdia tua vivifica me. Pfal. 118. 159. Capitulum. 1. Timot. 1. 5. tuórum. * fcabéllum pedum Virgam virtútis tuæ emíttet Dóminus ex Sion, * domináre in médio inimicórum tuórum. Tecum principium in die virtútis tuæ in fplendóribus fanctórum, * ex útero ante luciferum génui te. Jurávit Dóminus, & non pœnitébit eum ; * Tu es facérdos in ætérnum, fecúndùm ordinem Melchifedech. à ✩ fciéntia bona & fide non ficta. R. breve, Clamávi in toto corde meo* Exáudi me, Dómine. Repetitur, Clamávi. . Juftificatiónes tuas requíram. Exáudi. y. Glória. Repetitur, Clamávi. . Clamávi ad te falvum me fac, R. Ut cuftodiam mandáta tua. Pfal. 118. 145. 146. Oratio ut in Proprio de Tempore. AD VESPERA S. concílio juftórum & congre Magna ópera Dómini Per Annum, Ant. 1. d. exquisíta in omnes voluntátes Fator Dóminus, * efcam dedit timéntibus fe. Memor erit in féculum teftaménti fui, * virtútem óperum fuórum annuntiábit pópulo fuo; Ut det illis hereditátem géntium: ópera mánuum ejus, véritas & judícium. Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in féculum féculi; facta in veritáte & æquitáte. Redemptiónem mifit pópulo fuo; mandávit in ætérnum teftaméntum fuum. Sanctum & terribile nomen ejus:* inítium fapiéntiæ, timor Dómini. Jucúndus homo, qui mife rétur & cómmodat, difpónet fermónes fuos in judício; * quia in ætérnum non commovébitur. In memória ætérna erit juftus, ab auditióne mala non timébit. Parátum cor ejus fperáre in Dómino, confirmátum eft cor ejus, * non commovébitur, donec defpiciat inimícos fuos. Difpérfit, dedit paupéri bus, juftitia ejus manet in féculum féculi,* cornu ejus exaltábitur in glória. Peccátor vidébit, & irafcétur, déntibus fuis fremet & tabéfcet: * desiderium peccatórum perfbit. Ant. Qui timet Dóminum, in mandátis ejus volet nimis. v. 1. Per Annum Sit nomen. Ant. 7. C. Pfalmus 112. Audáte púeriDóminum,* Batus minum ejus volet nimis. in mandátis Potens in terra erit femen ejus : * generátio rectórum benedicétur. Glória & divitiæ in domo ejus: * & juftitia ejus manet in feculum feculi. Exórtum eft in ténebris lumen rectis,* miféricors & miferátor & juftus. |