[Hoc eft præcéptum meum, ut diligátis invicem ; ] nifi nifi quia omne mandátum de fola dilectióne eft, & ómnia & ómnia unum præcéptum funt? Quia quidquid præcipitur, in fola charitáte folidátur. Ut enim multi árboris rami ex una radice pródeunt, fic multæ fic multæ virtútes ex una charitáte generántur. Nec habet áliquid viriditátis ramus boni óperis, fi non manet in radice charitátis. Præcépta ergo Domínica, & multa funt, & unum ; multa per diverfitátem óperis, unum in radice dilectiónis. Quáliter autem ifta diléctio tenénda, ipfe insinuat, qui in plerifque Scriptúræ fuæ fenrentiis, & amicos jubet diligi in fe, & inimicos propter fe. Ille enim veráciter charitátem habet, qui & amicum diligit in Deo, & inimícum diligit propter Deum. Oratio. lorum, prater ea qua hic fequuntur. Oratio, Dómine Deus, qui, ut infrà ad Laudes. Pro commem. S. Chriftophori Martyris. Ant. 5.f. Pro certo habet omnis qui te colit, Dómine, quòd vita ejus, fi in proba tióne fúerit, coronábitur. Tob. 3. 21. y. In Deo fperávi, R. Non timébo quid faciat mihi homo. Pf. 55. 11. Oratio, Præfta, quæfumus, ut infrà in Laudibus. Prima Lectio de Script. occurr. ex tribus una. LECTIO IL JA Joannis Apoftoli frater, vo cátus à Chrifto cum fratre, Corine; qutbus quis tribus Apoftolis ” no poftulárunt, ut alter ad déxteram ejus, alter ad finiftram in glória fedéret, fuam Chriftus, eorúmque paffiónem prædixit his verbis: Cálicem quem ego bibo, bibétis; & baptifmo quo ego baptizor, baptizabímini. Poft mortem Dómini, antequàm Apóftoli per univérfum orbem difpergeréntur, Heródes Agrippa ut à Judæis.grátiam iniret, Jacobum occídit. Lectio fancti Evangélii fe cúndùm Matthæum. LECTIO III. Cap. 20. 20. Jacobus calicem Chrifti bibiturus. IN illo témpore: Accéffit ad Jefum mater filiórum Zebedai cum filiis fuis, adórans & petens áliquid ab eo. Qui dicit ei: Quid vis? Ait illi: Dic ut fédeant hi duo filii mei, unus ad dexteram tuam & unus ad finiftram, in regno tuo. Et réliqua. Homilía fancti Joánnis Chryfoftomi. Homil. 66. in. Matth. Rgébant filii Zebedai, dicéntes; Dic ut unus à dextris tuis, alter à finiftris fedeat. Quid igitur Chriftus? Nefcitis, ait, quid petátis, nefcitis quàm magnum, quàm mirábile ac ipfas fuperióres excédens virtútes: & adjé cit: Potéftis bibere cálicem quem ego bibitúrus fum, & baptifmo quo ego baptizor, baptizári? Perpéndis quomodò ftatim ab hac cupiditate ipfos removit, contrária eis differens. Nam vos, inquit, de honóribus, & corónis cogitátis; ego verò de luctámine atque fudóre differo. Non præmiórum hoc tempus eft, nec illa glória mea modò apparébit, fed bella, perícula, & necem præfens cóntinet vita. Pérfpice autem quáliter Chriftus ipfo interrogatiónis modo iftos Apóftolos & hortátur, & állicit. Non enim dixit: Poteftifne veftrum effúndere fanguinem ; fed, Potéftis bibere cálicem ? Deinde adjiciens dicit: Quem ego bibitúrus fum; ut communicatióne labórum cum ipfo promptióres redderentur. Baptifmum deinde idipfum appellávit, ut magnam Orbi futúram expiatiónem hinc fignificáret. Illi autem defidério quodam ánimi conféstim promíttunt, dicéntes ; Póffumus. Ad quæ Chriftus: Cálicem, inquit, meum bibétis, & baptifmo quo ego baptizor, baptizabímini. Magna vobis certè bona prædico: Martyrii enim corónam patiémini, & violéntâ morte, ficut & ego; à vita decedétis, & in his mihi communicábitis. AD LAUDES M MATUTINA S. Capitulum. Act. 12. v. 1. 2. Ifit Heródes rex manus, tu affligeret quofdam de Eccléfia; occidit autem Jacóbum fratrem Joánnis gládio. Oratio. O'mine Deus, qui beáto Jacóbo Apóftolo cálicem tuum bibere, & baptifmo quo ipfe baptizátus es, baptizári tribuifti : fac, quæfumus, ut cum ipfo mortificatiónem tuam femper in córpore noftro circunferéntes, cum ipfo étiam glória confórtes éffici mereámur. in Pro commem. S. Chriftophori Mart. Ant. 7. g. Vitâ decéffit univérfæ genti memóriam mortis fuæ ad exémplum virtútis & fortitúdinis derelínquens. 2. Mach. 6. 31. y. Juftus ut palma florébit, B. Sicut cedrus Líbani multiplicábitur. Pf. 91. 13. Oratio. PR Ræfta, quæfumus, omnípotens Deus, ut qui beáti Christophori Mártyris tui natalitia colimus, ejus intercef fióne in tui nóminis amóre roborémur. Per Dóminum. In ij. Vefperis fit commem. Sancta Anna. Ant. 6. f. Pars bona, múlier bona, in parte timéntium Deum, dábitur viro fuo pro factis bonis. Eccli. 26. 3. v. Jurávi David fervo meo; R. Ufque in ætérnum præpa rábo femen tuum. Pf.88. v. 4. 5. Óratio, Deus, qui beátæ, ut infrà ad Laudes. DIE XXVI In Fefto SANCTE ANNÆ, MATRIS B. MARIE VIRGINIS. Duplex minus. Omnia de Communi unius Mulieris, exceptis que fequuntur. Si feftum transferatur propter Dominicam eâdem die occurrentem, Vefpera dicuntur de Fefto cum commem. Dominica, in quibus omnia de Communi prater Hymnum . qui dicuntur ut infrà in ij. Vefperis. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Hymnus, CLARE diéi, ut infrà in ij. Vefperis. Lectio prima de Script. occurr. ex tribus una. Sermo fancti Joánnis Damafcéni. Orat. 2. de Nat. Maria. LECTIO II. Amur; nunc quidem Nnæ epithalamium mo filiam divinitùs datam útero geftanti; nunc autem in lucem emitténti. O'peræ prétium enim eft, ut quæ talem furculum édidit, laudibus efferátur. Propónitur itaque, tanquàm thálamus quidam Annæ cubiculum, conjugális vitæ fimul & virginitátis for mam réferens; illam matris, hanc filiæ.. Dicamus ad fanc tam Annam cum Scriptúra: Quàm beáta domus David, ex qua prodiífti; & venter, in quo Deus fanctificatiónis arcam, hoc eft eam, à quo ipfe fine fémine conceptus eft, fabricávit! Verè beáta es, ac ter beáta, quæ beatitudine donátam à Deo in fántem, hoc eft Maríam, nómine quoque ipfo magnóperè venerandam peperííti; ex qua Chriftus vita flos éxtitit; cujus Virginis, & gloriófus fuit ortus " & partus * mundo fublimior. Equum fanè, ac veheménter æquum est, eam laudáre, quæ divinâ providéntiâ donáta eft, ac talem ac tantum nobis fructum édidit, ex quo dulcis Jefus pródiit, qui totus eft dulcédo, & totus defiderábilis , atque expetendórum ▾ ómnium fummè expeténdus. Ad quem étiam dicamus:Sub umbra tua vivémus, & fub alis tuis requiefcémus. Hic eft verè qui per Legem & Prophétas prædicátur Chriftus Jefus Deus, grátia & véritas; qui idcircò venit, ut peccatóribus falútem afférret, atque omnes in véterem nobilitátem reftitueret. Léctio fancti Evangélii fecúndùm Lucam. LECTIO III. Cap. 3. 23. Chrifti Genealogia. IN illo témpore; Jefus erat incipiens quafi annórum triginta, ut putabátur, filius Jofeph, qui fuit Heli. Et réliqua. Homilía fancti Irenai Epífcopi & Mártyris. Lib. 3. contra Haref. cap. 22. §. 3. 4. Left generatione Dómini Ucas genealogiam, quæ notri ufque ad Adam, feptuaginta duas generatiónes habére ofténdit, finem conjúngens initio, & fignificans quoniam ipfe eft, qui omnes. Gentes exinde ab Adam difpérfas, & univérfas linguas, & generatiónem hóminum cum ipfo Adam in femetipfo recapitulátus eft. Unde & à Paulo typus futúri dictus est ipfe Adam. Prophéta dicit: [ Pro pátribus nati funt tibi filii.] Primogénitus enim mortuórum natus Dóminus, & in finum fuum recipiens príftinos Patres, regenerávit eos in vitam Dei, ipfe inftium vivéntium factus, quóniam Adam inftium moriéntium factus eft. Propter hoc & Lucas inftium generatiónis à Dómino inchoans, in Adam rétulit, fignificans quóniam non illi, hunc, fed hic illos in Evangélium vitæ regenerávit. Sic autem & Hevæ inobediéntiæ nodus folutiónem accépit per obedientiam Mariæ: quod enim alligávit virgo Heva per incredulitátem, hoc virgo María folvit per fidem. AD LAUDES MATUTINA S. Capitulum. Ifa. 44. 3. EFfundam Spiritum meum fuper femen tuum benedictiónem meam fuper ftirpem tuam. brámus, ejus apud te patrociniis adjuvémur: Per eúmdem. AD VESPERAS. Capitulum. Ifa. 11. v. 1. 2. Grediétur virga de radíce Jeffe, & flos de radíce ejus afcéndet; & requiéfcet fuper eum Spíritus Dómini. Hymnus. LARE diéi gáudiis Gestit parens Eccléfia, Annámque Judææ decus, Matrem Mariæ cóncinit. REGUM piórum fánguini Jungens Sacerdótes avos Illuftris Anna, spléndidis Vincit genus virtútibus. CœLO favente, cóntrahit Thori fidélis vinculum; Sinúque cafto cóncipit Perénne fidus Virginum. Qui natus es de Virgine Jefu, tibi fit glória, Cum Patre, cumque Spíritu, In fempitérna fécula. Amen. |