aqua in núbibus áëris.

Pra fulgóre in confpéctu ejus nubes tranfiérunt grando & carbónes ignis. Et intónuit de cœlo Dóminus, & Altiffimus dedit vocem fuam; grando & car bónes ignis.

Et mifit fagittas fuas, & diffipávit eos: fúlgura multiplicávit, & conturbávit eos.

Et apparuerunt fontes aquárum, & reveláta funt fundamenta orbis terrárum.

Ab increpatione tua, Dómine, * ab inspiratióne spíritûs iræ tuæ.

Mifit de fummo, & accépit me; & affumpfit me de aquis multis.

Glória Patri, &c. Antiph. Deus meus adjútor meus,& fperábo in eum. v. 2. Ant. 5. f. Salvum.

Divifio Pfalmi 17. Ripuit me de inimicis meis fortiffimis, & ab iis qui odérunt me ;* quóniam confortáti funt fuper me.

Prævenérunt me in die afflictiónis mex; * & factus eft Dóminus protéctor meus.

Et eduxit me in latitudinem:*falvum me fecit, quóniam vóluit me.

Et retribuet mihi Dóminus fecúndùm juftitiam meam, & fecúndùm puritátem mánuum mearum retribuet mihi. Quia cuftodivi vias Dórni

ni, nec impiè geffi à Deo

meo.

Quóniam ómnia judícia ejus in confpectu meo,*& juftitias ejus non répuli à me.

Et ero immaculátus cum eo,* & obfervábo me ab iniquitáte mea.

*

Et retribuet mihi Dóminus fecúndùm juftitiam meam, & fecúndùm puritátem manuum meárum in confpéctu oculórum ejus.

Cum fancto fanctus eris, * & cum viro innocénte ínnocens eris.

Et cum elécto eléctus eris,* & cum pervérfo pervertéris. Quóniam tu pópulum húmilem falvum fácies, * &óculos fuperbórum humiliábis. Quóniam tu illúminas lucérnam meam, Dómine: * Deus meus illúmina ténebras meas. Quóniam in te erípiar à tentatióne * & in Deo meo tranfgrediar murum.

Antiph. Salvum me fecit Dóminus, quóniam vóluit me.

túte,* & pófuit immaculátam

viam meam.

Qui perfécit pedes meos tanquam cervórum, * & fuper excélfa ftátuens me.

Qui docet manus meas ad prælium: * & pofuffti, ut arcum æreum, bráchia mea. Et dedifti mihi protectió nem falútis tuæ, * & déxtera tua fufcepit me. Et difciplína tua corréxit me in finem, & difciplína tua ipfa me docébit. Dilatásti greffus meos fubtus me * & non funt infirmáta veftigia mea.

,

Pérfequar inimícos meos, & comprehéndam illos;* & non convértar donec deffciant.

*

Confringam illos,nec póterunt ftare: runt ftare cadent fubtus pedes meos.

Et præcinxifti me virtúte ad bellum; * & fupplantásti infurgéntes in me fubtus me.

Et inimícos meos dedifti mihi dorfum, * & odiéntes me difperdidifti.

Clamavérunt, nec erat qui falvos fáceret : * ad Dóminum, nec exaudivit eos.

Et commínuam eos ut púlverem ante fáciem venti; * ut lutum plateárum delébo eos.

Erípies me de contradictiónibus pópuli;* conftitues me in caput Géntium.

Pópulus, quem non cognó

wi, fervivit mihi ; * in audítu auris obedívit mihi.

Fílii aliéni mentíti funt mihi, *filii aliéni inveteráti funt, & claudicavérunt à fémitis fuis.

Vivit Dóminus, & benedictus Deus meus;* & exaltétur Deus falútis meæ.

Deus qui das vindictas mihi,& fubdis pópulos fub me;* liberátor meus de inimícis meis iracundis.

Et ab infurgéntibus in me exaltábis me; * à viro iníquo eripies me.

Proptéreà confitebor tibi in natiónibus, Dómine, * & nómini tuo pfalmum dicam. Magníficans falútes Regis ejus, & faciens mifericórdiam chrifto fuo David, * & fémini ejus ufque in féculum.

Ant. Deus meus protéctor eft ómnium fperántium in fe. v. 31.

Per Annum. y.Médiâ nocte furgébam ad confiténdum tibi, R. Super judícia juftificatiónis tuæ. Pfal. 118. 62. IN III. NOCTURNO. Per Annum, Antiphona. 7. toni. a. Exáudi.

A

Pfalmus 27. Dte, Dómine, clamábo, Deus meus ne síleas à à me ; * quándo táceas à me, & affimilábor defcendéntibus in la

cum

ne,

Exáudi,Dómine,vocem deprecatiónis meæ, dùm oro ad te;* dùm extóllo manus meas ad templum fanctum tuum.

*

Ne fimul trahas me cum peccatóribus; & cum operántibus iniquitátem ne perdas me.

Qui loquúntur pacem cum próximo fuo, * mala autem in córdibus eórum.

*

Da illis fecúndùm ópera eórum, & fecúndùm nequítiam adinventiónum ipfórum.

Secúndùm ópera mánuum eórum tríbue illis,* redde retributiónem córum ipfis.

Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, & in ópera mánuum ejus, déftrues illos, & non ædificábis eos.

Benedictus Dóminus ; * quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ.

Dóminus adjútor meus, & protéctor meus;* in ipfo fperávit cor meum, & adjútus fum.

Et reflóruit caro mea; * & ex voluntáte mea confitébor ei.

Dóminus fortitúdo plebis fux; & protéctor falvatiónum chrifti fui eft.

*

Salvum fac pópulum tuum, Dómine, & bénedic hereditáti tuæ ; * & rege eos,& extólle illos ufque in ætérnum.

Ant. Exáudi, Dómine, va

Dómine Deus meus,clamávi ad te ; & fanáfti me.

*

Dómine, eduxifti ab inférno ánimam meam : * falvásti me à defcendéntibus in lacum. Pfällite Dómino fancti ejus;* & confitémini memória fanctitátis ejus.

Quóniam ira in indignatióne ejus ; & vita in voluntáte ejus.

Ad véfperum demorábitur fletus, & ad matutinum lætitia.

Ego autem dixi in abundántia mea; * Non movébor in ætérnum.

Dómine, in voluntáte tua * præftitifti decóri meo virtú

tem.

Avertisti faciem tuam à me, & factus fum conturbátus.

Ad te, Dómine, clamábo;* & ad Deum meum deprecábor.

Quæ utilitas in fanguine meo,* dùm defcéndo in corruptiónem ?

Nunquid confitébitur tibi pulvis,aut annuntiábit veritátem tuam ?

Ubilate Deo omnis terra, pfalmum dícite nómini ejus,* date glóriam laudi ejus.

Dícite Deo, Quàm terribflia funt ópera tua, Dómine!* in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.

*

Omnis terra adóret te, & pfallat tibi, pfalmum dicat nómini tuo.

Veníte & vidéte ópera Dei: terribilis in consiliis fuper filios hóminum.

Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede:* ibi lætábimur in ipfo.

Qui dominátur in virtúte fua in ætérnum, óculi ejus fuper Gentes refpiciunt:* qui exáfperant, non exalténturin femetipfis.

Benedícite Gentes Deum noftrum, * & audítam fácite vocem laudis ejus,