tus quemádmodum filius unicórnium. Vox Dómini intercidéntis flammam ignis: vox Dómini concutiéntis defértum, * & commovébit Dóminus defértum Cades. Vox Dómini præparántis cervos, & revelábit condénfa; * & in templo ejus omnes dicent glóriam. Dóminus diluvium inhabitáre facit; * & fedébit Dóminus Rex in ætérnum. Dóminus virtútem pópulo Dóminus bene BE fuo dabit; dícet pópulo fuo in pace. Pfalmus 84. Enedixifti, Dómine, terram tuam * avertísti captivitátem Jacob. Remisífti iniquitátem plebis * operuííti ómnia pec tuæ, cáta eórum. Mitigáfti omnem iram tuam, avertisti ab ira indignatiónis tuæ. Convérte nos, Deus falutáris nofter, * & avérte iram tuam à nobis. Nunquid in ætérnum irafcéris nobis aut exténdes * iram tuam à generatióne in generatiónem. Deus, tu convérfus vivifi& plebs tua cábis nos, lætábitur in te. Ofténde nobis, Dómine, mifericórdiam tuam, falutáre tuum da nobis, & eorum,& gládii ancipites in mánibus eórum. Ad faciéndam vindictam in natiónibus, * increpatió nes in pópulis; Ad alligándos reges eórum in compédibus, * & nóbiles córum in mánicis férreis. Ut faciant in eis judícium confcriptum glória hæc eft ómnibus fanctis ejus. Ant. Ofténde nobis, Dó mine, mifericórdiam tuam, & falutáre tuum da nobis. Pfal. 84. 8. Per Annum, Capitulum. 1. Joan. 4. 20. 21. quis dixerit quóniam diligo Deum, & fratrem fuum oderit mendax eft. Qui enim non diligit fratrem fuum quem videt, Deum, quem non videt, quómodo poteft diligere? Et hoc mandátum habémus à Deo, ut qui diligit Deum, diligat & fratrem fuum. R.br. R. br. Ego dixi, * Dómine, miferére mei; Repet. Ego dixi; * Dómine, mife rére mei; . Sana ánimam meam, quia peccávi tibi. * Dómine miferére mei. y. Glória Patri & Filio, & Spiritui fancto. Repetitur, Ego. Pfal. 40. 5. v. Adjútor meus efto, ne derelinquas me; R. Neque defpícias me, Deus falutáris - meus. Pfal. 26. 9. Pars Hiemalis. iniquitátem. Quóniam tanquam fœnum velóciter aréfcent; & quem ádmodum ólera herbárum citò décident. Spera in Dómino, & fac bonitátem, * & inhábita te: ram, & pafcéris in divítis ejus. Delectare in Dómino, * & dabit tibi petitiónes cordis tui. Revéla Dómino viam tuam, & fpera in eo, * & ipfe fáciet. Et edúcet quafi lumen juftítiam tuam,& judícium tuum tanquam meridiem: * fübditus efto Dómino, & ora eum. Noli æmulári in eo, qui profperátur in via fua; * in hómine faciénte injuftitias. Défine ab ira, & derelinF que furorem:*noli æmulári faturabúntur, * quia pecca tóres períbunt. ut malignéris. Quóniam qui malignantur, exterminabúntur; * fuftinéntes autém Dóminum, ipfi hereditábunt terram. Et adhuc pusillum, & non erit peccátor; * & quæres locum ejus, & non invenies. Manfuéti autem hereditábunt terram, * & delectabúntur in multitúdine pacis. Obfervábit peccátor juftum, * & ftridebit fuper eum déntibus fuis. Inimíci verò Dómini mox ut honorificáti fúerint & exaltáti, * deficiéntes quem ádmodum funus deficient. Mutuábitur peccátor, & non folvet: * juftus autem miferétur, & tribuet. Quia benedicéntes ei here ditábunt terram: * maledi céntes autem ei difperibunt. Apud Dóminum greffus hóminis dirigéntur;* & viam ejus volet. Cùm ceciderit, non collidétur, * quia Dóminus fup. pónit manum fuam. Dóminus autem irridébit eum * quóniam prófpicit détur, prófpicit quòd veniet dies ejus. Gládium evaginavérunt peccatóres, *intendérunt arcum fuum. Ut dejiciant pauperem & Inopem, ut trucident rectos corde. Gládius eórum intret in corda ipfórum; * & arcus eórum confringátur. Mélius eft modicum jufto fuper divitias peccatórum multas. Quóniam bráchia peccatórum conteréntur,* confirmat auteni juftos Dóminus. Divifio Pfalmi 36. Noviculatorum, * & he "Ovit Dóminus dies im Júnior fui, étenim fénui, * & non vidi juftum derelíc tum, nec femen ejus quærens panem. Totâ die miferétur & cóm& femen illíus in modat, benedictióne erit. Declina à malo, & fac bonum; * & inhábita in féculum féculi. Quia Dóminus amat judícium, & non derelínquet fanctos fuos ;* in ætérnum confervabúntur. Injúfti puniéntur; * & fe men impiórum períbit. Jufti autem hereditábunt terram, & inhabitábunt in réditas eórum in ætérnum féculum féculi fuper eam. erit. Non confundéntur in témpore malo, & in diébus famis Altera divifio Pfalmi 36. S jufti meditábitur fapiéntiam; & lingua ejus loquétur judicium. * Per Annum, Capitulum. Hariffimi; Si diligimus Lex Déi ejus in corde ip- 1. 7oan. 4. 12. 13. sius; & non fupplantabún-invicem, Deus in nobis tur greffus ėjus. Considerat peccátor juftum, * & quærit mortificáre eum. Dóminus autem non derélinquet eum in mánibus ejus,* nec damnábit eum cùm judicábitur illi. & Expecta Dóminum custódi viam ejus; & exaltábit te, ut hereditáte cápias terram: * cùm períerint peccatóres, vidébis. Vidi impium fuperexaltátum, * & elevátum ficut cedros Libani; Et transivi, & ecce non erat ; & quæsivi eum, & non eft inventus locus ejus. Cuftódi innocéntiam, & vide æquitátem; * quóniam funt reliquiæ hómini pacífico. Injúfti autem difperibunt fimul:reliquiæ impiórum interibunt. Salus autem juftórum à Dómino; & protéctor eórum in témpore tribulatiónis. Et adjuvábit eos Dómi& liberábit eos ; & éruet eos à peccatóribus, & falvábit eos; quia fperavé runt in eo. Ant. Dóminus amat judicium, & non derelínquet fanctos fuos. v. 28. manet, & cháritas ejus in nobis perfecta eft. In hoc cognófcimus quóniam in eo manémus, & ipfe in nobis : quóniam de Spíritu fuo dedit nobis. R. br. Benedícam Dóminum * In omni témpore. Repetit. Benedicam Dóminum* In omni témpore. y. Semper laus ejus in ore mco * In omni témpore. y. Glória. Repet. Benedicam. P. 33. 2. V. Laudábo Dóminum in vita mea, R. Pfallam Deo meo quándiù fúero. Pfal. 145. 2. Preces, fi dicende fint, habentur Feria fecunda ad Tertiam. pag. 56. Oratio ut in Proprio de I verè útique juftitiam loquímini, recta judicáte filii hóminum. Etenim in corde iniquitátes operámini; * in terra in juftitias manus veftræ concinnant. Alienáti funt peccatóres à vulva, erravérunt ab útero,* locúti funt falfa. Furor illis fecúndùm fimilitúdinem ferpéntis,ficut áfpidis furdæ, & obturántis aures fuas. * Quæ non exáudiet vocem incantántium, & venéfici incantántis fapiénter. Deus cónteret dentes eórum in ore ipfórum: * molas leónum confringet Dóminus. Ad nihilum devénient tanquam aqua decúrrens: * inténdit arcum fuum donec infirméntur. Sicut cera, quæ fluit, auferéntur:* fupercécidit ignis, & non vidérunt folem. Priúfquam intelligerent fpinæ veftræ rhamnum, ficut vivéntes, fic in ira abforbet eos. Lætábitur juftus cùm víderit vindictam;* manus fuas lavábit in fanguine peccatóris. Et dicet homo: Si útique eft fructus justo, *útique eft Deus júdicans eos in terra. Pfalmus 93. DE Eus ultiónum Dóminus, *Deus ultiónum liberè egit. Exaltáre qui júdicas terram, * redde retributiónem fupérbis. Dóminus Deus Jacob. Intelligite infipiéntes in pópulo, * & ftulti aliquándo fapite. Qui plantávit aurem, non áudiet?* aut qui finxit óculum, non considerat? Qui córripit Gentes, non árguet?* qui docet hóminem fcientiam? Dóminus fcit cogitatiónes hóminum,* quóniam vanæ funt. Divifio Pfalmi 93. Eátus homo quem tu erudíeris, Dómine, * & de lege tua docueris eum.. Ut initiges ei à diébus malis, donec fodiátur peccatóri fóvea. Quia non repéllet Dóminus plebem fuam, & hereditátem fuam non derelinquet, Quoadúfque juftitia con |