558 nec inconcufla facræ Traditionis fundamenta convelli, etiamfi demonftretur nonnulla Sanctorum Patrum opera ab Hæreticis olim fuiffe adulterata. CAP. I. Cùm adulteratum effe librum Scriptoris alicujus teftimonio comprobamus, teftem adhibendum effe fide dignum, qui nec mentiri, nec faciliores leviffimis rumoribus aures præbere foleat. 560 CAP. II. Si quando videntur Sancti Patres, aut fecum ipfi pugnare, aut locuti duriora, nec recta fidei fatis confona, libros_corum non debere idcirco dici adulteratos,nifi reipsà adulteratos fuiffe aliunde conftet. 571 CAP. III. Etiamfi nonnulla Patrum opera malis artibus adulterata fuerint, non effe idcirco cæteras omnes ipforum lucubrationes in fufpicionem falfi adducendas. 591 CAP. IV. Pluribus Patrum operibus, que ab Hæreticis vitiata fuiffe conftabat, fidem effe abrogatam. 596 CAP. V. Perfidè ab Hæreticis inducta in Patrum libros loca multa, vėl jam emendata effe, vel facilè emendari poffe. CAP. VI. Cùm veteres Scriptores non diftinitè ea defignarunt loca, quæ ab Hæreticis corrupta fuerant; tamen quænam illa fint, facilè conjici,modò fciamus, quænam opera &à quibus Hæreticis fuerint corrupta. 609 CAAP. VII. Traditionem non erui ex uno tan 602 tùm Patre, fed ex pluribus, imò ex omnium CAP. IX. Omnium, aut ferè omnium Patrum 623 DE VETERIBUS DE VETERIBUS HÆRETICIS ECCLESIASTICORUM CODICUM CORRUPTORIBUS. C Um in Concertationibus litterariis ufu veniat, ut alter alterius verba non fic accipiat, ut dicta funt, difputaturus de falfariis Ecclefiafticorum Codicum Corruptoribus neceffarium effe puto, quædam præmittere, quæ quanquam eruditis hominibus non incognita, hoc tamen in loco præteriri non poffunt, ne aliam ab ea quam habeo mentem mihi Lector affingat. I. Ac primò quifquis exaratos manu codices aliquot viderit, atque oculis perlegerit, non ignorat in his menda paffim occurrere; vixque unum aut alterum codicem inter multos reperiri, qui non iftâ labe squaleat. Atque hoc ita verum eft, ut qui novas ve A CAP. IV. Subdolas fuiffe nec fatis fideles Symmachi, ficut & Theodotionis atque Aquile, Judaizantium Hæreticorum Interpre tationes. 46 CAP. V. Veteres Hæreticos quædam Librorum Sacrorum exemplaria fuis adjectionibus ac detractionibus reipfa corrupiffe. 54 CAP. VI. Decurtatum olim fuisse à Saturnino Harefiarcha hunc Genefeos locum: Faciamus hominem ad imaginem & fimilitudinem noftram: Ab eodem Saturnino, à Carpocrate, Cerintho, Ebione, aliifque Hæreticis mutilata olim fuiffe Evangelia. CAP. VII. Magnam fuiffe Carpocratianorum, Cerinthianorum atque Ebionitarum in mutilanda Scriptura impudentiam. CAP. VIII. Mutilata effe à Marcione atque adulterata, Evangelium fecundùm Lucam atque Epiftolas Pauli. CAP. IX. Idem flagitium à Cerdone, Luciano & Apelle commiffum, quod à Mar cione. 61 66 79 9I 97 CAP. X. Pepuzianos, Tatianum & Severianos varia Scripturæ loca pro libidine fua immutaffe. CAP. XI. Aufos effe Theodotianos atque Artemonianos fua Sacrorum Librorum exem plaria adulterare. ΙΟΙ CAP. XII. Quid de Manichæis fenferint Hie 106 Tonymus & Leo Magnus, quid de Donatiftis Auguftinus. CAP. XIII. Ab Arianis corruptos effe Sacræ Scripturæ codices aliquot, & fublatum effe hunc Evangelii locum, Quoniam Deus Spiritus eft. 110 CAP. XIV. Hæreticos olim Neftorii anteceffores è vetuftis exemplaribus primæ Joannis Epiftola deleviffe ifta verba: Et omnis Spiritus qui folvit Jefum, ex Deo non est. PARS SECUND A. 126 Hæreticorum Sacros codices adulterantium perfidiam non obeffe certiffimæ Sacrorum Librorum integritati, & firmiffimæ auctoritati. 135 CAP. I. Quam temerè & falsò dixcrint veteres quidam Hæretici, Scripturam Sacram, qualem legit Ecclefia Catholica, effe vitia tam. 140 150 CAP. II. Difficillimum fuiffe Hæreticis facros codices, quos Ecclefia Catholica fervabat, violare. CAP. III. Sacrorum Librorum codices, quos legit Ecclefia, dici non poffe ab Hæreticis depravatos. 155 CAP. IV. Librorum Divinorum finceram integritatem, non alio meliùs, quàm Ecclefia |