Catullus, Tibullus, et Propertius: pristino nitori restituti, & ad optima exemplaria emendati

Portada
Apud Josephum Barbou, 1753 - 344 páginas
 

Páginas seleccionadas

Otras ediciones - Ver todas

Términos y frases comunes

Pasajes populares

Página 103 - Pelea quondam vecta est frenato caerula pisce Thetis, haec nocuere mihi, quod adest huic dives amator: venit in exitium callida lena meum. sanguíneas edat illa dapes atque ore cruento...
Página 122 - Dum cumulant aras, ad tua sacra veni. Sed nitidus pulcherque veni: nunc indue vestem Sepositam, longas nunc bene pecte comas, Qualem te memorant Saturno rege fugato Victori laudes concinuisse lovi.
Página 97 - Bisque die resoluta comas tibi dicere laudes Insignis turba debeat in Pharia. At mihi contingat patrios celebrare Penates, Reddereque antique menstrua tura Lari.
Página 107 - Primus inexpertae commisit semina terrae Pomaque non notis legit ab arboribus. Hie docuit teneram palis adjungere vitem, Hie viridem dura caedere falce comam : Illi jucundos primum matura sapores 35 Expressa incultis uva dedit pedibus.
Página 99 - ... paulatim sub iuga colla dabit. longa dies homini docuit parere leones, longa dies molli saxa peredit aqua ; annus in apricis maturat collibus uvas, annus agit certa lucida signa vice. 20 nec iurare time : veneris periuria venti inrita per terras et freta summa ferunt.
Página 97 - ... tempore taurus non domito frenos ore momordit equus. non domus ulla fores habuit, non fixus in agris qui regeret certis finibus arva, lapis...
Página 98 - ... tunc mihi, qualis eris longos turbata capillos, obvia nudato, Delia, curre pede. hoc precor, hunc illum nobis Aurora nitentem Luciferum roseis candida portet equis.
Página 102 - ... puer, hunc iuvenis turba circumterit arta, despuit in molles et sibi quisque sinus. at mihi parce, Venus : semper tibi dedita...
Página 100 - ... neu comes ire neges, quamvis via longa paretur et canis arenti torreat arva siti, quamvis praetexens picea ferrugine caelum venturam admittat nubifer eurus aquam.
Página 183 - An quia parva damus mutato figna calore ! Et non ulla meo clamât in ore fides ! Vos eritis teftes , fi quos habet arbor amores , Fagus, & Arcad ¡o pi nus amata Deo.

Información bibliográfica