Benedícite fpíritus & ánimæ juftórum Dómino : * benedícite fancti & húmiles corde Dómino. quæ fáciunt verbum ejus ; Benedícite Anánia, Azária, Misaël Dómino; * laudáte & fuperexaltáte eum in fécula. Hic, loco Glória Patri, dicitur, Benedicámus Patrem, & Fílium Ant. Benedícat Ifraël Dóminum; laudet & fuperexaltet eum in fécula. v. 74. Ant. 7. c. Júvenes. Domus 148. Audate Dóminum de cœlis; * laudáte eum in excelfis : Laudáte eum omnes Angeli ejus; * laudáte eum omnes virtútes éjus : Montes & omnes colles, * ligna fructífera, & omnes cedri; Béftiæ & univerfa pécora, * ferpentes & vólucres pennátæ, Reges terræ & omnes pópuli, *príncipes, & om nes judices terræ. * Júvenes & virgines, senes cum junióribus laudent nomen Dómini; quia exaltátum eft nomen ejus folíus. Conféffio ejus fuper cœlum & terram; * & exaltávit cornu pópuli fui. * Hymnus ómnibus fanctis ejus, filiis Ifraël, pópulo appropinquanti fibi. Glória Patri, &c. Ant. Juvenes & virgines, fenes cum junióribus laudent nomen Dómini. v. 12. Capitulum. Deuter. 6. v. 4. 5. 6. 7. Udi Ifraël, Dóminus Laudate eum fol & lu- A Deus nofter, Dóminus na: * laudáte eum omnes ftellæ & lumen : Laudáte eum cœli cœlórum; * & aquæ omnes quæ fuper cœlos funt, laudent nomen Dómini, Quia ipfe dixit, & facta funt; ipfe mandávit, & creáta funt. Státuit ea in æternum, & in féculum féculi: * præceptum pófuit, & non præteríbit. Laudáte Dóminum de terra, * dracónes, & om nes abyffi; Ignis, grando, nix, gláries, fpiritus procellárum,* unus eft. Diliges Dóminum Sic refpondetur in fine om Æ Cón TERNE rerum Ut álleves faftidium. NOCTURNA lux viánti bus, A nocte noctem fégregans, Præco diéi jam fonat, Jubarque folis évocat. JESU labantes réspice, Et nos videndo córrige; Si réfpicis, lapfi ftabunt, Fletúque culpa fólvitur. Tu lux refulge fénfibus, Mentifque fomnum dífcu * tris, & de manu ómnium qui odérunt nos : Ad faciendam mifericór diam cum pátribus noftris,* & memorári teftamenti fui fancti. Jusjurandum quod jurá→ vit ad Abraham patrem noftrum, * datúrum se nobis : Ut fine timóre de manu inimicórum noftrórum liberáti, ferviámus illi. In fanctitáte & juftitia coram ipfo,* ómnibus diébus noftris. Et tu puer, Prophéta Altíffimi vocáberis; * præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias ejus, Ad dandam fciéntiam falútis plebi ejus, * in remiffiónem peccatórum eó rum: Per vífcera mifericórdia Dei noftri,* in quibus_vifitávit nos, óriens ex alto: Illumináre his, qui in ténebris, & in umbra mortis fedent: ad dirigendos pedes noftros in viam pacis. Glória Patri. Poft Canticum dicitur Ant. Deinde, . Dóminus vobifcum; R. Et cum fpíritu tuo. Örémus. Tum Oratio pro pria cum integra conclufione, & poft Orationem. V. Dóminus vobiscum; no. R. Deo grátias. Solus recitans loco V. Dáminus vobifcum, dicit, . Dómine, exaudi oratiónem meam. R. Et clamor meus ad te véniat. Si quae occurrat commemoratio, hoc loco fit per Antiphonam, Verficulum, & Orationem, quæ fumuntur ex Proprio vel Communi Sandorum, ut fuis locis notatur. Poft Commemorationes occurrentes vel fi non occurrant dido Benedicámus, fit Commemoratio de Sanda Maria. Antiph. Benedicta tu inter mulieres, & benedictus fructus ventris tui. Luc. 1. 42. . Elégit eam Dóminus. . In habitatiónem fibi. Pfali 13.1. 13. Orémus. Oratio. nam, Verfum & Orationem propriam. Deinde repetitur, . Dóminus vobifcum; R. Et cum fpíritu tuo. . Benedicámus Dómi PRórege, Dómine, fá- J Deum precémur fúppli mulos tuos fubsídiis pacis ; & beatæ Mariæ femper virginis patrocíniis confidentes, à cunctis hóftibus & periculis redde fecúros. Per Dóminum noftrum Jefum Chriftum filium tuum, qui tecum vivit & regnat in unitáteSpíritus fancti Deus, per ómnia fécula feculórum. B. Amen. Sic terminatur Oratio prima & ultima. In Ecclefiis quæ funt fub invocatione B. Maria non additur alia Commemoratio: In aliis verò ante vel poft pradidam Commemorationem (pro dignitate Patroni) fit Commemoratio Patroni Titularis Ecclefia per Antipho ces, Ut in diurnis áctibus Ne litis horror infonet: SINT pura cordis íntima, Absiftat & vecórdia ; Carnis terat supérbiam Potûs cibique párcitas. UT cùm dies abfcéfferit, Diemque nox excéperit Mundi per abftinentiam, Ipfi canámus glóriam. Qui nos creávit laus Patri, Laus qui redémit Fílio, Qui charitáte nos foves, Sit par tibi laus, Spiritus. Amen. * Antiphona 1. toni. a. Be nedictus es. Pfalmus 117. Onfitemini Dómino * Fortitúdo mea & laus mea Dóminus, & factus eft mihi in falútem. * Vox exultatiónis & falú * niam in féculum mifericór- rum. Déxtera Dómini fecit virtútem déxtera Dómini exaltávit me, * déxtera Dómini fecit virtútem. Non móriar, fed vivam ;* & narrábo ópera Dómini. Caftigans caftigávit me Dóminus, * & morti non trádidit me. Aperíte mihi portas juftítiæ, ingreffus in eas confi tébor Dómino: * hæc porta Dómini, jufti intrátunt in eam. Confitebor tibi quóniam exaudifti me, * & factus es mihi in falútem. Lápidem quem reprobavérunt ædificantes,* hic factus eft in caput ánguli. A Dómino factum eft iftud * & eft mirábile in óculis noftris. Hæc eft dies quam fecit Dóminus; * exultémus & lætémur in ea. O Dómine, falvum me fac, ô Dómine, benè profperáre: * benedictus qui venit in nómine Dómini. Benedíximus vobis de domo Dómini:* Deus Dóminus & illúxit nobis. Conftituite diem folemnem in condenfis, * ufque ad cornu altaris. Deus meus es tu, & confitébor tibi ;* Deus meus es tu, & exaltábo te. Confitebor tibi quóniam exaudifti me, * & factus es mihi in falútem. Confitemini Dómino quoniam bonus, * quóniam_in féculum mifericórdia ejus. Pfalmus 118. Eáti immaculáti in via,* In justificatiónibus tuis meditábor, car fermónes tuos. Divifio Pfalmi 118. B qui, ambulant in lege Etribue fervo tuo, vi Dóminí. Non enim qui operantur iniquitátem, in viis ejus ambulavérunt. Tu mandafti* mandáta tua cuftodíri nimis. Utinam dirigantur viæ meæ ad cuftodiendas juftificatiónes tuas ! Tunc non confundar, * cùm perfpéxero inómnibus mandátis tuis. Confitebor tibi in directióne cordis, in eo quòd dídici judícia juftitiæ tuæ. Juftificatiónes tuas cuftódiam; * non me derelinquas ufquequáque. In quo córrigit adolefcéntior viam fuam ;* încustodiendo fermónes tuos. In toto corde meo exquisívi te; * ne repellas me à mandátis tuis. In corde meo abfcondi elóquia tua, * ut non peccem tibi. Benedictus es Dómi* doce me justificatió ne, nes tuas. In lábiis meis pronuntiávi ómnia judícia oris tui. In via teftimoniórum tuórum dele&tátus fum, * ficut in ómnibus divitiis. * & cuító vífica me, diam fermones tuos. Revéla óculos meos, confiderábo mirabília de lege tua. Incola ego fum in terra;* non abfcondas à me mandáta tua. Concupívit ánima mea defideráre juftificatiónes tuas * in omni témpore. Increpafti fuperbos ; maledicti qui declinant mandátis tuis. * Aufer à me oppróbrium & contemptum ;* quia tef timónia tua exquisívi. Etenim fedérunt príncipes, & adversùm me loquebantur; * fervus autem tuus exercebátur in justificatiónibus tuis. Nam & teftimonia tua meditátio mea eft, * & consílium meum juftificatiónes tuæ. Adhæfit pavimento ánima mea, * vivífica me fecundùm verbum tuum. Vias meas enuntiávi, & exaudifti me; * doce me juftificatiónes tuas. Viam juftificatiónum tuárum ínftrue me, * & exercébor in mirabílibus tuis. Dormitávit ánima mea præ tædio * confirma me in verbis tuis. |