Memor erit inféculum teftamenti fui,* virtútem óperum fuórum annuntiábit pópulo fuo;

Ut det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum ejus, véritas & judícium.

Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in féculum féculi;* facta in veritáte & æquitáte. Redemptiónem mifit pópulo fuo; mandávit in æternum teftamentum fuum.

*

juftus, *ab auditióne mala non timébit.

Parátum cor ejus fperáre in Dómino, confirmátum eft cor ejus,* non commovébitur, donec defpíciat inimícos fuos.

Difperfit, dedit paupéribus, juftitia ejus manet in féculum féculi,* cornu ejus exaltábitur in glória. Peccátor vidébit, & irafcétur, déntibus fuis fremet & tabefcet: * defidérium peccatórum períbit.

Ant. Qui timet Dóminum, in mandátis ejus volet nimis. v. I.

Ant. 7. c. Sit nomen.

Pfalmus 112. Audáte púeri Dóminum, * laudáte nomen

LA

Dómini.

Sit nomen Dómini benedictum, * ex hoc nunc, & ufque in féculum. A folis ortu ufque ad occáfum, * laudabile nomen Dómini.

Excelfus fuper omges Gentes Dóminus * & fuper cælos glória ejus.

Quis ficut Dóminus Deus nofter, qui in altis hábitat,* & humília réspicit in cœlo & in terra.

Súfcitans à terraínopem,* & de ftércore érigens pauperem;

*

Ut cóllocet eum cum principibus, cum princípibus pópuli fui.

Qui habitáre facit ftérilem in domo,* matrem filiórum lætantem.

áudient;

Ant. Sit nomen Dómini benedictum, ex hoc nunc, & ufque in féculum. v. 2, Ant. 1. irreg. d. Nos qui vívimus.

A fácie Dómini mota eft terra afácie Dei Jacob, Qui convertit petram in ftagna aquárum, * & rupem in fontes aquárum.

Non nobis, Dómine, non nobis, fed nómini tuo da glóriam fuper mifericórdia tua & veritáte tua;

Nequando dicant gentes;* Ubi eft Deus eórum?

Deus autem nofter in cœlo;* ómnia quæcunque vóluit, fecit.

Simulácra géntium, argentum & aurum, * ópera mánuum hóminum.

Os habent & non loquentur, óculos habent, & non vidébunt.

Aures habent, & non

*

nares habent,

& non odorábunt. Manus habent, & non palpábunt; pedes habent,& non ambulábunt ;* non clamábunt in gutture fuo.

Símiles illis fiant qui fáciunt ea,* & omnes qui confídunt in eis.

Domus Ifraël fperávit in Dómino, * adjútor eórum & protector eórum est.

Domus Aaron sperávit in Dómino,* adjutoreórum & protector eórum eft,

Qui timent Dóminum fperavérunt in Dómino; adjútor eórum & protector eórum eft.

Dóminus memor fuit noftri, * & benedíxit nobis. Benedíxit dómui Ifraël,* benedíxit dómui Aaron.

Benedíxit ómnibus qui timent Dóminum,* pufillis cum majóribus.

Adjíciat Dóminus fuper vos,* fuper vos & fuper fílios veftros,

Benedicti vosa Dómino,* qui fecit cœlum & terram.

Cœlum cœli Dómino, * terram autem dedit filiis hóminum.

Non mórtui laudabunt te Dómine,* neque omnes qui defcendunt in infernum." Sed nos qui vívimus, benedícimus Dómino hoc nunc, & ufque in séculum.

*

ex

Ant. Nos qui vivimus, benedícimus Dómino, v. 18. Capitulum. Eccli. 2.v. 10.12.

Uitimétis, Dóminum,

Qdiligite illum, & illu

minabuntur corda veftra. Quis enim permanfit in mandátis ejus, & derelictus eft? aut quis in vocávit eum, & defpexit illum ? R. Deo grátias. Hymnus.

Ucis Creátor óptime,

hoc beátam me dicent omnes generatiónes.

Quia fecit mihi magna,qui potens eft ;* & sanctum nomen ejus.

Et mifericórdia ejus à progénie in progénies,*timén→ tibus eum.

Fecit potentiam in bráchio fuo: * difperfit fuperbos mente cordis fui. Depófuit potentes de fe*& exaltávit húmiles. nis;* & dívites dimífit ináEfurientes implévit bo

de,*

Orémus. Oratio. Oncéde nos fámulos tucs, quæfumus, Dómine Deus, perpétua mentis & córporis fanitáte gau

dére; & gloriósâ beátæ Maríæ femper virginis interceffióne à præfenti liberári triftitia, & æternâ pérfrui lætitia. Per Chriftum Dóminum noftrum. R. Amen.

(In Metropoli verò, & in Ecclefiis qua funt fub invocatione B. Mariæ; Per Dóminum noftrum Jefum Chriftum Fílium tuum, qui tecum vivit, &c.)

In aliis Ecclefiis quæ non funt fub invocatione B. Marice, ante vel poft prædicam Commemorationem (pro dignitate Patroni) fit Commemoratio Patroni Titularis Ecclefia per Antiphonam, Verfum & Orationem propriam. Deinde repetitur,

V. Dóminus vobifcum.
. Et cum fpíritu tuo.
V. Benedicámus Dómi-

no.

AD

. Deo grátias.

COMPLETORIUM.

V. Converte nos, Deus falutáris nofter; . Etaverte iram tuam à nobis. Pf. 84.4.

Deus in adjutórium, &c.
Ant. 8. g. Miferére.
Pfalmus 4.

Cuivit ne ureus jufti-
Um invocárem exau-

tiæ meæ: in tribulatióne dilatafti mihi.

Miferére mei, * & exaudi oratiónem meam.

Fílii hóminum úfquequò gravi corde?* ut quid dilígitis vanitátem, & quæritis mendácium?

Et fcitóte quóniam miri

ficávit Dóminus fanctum, fuum: * Dóminus exáudier me,cùm clamávero ad eum.

Irafcímini, & nolíte pec-, cáre:* quæ dícitis in córdibus veftris, in cubílibus veftris compungímini.

Sacrificáte facrificium juf titiæ, & fperáte in Dómino; multi dicunt : Quis oftendit nobis bona?

Signatum eft fuper nos lumen vultus tui, Dómine: * dedifti lætitiam in corde

Ui hábitat in adjutório Altiffimi, * in protectióne Dei cœli commorábitur.

Dicet Dómino: Sufceptor meus es tu, & refúgium meum; * Deus meus fperábo in eum.

Quóniam ipfe liberávit me de láqueo venántium, * & à verbo áfpero.

Scápulis fuis obumbrábit tibi, * & fub pennis ejus

fperábis.

Scuto circúmdabit te véritas ejus, non timébis à timóre nocturno.

A fagitta volante in die, à negotio perambulante in ténebris, ab incurfu, & dæmónio meridiáno.

Cadent à látere tuo mille, & decem millia à dextris