Quod parasti, * ante fá Hymnus. ONA, Deus, fuffragiis ciem omnium populorum. D Sancti fuis nos ádju Lumen ad revelatiónem Géntium, * & glóriam plebis tuæ Ifraël. Ant. In manus tuas commendo spíritum meum, redemifti me, Dómine Deus veritátis. Pfal. 30. 6. . Dóminus vobifcum. . Et cum fpíritu tuo. Orémus. Oratio. Ifita, quæfumus, Dómine habitatiónem noftram, & omnes insídias inimíci ab ea longe repelle; Angeli tui fancti hábitent in ea, qui nos in pace cuftódiant, & benedictio tua fit fuper nos femper. Per Dóminum. R. Amen. . Dóminus vobifcum. R. Et cum fpíritu tuo. Benedicámus Dómi no. R. Deo grátias. . Benedicat & custódiat nos omnipotens & miféricors Dóminus Pater, & Fílius, & Spíritus fanétus. B. Amen. Pofteà fi fit ufus locorum, dicitur una ex Antiph. de B. Maria Virgine; ut habentur infrà poft Complet. Sabbati, Completo Officio dicitur fecretò Pater. Ave. Credo. In omni Officio de B. Maria dicitur Hymnus VIRGINEIS titulis, &c. ut in Officio B. M. in Sabbato: In Feftis Sandorum Semiduplicibus & fuprà, & intrà Octavas eorum etiam ritûs fimplicis, nifi aliter notetur,dicitur; vent, Ut quos adoptas fílios AD OFFICIUM NOCTURNUM. Pater. Ave. Credo. Dómine lábia mea apéries, at fuprà, pag. 2. Deus in adjutórium, &c. & fic aliis diebus. Invitatorium, Veníte,' Exultémus Dómino. Pfal. 94. 1. Continuatur Pfalmus, Jubilémus Deo falutári nof tro, &c. ut fuprà, pag. 2. Hymnus. Spreto cubili, fúrgi OMNO refectis ártubus mus: Nobis, Pater, canéntibus Adeffe te depófcimus. TE lingua primùm cón cinar, Te mentis ardor ámbiat: IN I. NOCTURNO. Ab increpatióne tua fúgient; à voce tonitrui tui formidabunt. Afcendunt montes, & defcendunt campi, *in locum quem fundafti eis. Términum pofuifti, quem non tranfgredientur, *neque convertentur operire terram. Qui emittis fontes in convállibus, inter médium móntium pertransíbunt aquæ. Potábunt omnes béftiæ agri;* expectábunt ónagri in fiti fua. Super ea vólucres cœli habitábunt,* de médio petrá→ rum dabunt voces. Divifio Pfalmi 103. Antiphona. 6. f. Quàm. Roribus fuis:* de fruc Pfalmus 103. Benedic > ánima mea Dómino * Dómine Deus meus, magnificátus es vehementer. Confeffionem & decórem induifti, amictus lúmine ficut veftimento. Extendens cœlum ficut pellem; quitegis aquis fuperióra ejus. * Qui ponis nubem afcenfum tuum; qui ámbulas fuper pennas ventorum. Qui facis Angelos tuos, fpiritus, & miniftros tuos, ignem urentem; Qui fundafti terram fuper ftabilitátem fuam; * inclinábitur in féculum fé culi. non Abyffus, ficut veftimentum, amictus ejus : * fuper montes ftabunt aquæ. tu óperum tuórum fatiábitor terra; Prodúcens fænum jumentis, & herbam fervitúti hóminum; Ut edúcas panem de terra; & vinum lætificet cor hóminis; Ut exhilaret fáciem in óleo; & panis cor hominis confirmet. Saturabuntur ligna campi, * & cedri Líbani, quas plantavit. Illic páfferes nidificábunt: heródii domus dux eft eórum. Montes excelfi cervis;* petra refúgium herináciis. Fecit lunam in témpora;* fol cognovit occáfum fuum. Pofuifti ténebras, & facta eft nox ; * in ipfa per transíbunt omnes béftiæ filvæ : * Cátuli leónum rugientes ut rápiant, & quærant à Deo efcam fibi. Ortus eft fol, & congregáti funt, & in cubilibus fuis collocabuntur. Qópera tua Cantábo Dómino in vita mea * pfallam Deo meo quandiu fum. * Jucundum fit ei eloquium meum; ego verò delectáborin Dómino. Deficiant peccatóres à terra, & iniqui ita ut non fint:* bénedic, ánima mea, Dómino. Exíbit homo ad opus fuum, & ad operatiónem fuam ufque ad véfperam. Ant. Quàm magnificáta Altera divifio Pfalmi 103. funt ópera tua, Dómine! Uàm magnificáta funt ómnia in fapiéntia fecifti. Dómine! v. 24. ómnia in fapiéntia fe- IN II. NOCTURNO. cifti impléta eft terra Ant. 4. irreg. c. Ipfe.. poffeffióne tua. Pfalmus 104. Onfitémini Dómino & invocáte nomen ejus, * annuntiáte inter Gentes ópera ejus. Cantáte ei, & pfállite ei,* narráte ómnia mirabília ejus. Hoc mare magnum, & fpatiófum mánibus : illic reptília, quorum non eft númerus, animália pufilla cum magnis. Illic naves pertransíbunt, draco ifte, quem formafti ad illudendum ei. Omnia à te expectant, * ut des illis efcam in témpore. Dante te illis, cólligent;* aperiente te manum tuam ómnia implebuntur bonitáte. Avertente autem te fáciem, turbabuntur ; * áuferes fpíritum eórum, & deficient, & in púlverem fuum revertentur. Emittes Spíritum tuum, & creabuntur;*& renovábis fáciem terræ. Sit glória Dómini in féculum lætábitur Dóminus in opéribus fuis: Qui réfpicit terram, & facit eam trémere, * qui tangit montes, & fúmigant. Con Laudámini in nómine fancto ejus : * lætétur cor quæréntium Dóminum. Quærite Dóminum, & confirmámini ;*quærite fáciem ejus femper. Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit; * prodígia ejus & judícia oris ejus. Semen Abraham, fervi ejus,*filii Jacob electi ejus. Ipfe Dóminus, Deus nofter; *in univerfa terra judí. cia ejus. Memor fuit in féculum teftamenti fui,* verbi quod mandávit in mille generatiónes; Quod difpófuit ad Abraham,* & juramenti fui ad Ifaac. Et ftatuit illud Jacob in præceptum, * & Ifraël in dolum fácerent in fervos teftamentum æternum. Dicens: Tibi dabo terram Chánaan,* funículum hereditátis veftræ. Cùm effent número brevi, pauciffimi, * & incolæ ejus. Etpertranfiérunt de gente ingentem, & de regno ad pópulum álterum. * Non relíquit hóminem nocére eis, & corrípuit pro eis reges. Nolite tángere chriftos meos,* & in Prophétis meis nolíte malignári. Et vocávit famem fuper terram, * & omne firmamentum panis contrívit. Mifitante eos virum; *in fervum venúndatus eft Jofeph. * Humiliavérunt in compédibus pedes ejus, ferrum pertránfiit ánimam ejus, donec veniret verbum ejus. Eloquium Dómini inflammávit eum; mifit rex, & folvit eum, princeps populórum, & dimífit eum. Conftituit eum Dóminum dɔmús fuæ, * & príncipem omnis poffeffionis fuæ: Uterudiret príncipes ejus ficuti femetipfum,& fenes ejus prudéntiam docéret. ejus. Mifit Móyfen fervum fuum,* Aaron, quem elégit ipfum. Pófuit in eis verba fignórum fuórum, * & prodigiórum in terra Cham. Mifit ténebras, & obfcurávit, & non exacerbáviť fermónes fuos. * Convertit aquas eórum in fánguinem, & occídit pifces eórum. Edidit terra eórum ranas * in penetralibus regum ipfórum. Dixit, & venit cœnomyia & cínifes, *in ómnibus fíni bus eórum. Pófuit plúvias eórum grándinem, ignem comburentem in terra ipfórum. Etpercuffit víneas eórum, & ficulneas córum,* & contrivit lignum fínium eórum. Dixit, & venit locufta, & bruchus * cujus non erat númerus: Et comédit omne fœnum in terra eórum,* & comédit omnem fructum terræ có Et edúxit eos cum argento & auro;* & non erat in tribubus eórum infirmus. Altera divifio Ffalmi 104. Ætáta eft Ægyptus in profectióne eórum ; quia incúbuit timor eórum fuper eos. Expandit nubem in pro L * tectiónem eórum,*& ignem ut lucéret eis per noctem. Petiérunt, & venit coturnix; & pane cœli faturávit eos. * Dirúpit perram, & fluxérunt aquæ, abiérunt in ficco flúmina; * Quóniam memor fuit verbi fancti fui, quod habuit ad Abraham púerum fuum, Et eduxit pópulum fuum in exultatióne,& electos fuos in lætitia. Et dedit illis regiónes géntium; * & labóres populó rum poffedérunt ; Ut cuftodiant juftificatiónes ejus, * & legem ejus requirant. Ant. Ipfe Dóminus, Deus noster, in universa terra judícia ejus. v. 7. IN III. NOCTURNO. Ant. 3. c. Salvos. Pfalmus 105. Onfitémini Dómino quóniam bonus, * quoniam in féculum mifericórdia ejus. Co Quis loquétur potentias Dómini, audítas fáciet omnes laudes ejus ? Beáti qui cuftodiunt judícium, & fáciunt juftítiam in omni témpore. Memento noftri, Dómine, in beneplácito pópuli tui;* vífita nos in falutári tuo. noftris, * injuftè égimus, iniquitátem fécimus. Patres noftri in Ægypto non intellexérunt mirabilia tua,non fuérunt mémores multitúdinis mifericór diæ tuæ. Et irritavérunt ascenden tes in mare,*mare Rubrum, Et falvávit eos propter nomen fuum, * fáceret poténtiam fuam. ut notam Et incrépuit mare Rubrum, & exficcatum eft; * & deduxit eos in abyflis ficut in deferto. Et falvávit eos de manu odiéntium, * & redémit eos de manu inimíci. Et opéruit aqua tribulan tes eos; remanfit. * unus ex eis non Et credidérunt verbis ejus, * & laudavérunt laudem ejus. Citò fecérunt, obliti funt óperum ejus, * & non fuftinuérunt consilium ejus. Et concupiérunt concupifcéntiam in deferto, * & tentavérunt Deum in inaquófo. Et dedit eis petitiónem ipfórum, * & mifit faturitátem in ánimas eórum. › Divifio Pfalmi 105. Et caftris,* Aaron fanctum Rritavérunt Móyfen in Dómini. Aperta eft terra, & deglutívit Dathan, * & opéruit fuper congregatiónem Abíron. Ad videndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætandum in lætitia gentis tuæ ; ut laudéris cum he- Et exarfit ignis in fynareditáte rua. góga eórum, * flamma Peccávimus cum pátribus combuffit peccatóres. |