débit eos: * & Dóminus fubfannábit eos.

Tunc loquétur ad eos in ira fua, & in furóre fuo conturbábit eos.

Ego autem conftitútus fum rex ab eo fuper Sion mon tem fanctum ejus,* prædicans præceptum ejus.

*

Dóminus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hódie génui te.

*

Póftula à me, & dabo tibi Gentes hereditátem tuam,' & poffeffionem tuam térmi

ceptor meus es

* glória

-mea & exaltans caput

meum.

Voce meâ ad Dóminum clamávi, * & exaudívit me de monte fancto fuo.

Ego dormívi, & foporátus fum; * & exurréxi, quia Dóminus fufcépit me.

Non timébo millia pópuli circumdantis me:* exurge, Dómine, falvum me fac Deus meus ;

Quóniam tu percuffifti omnes adverfantes mihi fine caufa;* dentes peccatórum contrivisti.

Dómini eft falus; * & fuper pópulum tuum benedíctio tua.

Ant. Exurge, Dómine, falvumme fac, Deus meus. v. 6.

. In nóctibus extóllite manus veftras in Sancta. . Et benedícite Dóminum. Pf. 133. v. 3.

Poft verficulum cujuflibet Nodurni dicitur Pater nofter. Abfolutio & Benedidiones habentur ante Pfalterium. Lectiones verò cum Refponforiis in Proprio affignan

falútis meæ, * & fufceptor

meus.

Laudan invocábo Dóminum, * & ab inimicis meis falvus ero.

Circumdedérunt me dolóres mortis, * & torrentes iniquitátis conturba. vérunt me.

Dolóres inferni circumdedérunt me: * præoccupavérunt me láquei mortis.

In tribulatióne mea invocávi Dóminum, * & ad Deum meum clamávi;

Et exaudívit de templo fancto fuo vocem meam; * & clamor meus in confpectu ejus, introívit in aures cjus.

Et mifit fagittas fuas, & diffipávit eos : * fúlgura multiplicávit, & conturbávit eos.

Et apparuérunt fontes aquárum, * & reveláta funt fundamenta orbis terrárum. Ab increpatióne tua, Dómine,*ab infpiratióne spíritûs iræ tuæ.

Mifit de fummo, & accé pit me ;*& affumpfit me de aquis multis.

Glória Patri, &c. Antiph. Deus meus adjútor meus,& fperábo in eum,

V. 2.

Ant. 5. f. Salvum.
Divifio Pfalmi 17.

meis fortíffimis, & ab

Afcendit fumus in ira ejus, & ignis à fácie ejus exarfit; *carbónes fuccenfi funt ab eo.

Inclinávit cœlos, & defcendit, & calígo fub pédibus ejus.

Et afcendit fuper Chérubim, & volávit; * volávit fuper pennas ventórum.

Et pófuit ténebras latíbulum fuum, in circuitu ejus tabernáculum ejus:* tenebrófa aqua in nubibus áëris. Præ fulgóre in confpectu ejus nubes tranfiérunt grando & carbónes ignis. Et intónuit de cœlo Dóminus, & Altíffimus dedit vocem fuam; grando & carbónes ignis.

*

niam confortáti funt fuper

me.

Prævenérunt me in die af flictiónis meæ ; * & factus eft Dóminus protector meus.

Et edúxit me in latitudi* falvum me fecit, quóniam vóluit me.

nem:

Et retribuet mihi Dóminus fecundùm juftitiam meam, * & fecundùm puritátem mánuum meárum retríbuet mihi.

Quia cuftodívi vias Dómini, * nec impiè geffi à Deo meo.

Quóniam ómnia judícia ejus in confpectu meo, * & juftitias ejus non répuli à me.

Et ero immaculátus cum eo, * & obfervábo me ab iniquitate mea.

me. v. 20.

DE

Ant. 6. f. Deus meus. Altera divifio Pfalmi 17. Eus meus, impollútá via ejus; elóquia Dómini igne examináta : * protec for eft ómnium fperántium in fe..

Quóniam quis Deus præter Dóminum?* aut quis Deus præter Deum noftrum?

Deus qui præcinxit me virtúte,& pofuit immaculátam viam meam.

Qui perfécit pedes meos tanquam cervórum, * & fuper excelfa státuens me.

Qui docet manus meas ad prælium: * & pofuifti, ut arcum æreum, bráchia mea.

Et dedifti mihi protec

tiónem falútis tuæ,*& déxtera tua fufcépit me.

Et difciplína tua corréxit me in finem, * & difciplína tua ipfa me docébit.

Dilatafti greffus meos fubtus me,*& non funt infirmáta veftigia mea.

Pérfequar inimícos meos, & comprehendam illos; * & non convertar donec deficiant.

Confringam illos, necpóterunt ftare: * cadent fubtus pedes meos.

Et præcinxifti me virtúte ad bellum; * & fupplantasti infurgentes in me fubtus

me.

Et inimícos meos dedifti mihi dorfum, * & odientes me difperdidifti.

Clamavérunt, nec erat qui falvos fáceret:* ad Dóminum, nec exaudívit eos.

Et commínuam eos ut púl verem ante fáciem venti;* ut lutum plateárum delébo

eos.

Eripies me de contradic tiónibus pópuli;*conftitues me in caput Géntium.

Pópulus, quem non cognóvi, fervívit mihi; * in audítu auris obedívit mihi.

Filii aliéni mentíti funt mihi,*filii aliéni inveteráti funt, & claudicavérunt à fémitis fuis.

Vivit Dóminus, & benedictus Deus meus; *& exal◄ tétur Deus falútis meæ.

Deus qui das vindictas mihi, & fubdis pópulos fub me; *liberátor meus de ini mícis meis iracundīs.

Et ab infurgéntibus in me exaltábis me; * à viro iníquo erípies me.

Proptéreà confitébor tibi in natiónibus, Dómine,*& nóminituo pfalmum dicam. Magníficans falútes Regis ejus, & fáciens mifericordiam chrifto fuo David, * & fémini ejus ufque in féculum.

Ant. Deus meus protector eft ómnium fperántium in fe. v. 31.

. Médiâ nocte furgébam ad confitendum tibi, R. Super judícia juftificatiónis tuæ. Pf. 118. 62.

IN III. NOCTURNO.
Antiphona 7. toni. a.
Exaudi.

Pfalmus 27.
Dte, Dómine, clamá-

A Dte,

*

leas à me; ne quando táceasame,&affimilábordefcendéntibus in lacum. Exaudi, Dómine, vocem

retributiónem eórum ipfis.

Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, & in ópera mánuum ejus,* déftrues illos, & non ædificábis eos.

*

Benedictus Dóminus; quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ.

Dóminus adjútor meus, & protector meus; * in ipfo fperávit cor meum, & adjútus, fum.

Etreflóruit caro mea; *& ex voluntáte mea confitébor ei.

Dóminus fortitúdo plebis fuæ ; & protector falvatiónum chrifti fui eft.

Salvum fac pópulum tuum, Dómine, & benedic hereditáti tuæ ;* & rege eos, & extolle illos ufque in æternum.

Ant. Exaudi, Dómine, vocem deprecatiónis meæ, dùm oro ad te. v. 2. Ant. 8. g. Dómine. Pfalmus 29.

Xaltábo te

Dómine

oro ad te ;*dùm extollo manus meas ad templum fanc

nec

delectafti inimícos

meos fuper me.

Dómine Deus meus, clamávi ad te; *& fanafti me. Dómine, eduxifti ab inferno ánimam meam : * falvafti me à defcendéntibus in lacum.

Pfállite Dómino fancti ejus;* & confitémini memóriæ fanctitátis ejus.

Quóniam ira in indignatióne ejus;* &vita in voluntáte ejus. Ad véfperum demorabi◄

tur fletus,* & ad matutinum lætitia.

Ego autem dixi in abundántia mea; * Non movébor inæternum. Dómine, in voluntáte tua* præftitifti decóri meo virtú

tem.

Avertifti fáciem tuam à me, * & factus fum conturbátus.

Ad te, Dómine, clamábo;* & ad Deum meum deprecábor.

meo,

Quæ utilitas in fanguine * dùm defcendo in corruptiónem ? Nunquid confitebitur tibi pulvis, aut annuntiábit veritátem tuam?

Audívit Dóminus, & mifertus eft mei; * Dóminus factus eft adjútor meus.

Convertiti planctum meum in gaudium mihi ; * confcidifti faccum meum, & circumdedifti me lætitiâ. Ut cantet tibi glória mea, & non compungar:* Dómine Deus meus, in æternum confitebor tibi.

Ant. Dómine Deus meus, inæternum confitébor tibi. v. 15.

Ant. 1. d. Benedictus.

Pfalmus 65.

Jubilate Deo omnis terra, pfalmum dícite nómini ejus, * date glóriam laudi eius.

Dícite Deo, Quảm terribília funt ópera tua, Dómine!* in multitúdine virtútis tuæ mentientur tibi inimíci rui.

Omnis terra adóret te, &

pfallat tibi, pfalmum dicat nómini tuo.

Veníte, & vidéte ópera Dei: *terríbilis in consíliis fuper fílios hóminum.

Qui convertit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede:* ibi lætábimur in ipfo.

*

Qui dominátur in virtúte fua in æternum, óculi ejus fuper Gentes refpiciunt : qui exáfperant, non exaltentur in femetipfis.

Benedícite Gentes Deum noftrum,* & audítam fácite vocem laudis ejus,

Qui pofuit ánimam meam ad vitam, * & non dedit in commotiónem pedes meos.

Quóniam probafti nos, Deus; * igne nos examinafti, ficut examinátur argentum.

Induxifti nos in láqueum, pofuifti tribulatiónes in dor To noftro, * impofuisti hómines fuper cápita noftra,

Transívimus per ignem & aquam, & eduxifti nos in refrigérium.

Introíbo in domum tuam in holocauftis s; * reddam tibi vota mea, quæ diftinxérunt lábia mea.

Et locútum eft os meum in tribulatióne mea.

Holocaufta medulláta ófferam tibi cùm incenfo aríetum; * ófferam tibi boves cum hircis.

Veníte, audíte, & narrábo, omnes qui timétis Deum, * quanta fecit áni

mæ meæ:

Ad ipfum ore meo cla◄