Oeuvres completes d'Ovide: MetamorphosesC.L.F. Panckoucke, 1841 |
Otras ediciones - Ver todas
Pasajes populares
Página 172 - Orionis ensem: me duce carpe viam!" pariter praecepta volandi tradit et ignotas umeris accommodat alas. Inter opus monitusque genae maduere seniles, et patriae tremuere manus. dedit oscula nato non iterum repetenda suo pennisque levatus ante volat comitique timet, velut ales, ab alto quae teneram prolem produxit in aera nido, hortaturque sequi, damnosasque erudit artes et movet ipse suas et nati respicit alas. Hos aliquis tremula dum captat harundine pisces, aut pastor baculo stivave innixus arator...
Página 76 - Medea, repugnas: nescio quis deus obstat" ait; "mirumque, nisi hoc est, aut aliquid certe simile huic, quod amare vocatur. nam cur iussa patris nimium mihi dura videntur?
Página 216 - Unguibus et raras vellentem dentibus herbas. Hirtus erat crinis, cava lumina, pallor in ore, Labra incana situ, scabrae rubigine fauces, Dura cutis, per quam spectari viscera possent; Ossa sub incurvis...
Página 90 - Tellus, pollentibus instruis herbis, auraeque et venti montesque amnesque lacusque, dique omnes nemorum dique omnes noctis adeste. quorum ope, cum volui, ripis mirantibus amnes in fontes rediere suos, concussaque sisto, stantia concutio cantu freta, nubila pello nubilaque induco, ventos abigoque vocoque...
Página 168 - Venturas aspicit undas et nunc ad fontes, nunc ad mare versus apertum incertas exercet aquas, ita Daedalus implet innumeras errore vias vixque ipse reverti ad limen potuit: tanta est fallacia tecti.
Página 344 - Ut rediit, simulacra suae petit ille puellae incumbensque toro dedit oscula: visa tepere est. admovet os iterum, manibus quoque pectora temptat: temptatum mollescit ebur positoque rigore subsidit digitis ceditque, ut Hymettia sole cera remollescit tractataque pollice multas flectitur in facies ipsoque fit utilis usu.
Página 162 - Talia dicenti, curarum maxima nutrix, nox intervenit, tenebrisque audacia crevit. Prima quies aderat, qua curis fessa diurnis pectora somnus habet: thalamos taciturna paternos intrat et (heu facinus!) fatali nata parentem...
Página 332 - Ceae pulcherrime gentis, 120 gratus erat, Cyparisse, tibi : tu pabula cervum ad nova, tu liquidi ducebas fontis ad undam, tu modo texebas varies per cornua flores, nunc eques in tergo residens hue laetus et illuc mollia purpureis frenabas ora capistris.
Página 172 - Imposita est, geminas opifex libravit in alas Ipse suum corpus ; motaque pependit in aura. Instruit et natum; « Medioque ut limite curras, Icare, ait, moneo : ne, si demissior ibis, Unda gravet pennas ; si celsior, ignis adurat. Inter utrumque vola : nec te spectare Booten, Aut Helicen jubeo, strictumve Orionis ensem. Me duce, carpe viam.
Página 280 - Hoc placet. haec dubiam vicit sententia mentem. in latus erigitur, cubitoque innixa sinistro "viderit: insanos" inquit "fateamur amores. ei mihi! quo labor? quem mens mea concipit ignem?" et meditata manu conponit verba trementi: dextra tenet ferrum, vacuam tenet altera ceram. incipit, et dubitat, scribit damnatque tabellas et notat et delet mutat culpatque probatque inque vicem sumptas ponit positasque resumit. quid velit, ignorat; quicquid factura videtur, displicet. in vultu est audacia mixta...