Albii Tibulli Libri quatuor: Les Élégies de Tibulle; Lygdamus et SulpiciaThorin et fils, editeurs, 1895 - 303 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
Términos y frases comunes
ætas aime amant Amor amours anus Apollon Aquitains arte arva Atque Bacchus Bæhrens bataille d'Actium cælo canis caput carmina Catulle Cérès Cérinthe Cerinthus chants cheveux comas commentaire conjecture conjux Corcyre correction dedit Delia Délie deos deus dieux Dissen distique Doncieux doute élégies déliennes épithète Erythrée esclave etiam facta femme hæc haruspices Heinsius Heyne illa ille illi inter ipse Itali juveni l'amour l'élégie Lachmann Lares leçon licet livre Lygdamus magna maîtresse manuscrits Marathus ment Messala mihi modo Mss Haupt Müller multa Néère Némésis nobis nocte nunc Osiris Ovide pede peut-être Pholoé pleurs poète posse precor Priape probablement procul Properce puella puellæ quæ quam quid quis quod quoque Sæpe Scaliger semper sens serait seul Sibylle sous-entendu suivant Sulpicia syntaxe tamen tellus tempora terre testudine texte tibi Tibulle Tristes Tunc turba Veneris Vénus verba Virgile ΙΟ бо
Pasajes populares
Página 20 - Delia voces 30 ante sacras lino tecta fores sedeat bisque die resoluta comas tibi dicere laudes insignis turba debeat in Pharia. at mihi contingat patrios celebrare Penates reddereque antiquo menstrua tura Lari.
Página 98 - ... ipse triumphali devinctus tempora lauro, dum cumulant aras, ad tua sacra veni. sed nitidus pulcherque veni : nunc indue vestem sepositam, longas nunc bene pecte comas, qualem te memorant Saturno rege fugato 10 victori laudes concinuisse lovi.
Página 6 - Delia ; tecum dum modo sim, quaeso segnis inersque vocer. te spectem, suprema mihi cum venerit hora ; te teneam moriens deficiente manu. 60 flebis et arsuro positum me, Delia, lecto, tristibus et lacrimis oscula mixta dabis. flebis : non tua sunt duro praecordia ferro vincta, nec in tenero stat tibi corde silex.
Página 18 - ... ipse ego solator, cum iam mandata dedissem, quaerebam tardas anxius usque moras. aut ego sum causatus aves aut omina dira, Saturnive sacram me tenuisse diem, o quotiens ingres'sus iter mihi tristia dixi 20 offensum in porta signa dedisse pedem!
Página 22 - Illic est, cuicumque rapax mors venit amanti, et gerit insigni myrtea serta coma. At scelerata iacet sedes in nocte profunda abdita, quam circum flumina nigra sonant : Tisiphoneque impexa feros pro crinibus angues...
Página 18 - Abstineas, Mors atra, precor: non hic mihi mater Quae legat in maestos ossa perusta sinus, Non soror, Assyrios cineri quae dedat odores Et fleat effusis ante sepulcra comis, Delia non usquam; quae me cum mitteret urbe, 10 Dicitur ante omnes consuluisse deos.
Página 48 - Hunc cecinere diem Parcae fatalia nentes stamina non ulli dissoluenda deo : hunc fore Aquitanas posset qui fundere gentes, quem tremeret forti milite victus Atax.
Página 68 - ... nihil ille miser meruit, nos ad mala nostra vertimus, in saevas quod dedit ille feras? divitis hoc vitium est auri, nec bella fuerunt, faginus adstabat cum scyphus ante dapes.
Página 293 - ... laudes undique quique canent vincto pede quique soluto. quis potior, certamen erit : sim victor in illis, ut nostrum tantis inscribam nomen in actis. nam quis te maiora gerit castrisve forove?
Página 50 - Tyros, qualis et, arentes cum findit Sirius agros, fertilis aestiva Nilus abundet aqua? Nile pater, quanam possim te dicere causa aut quibus in terris occuluisse caput?