ex opere operato iis conferunt, qui nullum obicem
opponunt.

Prima probatio ex Scripturis.

Ibid.

Ibid.

Secunda probatio ex conftanti Ecclefia traditio-

ne.

Concilia,

Sancti Patres.

Tertia probatio ex Theologicâ ratione.

142

Ibid.

143

146

Ibid.

Ratio Theologica ex Baptifmo infantium.
Quid fit non ponere obicem gratia facramentali. 147
Solvuntur Objectiones.

148
ARTICULUS II. De modo que Sacramenta gra-
tiam conferunt, an phyficè, an moraliter. 163
Exponitur duplex caufalitatis modus, phyficus &
moralis; ac varia recenfentur Schola opiniones.
Ibid.
Varii modi explicandi caufalitatem phyficam Sa-

cramentorum.

166

Varii modi explicandi caufalitatem morálem Sacra-

mentorum.

167

CONCLUSIO. Verifimilius nobis videtur, Sacra-
menta caufas effe dumtaxat morales, non phyficas
gratia fanctificantis.

Solvuntur Objectiones.

168

172

ARTICULUS III. De difcrimine efficientia Sacra-

mentorum nova ac veteris Legis, imprimis verò
Circumcifionis.

PRIMA CONCLUSIO. Vetera Sacramenta nul-

lam vim & efficaciam habuêre ad gratiam ex ope-

re operato conferendam.
184
SECUNDA CONCLUSIO. In veteribus Sacrificiis

ac Sacramentis gratia conferebatur ex opere ope-
rantis, hoc eft, ex fide & pietate feu miniftrantis,
fen percipientis Sacramentum.

189

193

197

213

TERTIA CONCLUSIO. Circumcifio inftituta non
videtur in remedium peccati originalis, nec gra-
tiam contulit ex opere operato.
Solvuntur Objectiones adversùs Conclufiones prace-
dentes.
QUÆSTIO IV. De effectibus Sacramentorum. 21 2
ARTICULUS I. De gratiâ que primarius eft Sa-
cramentorum effectus.
An gratia fanctificans que per Sacramenta confertur,
fit interna, formalis, permanens, habitualis &
vera qualitas.
CONCLUSIO. Fide Catholicâ certum eft, gratiam
qua per Sacramenta infunditur, effe aliquid in-
ternum, formale, inhærens, diftinctum ab actu
fluente ac tranfitorio; quod,definente feculo duo-
decimo, per habitualem qualitatem explicari cœ-
pit: an autem vera fit habitualis qualitas, Phi-
lofophorum fenfu, definitum ab Ecclefiâ non fuit.

214

216

224

An per fingula Sacramenta prima fanctificans gratia
conferri poffit.
CONCLUSIO. Sacramenta vivorum poffunt per ac-
cidens primam conferre gratiam, & Sacramenta
mortuorum, fecundam.

a

Ibid.

225
Qua& qualis fit gratia facramentalis. An fit habi-
tus diftinctus à gratiâ fanctificante.
PRIMA CONCLUSIO. Singula Sacramenta pra-
ter fanctificantem gratiam, peculiarem aliquam
qua facramentalis dicitur, conferunt.
SECUNDA CONCLUSIO. Verifimilius eft gratiam
facramentalem non effe habitum distinctum à gra-

226

ria fanctificante,eique jus aliquod dumtaxat ad-
dere ad obtinenda, cùm opus eft, auxilia gratia
neceffaria ad proprios uniufcujufque Sacramenti
effectus confequendos.

227

22.8.

Quantam Sacramenta gratiam conferant, & an in
omnibus femper aqualem.
PRIMA CONCLUSIO. Idem fpecie Sacramentum
aqualem femper gratia effectum confert iis qui
equaliter preparati ea percipiunt.
SECUNDA CONCLUSIO. Sacramenta inæqualem
conferunt ex opere operato gratiam iis qui fune
inæqualiter difpofiti.

229

230

ARTICULUS II. De charactere qui per aliqua Le-
gis nova Sacramenta imprimitur.
Novatorum error circa characterem.

231

7

232

Quid veteres Scholaftici de characteris exiften-

tiâ.

Ibid.
Varia Scholafticorum fententia circa effentiam cha

racteris.

239

235
PRIMA CONCLUSIO. Certum eft ex fide, in tri-
bus Sacramentis, Baptifmo fcilicet, Confirmatio-
ne & Ordine, imprimi characterem in animâ ; hoc
eft fignum quoddam fpirituale & indelebile, unde
ea iterari non poffunt.
SECUNDA CONCLUSIO. Character non eft pura
relatio rationis, non extrinfeca dumtaxat deno-
minatio, nec relatio realis, fed eft aliquid reale
abfolutum quod ad fecundam fpeciem qualitatis re-
vocatur, atque in intellectu tanquam in fuo immme-
diato fubjecto refidet,
246
Solvuntur Objectiones adversùs præcedentes Conclu-
fignes.
QUÆSTIO V. De auctore feu inftitutore Sacra-

250

mentorum.

257

259

265

ARTICULUS I. An Chriftus Dominus omnia &
fingula nova Legis Sacramenta inftituerit, &
quomodo an per feipfum immediatè, an mediatè
per Apoftolos.
Ibid
CONCLUSIO. Chriftum Dominum omnia & fingula
nova Legis Sacramenta immediatè & per feipfum
inftituiffe, certa quidem eft ac vera fententia, non
tamen de fide.
ARTICULUS II. An auctoritas inftituendi Sacra-
menta poffit hominibus communicari.
CONCLUSIO. Poteftas auctoritatis primaria & in-
dependens inftituendi Sacramenta,
nulli pure
creature communicari poteft. Ea verò que dicitur
excellentia, & humanitati Chrifti tanquam inftru
mento divinitati conjuncto conceffa fuit, adæquatè
quantum ad omnes effectus communicari non po-
teft, fed inadequatè dumtaxat.
QUÆSTIO VI. De Miniftro Sacramentorum.268
ARTICULUS I. An Minifter Sacramentorum activè
concurrat ad gratiam fanctificantem.
Ibid.
CONCLUSIO. Minifter Sacramentorum tanquam
vera, inftrumentalis & materialis caufa fimul cum
Sacramento proximè & activè concurrit ad gra-
tiam facramentalem.
ARTICULUS II. An folus & quilibet homo fit Mi-
nifter Sacramentorum.

267

269

270

272

PRIMA CONCLUSIO. Solus homo viator ido-
neus effe poteft Minister Sacramentorum.
SECUNDA CONCLUSIO. Homo quilibet Chri-
ftianus (fi Baptifmum excipias in cafu neceffita-
tis) idoneus non eft Minifter Sacramentorum, fed
ille tantùm qui per legitimam Ordinationem mi-
nifterii poteftatem accepit.

274

QUÆSTIO VII. De conditionibus in Miniftro

277

requifitis ut Sacramenta perficiat,
ARTICULUS I. De intentione Miniftri Sacra-

mentorum.

278

An & que in eo neceffaria fit ut Sacramenta validè

Ibid.

279

Ibid.

Varia hypotheses.

Ibid.

Intentio externa & interna variè explicatur. 281
Sententia Novatorum de intentione Miniftri Sacra-

mentorum.

283
De fententiâ Catharini & nonnullorum aliorum Ca-
tholicorum.

289
PRIMA CONCLUSIO. Ad veritatem & integri-
tatem fubftantialem Sacramenti neceffaria eft in-
terna Ministri intentio, quâ velit, non fingere ac
fimulare,fed verè ac feriò facere fimpliciter ac ge-
neratim faltem id quod facit Ecclefia. 294
SECUNDA CONCLUSIO. Ad veritatem & in-
tegritatem Sacramenti non requiritur ut Minister
intendat facere vel effectum Sacramenti, vel ri-
tum Ecclefia formaliter ut Sacramentum eft, vel
etiam facere quod facit Ecclefia Catholica & Ro-
mana s fed fufficit ut fimpliciter ac generatim velit
facere quod facit Ecclefia, quæcunque tandem il-
lius fit, & de Ecclefiâ & de Sacramento ejusque
effectu ac fine, fententia.

De intentione abfolutâ & conditionatâ.

306

312

An intentio ad certam & determinatam perfonam
dirigi debeat.

314

Solvuntur Objectiones adversis primam Conclufio-

nem.

Objectiones ex factis hiftoricis.

315

Ibid.

317

Faltum S. Athanafii incertum ac dubium.