in atriis domus Dei noftri florébunt. Adhuc multiplicabúntur in fenécta úberi : * & bene patiéntes erunt, Ut annuntient quóniam rectus Dóminus Deus nofter,* & non eft iniquitas in eo. Ant. Quàm magnificáta funt ópera tua Dómine! nimis profúndæ factæ funt cogitatiónes tuæ. v. 6. Capitulum, B.breve,& Preces quando dicuntur, ut infrà poft Nonam Sabbati. AD NONAM. D Pfalmus 93. Eus ultiónum Dóminus,* Deus ultiónum liberè egit. Exaltare qui júdicas terram, * redde retributiónem fupérbis. Ufquequo peccatóres Dómine, ufquequo peccatóres gloriabúntur ? Effabúntur & loquéntur iniquitátem,* loquéntur omnes qui operántur injuftitiam ? Pópulum tuum Dómine humiliavérunt, * & hereditátem tuam vexavérunt : Víduam & advenam interfecérunt, & pupillos occidérunt : Et dixérunt: Non vidébit Dóminus,nec intélliget Deus Jacob. * Intelligite insipientes in pópulo, & ftulti aliquándo sápite. Qui plantavit aurem, non aúdiet? * aut qui finxit óculum, non considerat ? Qui córripit gentes, non arguet?* qui docet hóminem fcientiam ? Dóminus fcit cogitatiónes hóminum, * quóniam vanæ funt. Beátus homo quem tu erudieris Dómine, & de lege tua docueris eum ; Ut mítiges ei à diebus malis, donec fodiátur peccatóri fovea. Quia non repéllet Dóminus plebem fuam, * & hereditátem fuam non derelínquet, Quoadúfque juftitia convertatur in judícium ; * & qui juxta illam, omnes qui recto funt corde. Quis consúrget mihi advérsùs malignantes ?* aut quis ftabit mecum advérsùs operántes iniquitátem ? Nifi quia Dóminus adjúvit me, * paulò minùs habitásset in inférno anima mea. Si dicébam: Motus eft pes meus;* mifericórdia tua Dómine adjuvábat me. Secúndùm multitúdinem dolórum meórum in corde meo, confolatiónes tuælætificavérunt animam meam. Nunquid adhæret tibi fedes iniquitátis, qui fingis labórem in præcepto? Captabunt in ánimam jus ti,* & sanguinem innocentem condemnabunt. Et factus eft mihi Dóminus in refúgium, * & Deus meus in adjutórium spei meæ. Et reddet illis iniquitátem ipsórum, & in malítia eórum difpérdet eos ;* dispérdet illos Dóminus Deus nofter. Etenim correxit orbem terræ, qui non commovébitur; * judicabit pópulos in æquitáte. Cantate Dómino, & bene- ritáte fua. dícite nómini ejus; * annun tiate de die in diem falutare ejus. Annuntiáte inter gentes glóriam ejus, * in ómnibus pópulis mirabília ejus : Quóniam magnus Dóminus, & laudabilis nimis ; * terribilis eft fuper omnes deos : Quóniam omnes dii géntium, dæmónia ;* Dóminus autem cœlos fecit. Confeffio & pulcritúdo in confpectu ejus; fanctimonia & magnificéntia in fanctificatióne ejus. Afférte Dómino pátriæ géntium,afférte Dómino glóriam & honórem ;* afférte Dómino glóriam nómini ejus. Tóllite hóftias, & introíte in'átria ejus ;* adoráte Dóminum in atrio fancto ejus. Commoveátur à facie ejus univérfa terra : * dícite in géntibus, quia Dóminus regnávit. * Pfalmus 96. Dominus regnavit, exultet terra læténtur ínfulæ multæ. Nubes & calígo in circuitu ejus; juftitia & judícium correctio fedis ejus. Ignis ante ipfum præcédet,* & inflammabit in circúitu inimícos ejus. Illuxérunt fúlgura ejus orbi terræ:* vidit, & commóta eft terra. Montes ficut cera fluxérunt à fácie Dómini ;* à facie Dómini omnis terra. Annuntiavérunt cœli jufti tiam ejus ; * & vidérunt omnes pópuli glóriam ejus. Confundantur omnes qui adórant sculptília, * & qui gloriantur in fimulacris fuis. Adoráte eum omnes Angeli ejus : * audívit, & lætata eft Sion; Et exultavérunt filiæ Judæ propter judícia tua Dómine. ter Quóniam tu Dóminus altiffimus fuper omnem ram ; * nimis exaltátus es fuper omnes Deos. Qui diligitis Dóminum,odíte malum:* cuftodit Dóminus animas fan&tórum fuórum,de manu peccatóris liberábit eos. Lux orta eft jufto,* & rectis corde lætítia. Lætamini jufti in Dómino,* & confitemini memóriæ fanctificatiónis ejus. Ant.Factus eft mihi Dóminus in refugium, & Deus meus in adjutórium fpei meæ.Pf.93.22. Capitulum, B.breve, Preces quando dicuntur, ut infrà poft Nonam Sabbati. SABBATO. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Invitatorium, Dóminum Deum noftrum, * Veníte, adorémus. Pf. 94. 7. Pfalmus, Veníte, 2. Hymnus. NIUS ô fubftantiæ, Trinúfque perfónis Deus, Noftras pius cum canticis Preces benignè fufcipe. TE prædicat fuo dies Splendore,Rector témporum; Nec prædicat minùs fuo Disérta nox filéntio. NOCTIS quiéto témpore Antáte Dómino canticum novum, * mirabília fecit. Salvavit fibi déxtera ejus, * & brachium fanctum ejus. Notum fecit Dóminus falutáre fuum,* in confpéctu géntium revelávit juftitiam fuam. Recordátus eft mifericórdia fuæ, * & veritátis fuæ dómui Ifraël. Vidérunt omnes términi terræ falutare Dei noftri. Jubilate Deo omnis terra;* cantáte,& exultáte,& psállite. Psállite Dómino in cíthara, in cíthara & voce pfalmi ; * in tubis ductílibus, & voce tubæ córneæ. Jubilate in confpectu Regis Dómini; * moveatur mare, & plenitúdo ejus; orbis terrarum, & qui hábitant in eo. Flúmina plaudent manu, fimul montes exultábunt confpectu Dómini;* quóniam venit judicáre terram: Judicábit orbem terrarum in justítia, & pópulos in æquitáte. Pfalmus 98. Ad confitendum fúrgimus: Dantur pópuli;* qui se Uni tibi fac mens vacet, Ejúfque foli Fílio, det fuper Chérubim, moveatur terra. Dóminus in Sion magnus,* & excélfus fuper omnes pópulos. Confiteantur nómini tuo magno, quóniam terribile & fanctum eft:* & honor Regis judícium diligit. Tu paráfti directiónes, * judícium & juftítiam in Jacob tu fecifti. Exaltate Dóminum Deum noftrum ; * & adoráte fcabéllum pedum ejus, quóniam fanctum eft. Móyfes & Aáron in facerdótibus ejus, & Sámuel inter eos qui invocant nomen ejus. Invocábant Dóminum, & ipfe exaudiébat eos; * in colúmna nubis loquebátur ad Pfallam & intélligam in via immaculata, quando vénies ad me. Perambulábam in innocéntia cordis mei,* in médio domûs meæ. los meos rem injuftam, * faciéntes prævaricatiónes odívi. Non adhæfit mihi cor pravum, * declinantem à me malignum non cognofcébam. Detrahentem fecrétò próxi mo fuo hunc perfequébar. Supérbo óculo & infatiabili corde,* cum hoc non edébam. Oculi mei ad fidéles terræ ut sédeant mecum ; * ambulans in via immaculata, hic mihi ministrábat. Non habitabit in médio domûs meæ qui facit fupérbiam :* qui loquitur iníqua, non diréxit in confpectu oculórum meórum. In matutino interficiébam omnes peccatóres terræ, *ut difpérderem de civitáte Dómini omnes operántes iniquitátem. Ant. Exaltáte Dóminum Deum noftrum, & adorate in monte fancto ejus. Pf. 98. 9. PRO II. NOCTURNO. Ant. 2. D. In quacunque die. In quacunque die invocáve rote, velóciter exaudi me; Quia defecérunt ficut fumus dies mei, * & ossa mea Non proponébam ante ócu- ficut crémium aruérunt. Percúffus fum ut fœnum,& Refpéxit in oratiónem huáruit cor meum,* quia oblítus mílium, * & non sprevit prefum comédere panem meum. cem eórum. A voce gémitûs mei* adhæfit os meum carni meæ. Scribántur hæc in generatióne altera; & pópulus qui creábitur laudabit Dóminum; Quia profpéxit de excélfo fancto fuo; Dóminus de cœlo in terram afpéxit, Ut audiret gémitus compeditórum, ut sólveret filios interemptórum, Ut annuntient in Sion nomen Dómini, * & laudem ejus in Jerúsalem; In conveniéndo pópulos in unum, & reges, * ut sérviant Dómino. Refpóndit ei in via virtútis fuæ ; Paucitátem diérum meórum núntia mihi : Ne révoces me in dimídio diérum meórum: * in generatiónem & generatiónem anni tui. Altera divifio Pfalmi 101. Nítio tu Dómine terram fundáfti, & ópera mánuum tuárum funt cœli. Ipfi peribunt ; tu autem pérmanes; * & omnes ficut veftiméntum veteráscent : Et ficut opertórium mutábis eos, & mutabúntur ; * tu autem idem ipfe es, & anni tui non deficient. Fílii fervórum tuórum habitábunt ; * & femen eórum in féculum dirigétur. Ant. In quacunque die invocávero te, velóciter exaúdi me. v. 3. |