F

Pfalmi de Feria. Antiphona 1. toni. D. Aciet Dóminus ómnibus pópulis in monte Sion convivium pínguium, convívium medullatórum, vindémiæ defæcátæ. Ifai. 25.6.

Ant. 2. D. Vénient, & laudabunt in monte Sion; & cónAuent ad bona Dómini fuper fruménto & vino. Jer. 31. 12.

Ant. 3. E. Triticum cómedent, & vinum bibent in atriis fanctis. Ifai. 62. 8. 9.

Ant. 6. C. Erit anima eóTum quafi hortus irriguus, & ultrà non esúrient. Jer. 31.

12.

Ant. s. a. Edent pauperes, & faturabuntur: & laudabunt Dóminum qui requirunt eum: vivent corda eórum in féculum feculi. Pf. 21. 27.

Capitulum. Jer. 31. 14. Nebriábo animam facerdóItum pinguédine ; & pópulus meus bonis meis adimplébitur, ait Dóminus.

R. Omnis homo qui accéf ferit ad ea quæ confecrata

peribit: *Immúndus non vefcétur, fed + Mundátus vefcétur de fanctificatis, quia cibus illus eft. Levit. 22. 3. 6. 7. y. Non eft bonum sumere panem filiórum, & mittere cánibus. Matt. 15. 26.* Immúndus. Glória. † Mundátus.

Hymnus, Pange lingua, ut infrà in II. Vefperis, 184.

. Hauriétis aquas in gaú dio de fontibus falvatóris; . Et dicétis in die illa: Confitémini Dómino, & invocáte nomen ejus. Ifai. 12. 3. 4.

Ad Magníficat, Ant. 6. F. Omnes fitiéntes veníte ad aquas: & qui non habétis argéntum, properate, émite, & comédite: veníte, émite abfque argento, & abfque ulla commutatióne vinum & lac. Ifai.ss. 1.

Oratio. Omine Deus, qui tranfitúrus ex hoc mundo ad Patrem, in facraménto amóris tui nobifcum remanére voduífti; concéde, quæfumus, ut quem in terris velatum adoramus, revelatâ facie jugiter

adorémus in cœlis; Qui vivis & regnas.

COMPLETORIUM, ut in die, infrà, 184.

Oratio, Dómine Deus fuprà, & Véritas, fub una conclufione.

AD OFFICIUM NOCTURNUM. Invitatorium, Jefum, panem vitæ, * Veníte, adorémus. Joan. 6. 35. Pfalmus, Veníte, 2. Hymnus. S. Thoma Aquin.. ACRIS folémniis Juncta fint gaúdia,

SACRIS

Et ex præcórdiis Sonent præcónia :

Recédant vétera, Nova fint ómnia

Corda, voces, & ópera. NOCTIS recólitur Cœna novíffima,

Quâ Chriftus créditur Agnum & azyma Dediffe fratribus Juxta legí

tima

Prifcis indúlta pátribus. POST agnum týpicum, Explétis épulis, Corpus Dominicum Datum difcipulis,

Sic totum ómnibus,Quod totum síngulis,

Ejus fatémur mánibus. DEDIT fragilibus Córporis férculum

Dedit & triftibus Sanguinis póculum,

Dicens: Accípite Quod trado vafculum;

Omnes ex eo bíbite.

O res mirabilis ! Mandúcat Dóminum

Pauper, fervus, & húmilis. TE trina Déitas Unáque, pófcimus;

Sic nos tu vífita, Sicut te cólimus :

Per tuas fémitas Duc nos quò téndimus,

Ad lucem quam inhá-
bitas. Amen.
IN I. NOCTURNO.
Ant. 3. a. Dixit Móyfes.
Pfalmus 1.

B

Eatus vir qui non abiit in consílio impiórum, & in via peccatórum non ftetit, * & in cathedra peftiléntiæ non fedit:

Sed in lege Dómini volúntas ejus, * & in lege ejus meditabitur die ac nocte.

Et erit tanquam lignum quod plantátum eft fecus decurfus aquárum, * quod fru&tum fuum dabit in témpore fuo :

Et fólium ejus non défluet;* & ómnia quæcúnque faciet, profperabuntur.

Non fic impii, non fic;

*

fed tanquam pulvis quem prójicit ventus à facie terræ. Ideo non resurgent impii in judício, neque peccatóres in concílio justórum. Quóniam novit Dóminus viam juftórum, & iter im piórum períbit.

*

Ant. Dixit Móyfes: Ite tolléntes ánimal per famílias veftras, & immolate Phafe. Exod.

Dómine Dóminus nofter, * quàm admirabile eft nomen tuum in univérfa terra!

Ant. Patres noftri manducavérunt manna in deférto, ficut fcriptum eft: Panem de cœlo dedit eis manducare. Joan. 6. 31.

Ant. 2. D. Fontes amári.
Pfalmus 15.

*

Onférva me Dómine, quóniam fperávi in te: dixi Dómino, Deus meus es tu, quóniam bonórum meórum non eges.

Sanctis qui funt in terra ejus, * mirificávit omnes voluntátes meas in eis.

Multiplicatæ funt infirmi tátes eórum ; * póftea acceleravérunt.

Non congregábo conventícula eórum de fanguinibus, * nec memor ero nóminum córum per lábia mea.

Dóminus pars hereditátis meæ, & calicis mei : * tu es qui reftitues hereditátem meam mihi.

Funes cecidérunt mihi in præcláris ; * étenim heréditas mea præclara eft mihi.

Benedícam Dóminum, qui tríbuit mihi intellectum; * ínfuper & ufque ad noctem increpuérunt ine renes mei.

Providébam Dóminum in confpéctu meo femper, * quóniam à dextris eft mihi ne commóvear.

Propter hoc lætátum eft cor meum & exultávit lingua

*

mea: infuper & caro mea requiéfcet in fpe:

Quóniam non derelínques animam meam in inférno; * nec dabis fanctum tuum vidére corruptiónem.

Notas mihi fecífti vias vitæ; adimplébis me lætitiâ cum vultu tuo: * delectatiónes in déxtera tua ufque in finem.

Ant. Fontes amári obdulcáti funt eis ad bibendum, & annónam de cœlo confecúti funt. Judith 5. 15.

. Omnes eandem efcam fpiritalem manducavérunt, R. Et omnes eundem potum fpiritalem bibérunt. i. Cor.

10. 3. 4.

De Epiftola prima beáti Pauli apóftoli ad Corinthios. Lectio j. c. II. 20. ad 22. Onveniéntibus vobis in unum, jam non eft Domínicam cœnam manducáre. Unufquifque enim fuam cœnam præsumit ad manducandum. Et álius quidem éfurit, álius autem ébrius eft. Nunquid domos non habétis ad manducandum & bibéndum? aut Eccléfiam Dei contémnitis, & confúnditis eos qui non habent? Quid dicam vobis? Laudo vos ? in hoc non laudo.

que epulémur in ázymis finceritátis & veritátis. 1. Cor. 5. 7. 8. * Edent. Lectio ij.

EGO

v. 23. ad 26. Go enim accépi à Dómino quod & trádidi vobis, quóniam Dóminus Jefus in qua nocte tradebátur, accépit panem, & gratias agens fregit, & dixit: Accipite,& manducáte; hoc eft corpus meum, quod pro vobis tradétur : hoc facite in meam commemoratiónem. Similiter & calicem, poftquam cœnávit, dicens : Hic calix novum teftaméntum eft in meo sanguine : hoc facite quotiefcunque bibétis, in meam commemoratiónem. Quotiefcunque enim manducábitis panem hunc, & calicem bibétis; mortem Dómini annuntiábitis donec véniat.

R. . Immolabit agnum univérfa multitúdo filiorumni raël ad vefperam ; &* Edent carnes & azymos panes. Exod. 12. 6. 8. . Pafcha noftrum immolatus eft Chriftus: íta

B. Apparuit in folitúdine minútum, in fimilitúdinem pruinæ fuper terram. Quod cùm vidiffent fílii Ifraël, ait eis Móyfes: * Ifte eft panis quem Dóminus dedit vobis ad vefcéndum. Exod. 16. 14. 15. ¥. Non Móyfes dedit vobis panem de cœlo, fed Pater meus dat vobis panem de cœlo verum. Joan. 6. 32. * Ifte eft.