illo edat, & de cálice bibat. Qui enim mandúcat & bibit indígnè, judícium fibi mandúcat & bibit, non dijúdicans corpus Dómini. Ideo inter vos multi infirmi & imbecilles, & dormiunt multi. Quòd fi nofmetipfos dijudicarémus, non útique judicarémur. Dum judicamur autem, à Dómino corrípimur, ut non cum hoc mundo damnémur.

R. Refpéxit Elías, & ecce ad caput fuum fubcinerícius panis, & vas aquæ: comédit, & bibit, &* Ambulavit in fortitúdine cibi illíus, ufque ad montem Dei. 3. Reg. 19. 6. 8. . Si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in ætérnum. Joan. 6. 52.* Ambulavit. Glória. * Ambulavit.

IN II. NOCTURNO. Ant. 7. a. Dixit Jefus Judais.

Pfalmus 19.

Xaúdiat te Dóminus in die tribulatiónis ; * prótegat té nomen Dei Jacob. Mittat tibi auxílium de fancto,*& de Sion tueatur tè. Memor fit omnis facrificii rui; * & holocauftum tuum pingue fiat.

Tríbuat tibi fecúndùm cor tuum ; * & omne consilium tuum confirmet.

Lætábimur in falutari tuo,* & in nomine Dei noftri magnificabimur.

Impleat Dóminus omnes petitiónes tuas: * nunc co

gnóvi quóniam falvum fecit Dóminus Chriftum fuum.

Exaúdiet illum de cœlo fancto fuo: * in potentatibus falus déxteræ ejus.

Hi in cúrribus & hi in equis: * nos autem in nomine Dómini Dei noftri invocábimus.

Ipfi obligáti funt,& cecidérunt : * nos autem furréximus & erécti fumus.

Dómine falvum fac regem;* & exaúdi nos in die quâ invocavérimus te.

Ant. Dixit Jefus Judæis : Ego fum panis vitæ. Hic eft panis qui de cœlo defcendit. Joan. 6. 48. 59.

Do

Ant. s. a. Patres veftri. Pfalmus 22. Ominus regit me, & nihil mihi déerit;* in loco páf cuæ ibi me collocávit. Super aquam refectiónis educavit me ; * animam meam convértit.

Deduxit me fuper fémi tas juftitiæ, * propter nomen fuum.

Nam, & fi ambulavero in médio umbræ mortis, non timébó mala, * quóniam tu

mecum es.

Virga tua,& baculus tuus, * ipfa me confolata funt.

Parasti in confpectu meo menfam, * advérsùs eos qui tríbulant me.

Impinguáfti in óleo caput meum: & calix meus iné brians quàm præclárus eft!

Et ut inhábitem in domo Dómini, * in longitúdinem diérum.

Ant. Patres veftri manducavérunt manna in deferto, & mórtui funt. Joan. 6. 49. Ant. 1. a. Panis. Pfalmus 41.

cervus ad fontes aquárum, *ita desiderat ánima mea ad te Deus..

: Sitívit anima mea ad Deum fortem, vivum: * quando véniam, & apparébo ante faciem Dei ?

Fuérunt mihi lacrymæ meæ panes die.ac nocte, * dum dícitur mihi quotídie; Ubi eft Deus tuus?

Hæc recordátus fum, & effúdi in me animam meam :

*

quóniam transíbo in locum tabernáculi admirabilis, ufque ad domum Dei,

In voce exultatiónis, & confeffionis,* fonus epulan

tis.

Quare triftis es ánima mea,* &quare contúrbas me ?

Spera in Deo, quóniam adhuc confitebor illi; * falutáre vultûs mei, & Deus meus..

Ad meipfum anima mea conturbáta eft: * proptérea memor ero tuî de terra Jordánis, & Hermóniim à monte módico.

Abýffus abyffum invocat, *

rum.

Omnia excélfa tua, & fluctus tui *fuper me tranfiérunt.

In die mandavit Dóminus inifericórdiam fuam, * & nocte canticum ejus.

Apud me orátio Deo vitæ meæ ; * dicam Deo : Sufcép

tor meus es.

Quare oblitus es meî? *

dum afflígit me inimícus?

Dum confringúntur offa mea, * exprobravérunt mihi qui tríbulant me inimíci mei :

Dum dicunt mihi per síngulos dies, * Ubi eft Deus tuus? Quare triftis es ánima mea,* & quare contúrbas me?

Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi; * falutare vultûs mei, & Deus meus.

Ant. Panis quem ego dabo, caro mea eft pro mundi vita. Joan. 6. 52.

y. Guftate, & vidéte quó niam fuavis eft Dóminus!: R. Beátus vir qui fperat in eo. Pf. 33. 9.

Sermo fancti Thomæ Aquinátis.

Lectio iv. Opufc. 57. Mménfa divíne largitatis beneficia exhibita pópulo Chriftiano, inæftimabilem ei cónferunt dignitátem. Neque enim eft aut fuit aliquándo tam grandis nátio,quæ habeat deos appropinquantes fibi, ficut adeft nobis Deus nofter. Unigénitus síquidem Dei Fí

lius

lius fuæ divinitatis volens nos effe partícipes, noftram natú ram afsúmpfit, ut hómines deos faceret factus homo. Et hoc ínfuper quod de noftro afsúmpfit, totum nobis cóntulit ad falutem. Corpus namque fuum pro noftra reconciliatióne in ara crucis hóftiam óbtulit Deo Patri: sanguinem fuum fudit in prétium fimul & lavacrum; ut redémpti à miferabili fervitute, à peccátis ómnibus mundarémur. Et ut tanti beneficii jugis in nobis manéret memória, corpus fuum in cibum, & sanguinem fuum in potum, fub fpécie panis & vini fuméndum, fidélibus derelíquit.

Chrifti fubftantialiter convertúntur.Ideóque Chriftus Deus & homo perféctus fub módici panis & vini fpécie continétur. Manducatur ítaque à fidélibus, fed mínimè laceratur; quinímo, divífo Sacraménto, fub qualibet divisiónis partícula integer perfeverat. Accidéntia étiam fine fubjecto in eódem exiftunt; ut fides locum habeat, dum visíbile invifibiliter súmitur fub aliéna fpécie occultátum ; & fenfus à deceptióne immúnes reddántur, qui de accidéntibus júdi cant fibi notis.

R. Conántibus difcipulis accépit Jefus panem, &* Benedíxit, ac fregit, dedítque eis, & ait: Accipite, & comédite : hoc eft corpus meum. Matt. 26. 26. y. Panem cœli dedit eis : panem Angelórum manducávit homo. P. 77.24. 25. * Benedíxit.

modo.

Lectio v.

Pretiófum & admirándum convívium, falutíferum, & omni fuavitate replétum! Quid enim hoc convívio pretiofius effe poteft ; in quo non carnes vitulórum & hircórum, ut olim in lege, fed nobis Chriftus fuméndus propónitur verus Deus? Quid hoc Sacraménto mirabilius? In ipfo namque panis & vinum in corpus & sanguinem Pars Eftiva.

Lectio vj.

Ullum étiam Sacramén

quo purgantur peccáta, virtútes augentur, & mens 6mnium fpiritálium charífinatum abundantiâ impinguátur. Of fértur in Eccléfia pro vivis & mórtuis; ut ómnibus profit, quod eft pro falute ómnium inftitútum. Suavitátem dénique hujus Sacraménti nullus dignè exprímere súfficit ; per quod fpiritális dulcédo in fuo fonte guftatur ; & recólitur memória illíus, quam in sua M

de ut arctiùs hujus caritátis imménfitas fidélium córdibus infigerétur, in última coena, quando Pafchâ cum difcipulis celebrato, tranfitúrus erat de hoc mundo ad Patrem, hoc Sacraméntum inftituit, tanquam paffionis fuæ memoriále perénne, figurárum véterum impletívum, miraculórum ab ipfo factórum máximum & de fua contriftatis abfentia folatium fingulare.

B. Accipiens Jefus cálicem,

tútem meam.

Confitebor tibi in cíthara Deus Deus meus: * quare tristis es ánima mea, & quare contúrbas me?

Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi; * falutare vultûs mei, & Deus meus.

Ant. Ego fum panis vitæ. Qui venit ad me, non esúriet; & qui credit in me, non sítiet unquam. Joan. 6. 35.

Ant. 6. C. Hic est panis.
Pfalmus 80.

cens: Bibite ex hoc omnes : hic eft enim sanguis meus novi teftaménti, qui * Pro multis effundétur in remiffiónem peccatórum. Matt. 26. 27. 28. . Hic eft fanguis foederis quod pépigit Dóminus vobifcum. Exod. 24. 8. * Pro multis. Glória. * Pro multis. IN III. NOCTURNO. Ant. 7. a. Ego fum.

Pfalmus 42. Udica me Deus, & difcérne caufam meam de gente non fan&ta, ab hómine iníquo & dolófo érue me:

*

*

Quia tu es Deus fortitúdo mea: quare me repulísti ? & quare triftis incédo, dum afflígit me inimícus ?

Emítte lucem tuam & veritátem tuam: * ipfa me deduxérunt,& adduxérunt in montem fanctum tuum & in tabernácula tua.

Date Jacob.

Súmite pfalmum, & date tympanum, * pfaltérium jucúndum cum cíthara.

Buccinate in Neoménia tuba, * in insígni die folemnitátis veftræ :

Quia præceptum in Ifraël & judicium Deo Ja

eft, cob.

Teftimónium in Jofeph pófuit illud, cùm exíret de terra Ægypti : * linguam quam non nóverat, audivit.

Divértit ab onéribus dorfum ejus, * manus ejus in cóphino serviérunt.

In tribulatióne invocafti me, & liberavi te ; * exaudívi te in abfcóndito tempeftatis, probávi te apud aquam contradictiónis.

Audi pópulus meus, & conteftábor te:* Ifraël fi audíeris me, non erit in te Deus rea

meus.

Beáti qui hábitant in domo tua Dómine, * in fécula feculórum laudabunt te.

Beátus vir cujus eft auxílium abs te; * afcenfiónes in corde fuo difpófuit in valle lacrymarum, in loco quem pósuit.

Etenim benedictiónem dabit legiflátor, ibunt de virtúte in virtútem; * vidébitur Deus deórum in Sion.

Dómine Deus virtútum exaúdi oratiónem meam * aúribus pércipe Deus Jacob.

Protéctor nofter afpice Deus,& réfpice in faciem Chrifti tui: