R. Hæc dicit Dóminus David: Feci tibi nomen grande: fufcitabo femen tuum poft te, * Firmábo regnum ejus; & +Stabíliam thronum ejus ufque in fempitérnum. 2. Reg. 7. 8. 9. 12. 13. y. Dábit illi Dóminus Deus fedem David patris ejus ; & regni ejus non erit finis. Luc. 1. 32. 33. *Firmábo. Glória. + Stabíliam. IN II. NOCTURNO. Ex libro fancti Auguftini epífcopi, de Civitate Dei. Lib. 17. cap. 6. §. 2. Lectio iv. Regnum Saúlis, qui certè mini, inférre manum fuper eum; quia chriftus Dómini eft hic.] Huic ergo umbræ futúri non propter ipfam, fed propter illud quod præfigurabat, tanta venerátio exhibebatur. R. Quare malėdícit Sémeï dómino meo regi? vadam, & amputábo caput ejus : &* Ait rex: Dóminus præcépit ei ut maledíceret David; dimittite eum ut maledícat juxta præcéptum Dómini. 2. Reg. 16.9. 10. II. . Cùm maledicerétur, non maledicébat ; cùm paterétur, non comminabá tur. 1. Petr. 2. 23.* Ait rex. Lectio v. reprobátus atque rejéctus eft, futúri regni erat umbra in æternitate mansur Nde & illud quod ait Oleum quippe illud quo unctus eft, & ab eo chrifmate Chriftus eft dictus, myfticè accipiéndum, & magnum facraméntum intelligéndum eft: quod in eo tantùm veneratus eft ipfe David,ut percúffo corde pavitáverit, quando in tenebrófo occultátus antro,quò étiam Saül urgente intraverat neceffitáte natúræ, exiguam partículam veftis ejus retrórsùm laténter abfcídit, ut habéret unde monftraret, quómodo ei pepércerit, cùm poffet occidere.... Viris autem, qui cum illo erant, & ut Saúlem in manus fuas traditum interímeret fuadébant, [Non mihi,] inquit, [contingat à Dómino, fi fécero hoc verbum dómino meo,chrifto Dó Saúli Sámuel; [ Quóniam non servásti mandátum meum, quod mandavit tibi Dóminus; quemadmodum nunc paraverat Dóminus regnum tuum ufque in ætérnum fuper Ifrael, & nunc regnum tuum non ftabit tibi; & quæret Dóminus fibi hóminem fecúndùm cor fuum, & mandábit ei Dóminus effe in príncipem fuper pópulum fuum ; quia non cuftodifti quæ mandávit tibi Dóminus:] non fic accipiéndum eft, ac fi ipsum Saúsem Deus in ætérnum præparaverit regnatúrum, & hoc póftea nolúerit fervare peccanti; neque enim eum peccatúrum effe nefciébat : fed præparaverat regnum ejus, in quo figúra effet regni ætérni. Ideo áddidit:[Et nunc regnum tuum non ftabit tibi. ] Stetit férva cuftódias Dómini Dei ergo, & ftabit, quod in illo tui, ut ambules in viis ejus fignificátum eft: fed non huic ut cuftódias præcépta ejus. ftabit, quia non in ætérnum 3. Reg. 2. 1. 3. . Non auditóipfe fúerat regnatúrus, nec res legis jufti funt apud Deum, progénies ejus, ut faltem per fed factores legis juftificabúnpófteros alterum álteri fucce- tur. Rom. 2. 13. * Obférva. déntes viderétur impléri quod Glória. * Obférva. dictum eft, [ in ætérnum.] ET quæret, inquit [Dó minus fibi hóminem:] five David, five ipfum Mediatórem figníficans Teftaménti novi, qui figurabátur in chrífmate étiam quo unctus eft ipfe David & progénies ejus. Non IN III. NOCTURNO. Léctio fancti Evangélii fecúndùm Lucam. Lectio vij. IN c. s. 1. ad II. N illo témpore; Cùm turbæ irruerent in Jesum, ut audirent verbum Dei; & ipse ftabat fecus ftagnum Genézareth. Et vidit duas naves stantes fecus ftagnum: pifcatóres autem defcenderant, & lavabant rétia. Afcéndens autem in unam navim quæ erat Si mónis, rogavit eum à terra redúcere pusillùm. Et sedens docébat de navícula turbas. Et réliqua. Homília fan&ti-Ambrófii epífcopi.. autem quafi néfciat ubi fit, Expof. Evang. fec. Luc. lib. 4. ita Deus fibi hóminem quærit: fed per hóminem more hóminum loquitur ; quia & fic loquéndo nos quærit. Non folùm enim Deo Patri, verùm étiam ipfi quoque Unigénito ejus, qui venit quærere quod períerat, ufque adeo jam erámus noti, ut in ipfo effémus elécti ante conftitutiónem mundi. B. Appropinquavérunt dies David ut morerétur; præcepítque Salomóni,dicens:* Ob §. 68. Bi Dóminus multis impertívit vária génera fanitatum nec témpore, nec loco cœpit ab ftúdio fanandi turba cohibéri. Vefper incúbuit, fequebantur : ftagnum occurrit, urgébant. Et ideo afcendit in Petri navim. Hæc eft illa navis quæ adhuc fecúndùm Matthæum fluctuat, fecúndùm Lucam replétur pífcibus; ut & princípia Eccléfiæ fluctuántis, & pofterióra exu berantis agnófcas; pifces enim funt, qui hanc enavigant vitam.Ibi adhuc difcipulis Chrif tus dormit, hìc præcipit. Dormit enim trépidis, perféctis vígilat. in captúram. Luc. 5.4.. Ecce ego mittam pifcatóres multos, dicit Dóminus ; & pifcabúntur filios Ifraël. Jer. 16. 16. * Laxáte. Lectio ix. B. Cùm turbæ irruerent in Nam etfi non licet mihi Jefum, ut audirent verbum Dei; afcendens in navim quæ erat Simónis, * Sedens docébat de navícula turbas. Luc. 5. 1. 3. . Sapientia in capite turbarum clamitat: Convertímini ad correptiónem meam; en ofténdam vobis verba mea. Prov. 1. 21. 23. * Sedens. Lectio viij. fcire quemadmodum na tus fit; non licet tamen nefcíre quòd natus fit. Sériem generatiónis ignóro, fed autoritatem generatiónis agnóf co. Non interfúimus cùm à Patre Dei Filius nafcerétur ; fed interfúimus cum à Patre Dei Filius dicerétur. Si Deo non crédimus, cui crédimus ? Omnia enim quæ crédimus, vel vifu crédinius, vel audítu: vifus fæpe fallitur, audítus in fide eft. §. 70. 71. On turbatur hæc navis qua prudéntia návigat, abeft perfidia, fides fpirat.Quemadmodum enim turbári poterat, cui præerat is, in quo Eccléfiæ firmaméntum eft Illic ergo turbátio, ubi módica fides: hic fecuritas, ubi perfecta diléctio. Dénique etfi aliis imperátur ut laxent rétia fua; foli tamen Petro dícitur: [Duc in altum, ] hoc eft, in profúndum difputatiónum. Quid enim tam altum, quàm altitúdinem divitiarum_ria. * Concluférunt. vidére, fcire Dei Fílium, & profeffiónem divínæ generatiónis afsúmere? Quam licèt mens non queat humána plenæ ratiónis investigatióne comprehendere; fidei tamen plenitúdo complectitur. 1. Simon dixit Jefu: Præcéptor, per totam noctem laborantes, nihil cépimus: in verbo áutem tuo laxábo rete. Cùm hoc feciffent * Concluférunt pífcium multitúdinem copiófam. Luc. s. 5. 6. y. Ipfi vidérunt ópera Dómini,& mirabília ejus in profúndo. Pf. 106. 24. * Concluférunt. Gló B. Ut cefsávit Jefus loqui, Ad Benedictus, Ant. 8. G.* Rumpebátur rete eórum : & annuérunt sóciis qui erant in ália navi, ut venírent. Et venérunt, & implevérunt ambas navículas, ita ut penè mergeréntur. Luc. 5. 6. 7. Oratio. Dó dixit ad Simónem : Duc in al- DA nobis, quæfumus, Do tum, &* Lazáte rétia vestra mine, ut & mundi curfus pacífico nobis tuo órdine dirigátur, & Eccléfia tua tranquillâ devotióne lætétur; Per Dóminum. CANO N. Ex Concílio Mediolanenfi quarto. An. 1576. part. 3. tit. 1. Iffæ facrificium frequéntiùs celebrare ftudeant Epifcopi. Domínicis verò Feftífque diébus, ne id præftare omittant, ex Concílii Provinciális primi decréto: hoc verò ipfum facere curent crébriùs in Eccléfia, quàm in privátis Oratóriis. Ad Magníficat, Ant. 1.D.* Simon Petrus procidit ad génua Jefu, dicens: Exi à me, quia homo peccátor fum, Dómine: ftupor enim circundéderat eum, & omnes qui cum illo erant, in captúra pífcium quam céperant. Luc. 5. 8. 9. Commemoratio de Cruce, qui erant cum eo, duxit Da vid síngulos cum domo fua ; & manferunt in óppidis Hebron. Venerúntque viri Juda, & unxérunt ibi David, ut regnáret fuper domum Juda. R. Amóto Saül, 219. Lectio ij. ΕΞ v. 4. ad 7. T nuntiatum eft David, quòd viri Jabes Gálaad fepeliffent Saül. Mifit ergò David nuntios ad viros Jabes Galaad, dixitque ad eos: Benedicti vos à Dómino, qui feciftis misericórdiam hanc cum dómino vestro Saül, & fepelíftis eum. Et nunc retribuet vobis quidem Dóminus mifericórdiam, & veritátem ; fed & ego reddam grátiam, eò quòd feciftis verbum iftud. Conforténtur manus veftræ, & eftóte filii fortitúdinis; licet enim mórtuus fit dóminus vefter Saül, tamen me unxit domus Juda in regem fibi. B. Quafi adeps, 219. Lectio iij. v. 8. ad II. ABner autem filius Ner, princeps exércitûs Saül, tulit Isbofeth filium Saül, & circumdúxit eum per caftra; regémque conftituit fuper Gálaad, & fuper Gessúri, & fuper Jézraël, & fuper Ephraïm, & fuper Benjamin, & fuper Ifraël univerfum. Quadraginta annórum erat Isbofeth filius Saul, cùm regnáre cœpiffet fuper Ifraël; & duóbus annis regnavit: fola autem domus Juda fequebátur David. Et fuit númerus diérum quos commoratus eft David, ímperans in Hebron fuper domun Juda, feptem annórum, & fex menfium. R. Hæc dicit, 220. CANO N. Ex Concilio Tridentíno. Saul, & elevétur thronus Da vid fuper Ifraël, & fuper Judam à Dan ufque Berfabée. Et non pótuit refpondére ei quidquam, qufa metuébat illum. B. Quare maledícit, 220. Lectio ij. V. 12. ad 16. Ifit ergo Abner nuntios Self. 24. cap. 2. de reform. Mad David pro fe, dicén PRO Rovincialia Concília, sícubi omiffa funt, pro moderándis móribus, corrigéndis excéffibus controverfiis componéndis, aliífque ex facris Canónibus periíffis renovéntur. C FERIA TERTIA. ་ De libro fecúndo Regum. Lectio j. c. 3. 6. ad 11. Um effet prælium inter domum Saül & domum David, Abner filius Ner regébat domum Saül. Fuerat autem Saúli concubína,nómine Refpha, filia Aia. Dixitque Isbofeth ad Abner: Quare ingréffus es ad concubinam patris mei? Qui irátus nimis propter verba Isbofeth, ait: Nunquid caput canis ego fum advérsùm Judam hódie, qui fécerim mifericórdiam fuper domum Saül patris tui, & fuper fratres & próximos ejus, & non tradidi te in manus David, & tu requisífti in me quod argueres pro muliere hódie? Hæc faciat Deus Abner, & hæc addat ei, nifi quómodo jurávit Dóminus David, fic faciam cum eo, ut transferátur regnum de domo tes: Cujus eft terra? Et ut loqueréntur : Fac mecum amicítias, & erit manus mea tecum, & redúcam ad te univérfum Ifraël. Qui ait : Optimè; ego faciam tecum amicítias; fed unam rem peto à te, dicens: Non vidébis faciem meam antequam adduxeris Michol filiam Saül; & fic vénies, & vidébis me. Mifit autem David núntios ad Isbofeth filium Saül,dicens:Redde uxórem meam Michol, quam defpóndi mihi centum præpútiis Philífthiim. Mifit ergo Isbofeth, & tulit eam à viro fuo Pháltiël, filio Laïs. R. Dixit David, 221. Abner ad feniores Ifraël, Ermónem quoque intulit dicens : Tam herì quàm nudiuftértius quærebátis David ut regnaret fuper vos : nunc ergo facite ; quóniam Dóminus locútus eft ad David, dicens: In manu fervi mei David falvabo pópulum meum Ifraël de manu Philífthiim, & ómnium inimicórum ejus. Locútus eft autemAbner étiam ad |