meam; quantò magis nunc filius Jémini? dimíttite eum, ut maledícat juxta præcéptum Dómini: fi fortè refpiciat Dóminus afflictiónem meam, & reddat mihi Dóminus bonum pro maledictióne hac hodiér

na.

R. Hæc dicit, 220.

CANO N. Ex Concílio Tridentíno. Seff. 24. cap. 1. de reform. Onet fancta Synodus

ad promotiónem præficiendórum quodcunque jus habent, aliénis peccátis communicántes mortaliter peccáre, nifi quos dignióres & Eccléfiæ magis útiles ipfi judicaverint, non quidem précibus, vel humáno afféctu aut ambién tium fuggeftiónibus; fed eórum exigéntibus méritis, præfici diligénter curaverint.

,

SABBAT O.

C

de nobis pertinébit ; five média pars ceciderit è nobis,non fatis curábunt; quia tu unus pro decem millibus computáris: mélius eft ígitur ut fis nobis in urbe præsídio. Ad quos rex ait: Quod vobis vidétur rectum, hoc faciam. Stetit ergo rex juxta portam; egrediebaturque pópulus per turmas fuas, centéni & milléni. Et præcépit rex Joab, & Abífaï, & Ethaï, dicens: Serváte

nis pópulus audiébat præcipiéntem regem cunctis principibus pro Abfalom. Itaque egreffus eft pópulus in campum contra Ifraël, & factum eft prælium in faltu Ephraïm. Et cæfus eft ibi pópulus Ifraël ab exércitu David.

Si fiat de Sabbato, RRR. fumentur ex II. Nocturno Dominica IV. 220.

Lectio ij. v. 9. ad Is. Aret Abfalom fervis David, fedens mulo: cúmque ingrésfus fuiffet mulus fubter condénfam quercum & magnam, adhæfit caput ejus quércui; & illo fufpénfo inter cœlum & terram, mulus cui inséderat, pertransívit. Vidit autem hoc quifpiam, & nuntiávit Joab, dicens: Vidi Abfalom pendére de quercu. Et ait Joab viro, qui nuntiaverat ei : Si vidísti, quare non confodífti eum cum terra, & ego dedíffem tibi decem argénti ficlos, & unum

Ccidit autem ut occurre

bálteum?

bálteum? Qui dixit ad Joab: Si appénderes in manibus meis mille argenteos, nequáquam mitterem manum meam in fílium regis: audiéntibus enim nobis præcepit rex tibi, & Abífaï, & Ethaï, dicens: Cuftodíte mihi púerum Abfalom. Sed & fi feciffem contra animam meam audacter, nequáquam hoc regem latére potuiffet ; & tu ftares ex advérfo? Et ait Joab : Non ficut tu vis, fed aggrediar eum coram te. Tulit ergo tres lanceas in manu fua, & infixit eas in corde Abfalom; cúmque adhuc palpitaret hærens in quercu, cucurrérunt decem juvenes armigeri Joab, & percutiéntes interfecérunt eum. Lectio iij. v. 31. ad fin.

A Bonum appórto nún

Ppáruit Chufi, & véniens

tium, dómine mi rex ; judicávit enim pro te Dóminus hódie de manu ómnium qui furrexérunt contra te. Dixit autem rex ad Chufi: Eftne pax púero Abfalom? Cui refpóndens Chufi: Fiant, inquit, ficut puer, inimíci dómini mei regis, & univérfi qui consúr gunt adversùs eum in malum. Contriftatus ítaque rex, afcéndit cœnáculum portæ, & flevit; & fic loquebatur, vadens: Fili mi Abfalom, Absalom fili mi quis mihi trí buat ut ego móriar pro te, Abfalom fili mi, fili mi Absalom.

Pars Eftiva.

CANO N.

Ex Concílio Bituricénfi. An. 1584. tit. 36. can. I. Um beneficium Ecclefiaf ticum non otiofis, fed officium fuum exequéntibus fit conftitutum ; & propter officium detur beneficium, denuntiat hæc Synodus ómnibus cujufcunque gradûs & conditiónis, qui beneficia Ecclefiaftica folius temporális provéntûs gratiâ fufcipiunt, eos non facere fructus fuos, fed ad reftitutiónem tenéri.

Ad Magníficat, Ant. 6. F. Salomon fili, fcito Deuin patris tui, & fervíto ei corde perfecto, & ánimo voluntário: ómnia enim corda fcrutátur Dóminus. 1. Par. 28. 9.

Oratio, Deus virtútum, infrà ad Laudes.

DOMINICA VI.
poft Pentecoften.

IN I. NOCTURNO.

Incipit liber tértius Regum, Lectio j.

R

c. I. v. 1. & v. 5. ad 8. Ex David fenúerat, ha bebatque ætatis plurimos dies.... Adónias autem filius Haggith elevabatur, dicens: Ego regnábo. Fecítque fibi currus & équites, & quinquaginta viros, qui currerent ante eum. Nec corrípuit eum pater fuus aliquando, dicens: Quare hoc fecífti? Erat autem & ipfe pulcher valde, fecúndus natu poft Ab falom. Et fermo ei cum Joab e

filio Sárviæ, & cum Abíathar facerdote,qui adjuvábant partes Adónia. Sadoc verò facérdos & Banáïas filius Joíada, & Nathan prophéta, & Sémeï & Reï, & robur exércitûs David non erat cum Adónia. R. Dixit Dóminus Salomóni: Quia non petífti tibi dies multos, nec divitias, fed pof tulasti tibi fapiéntiam : * Ecce dedi tibi cor sapiens & intél ligens: fed & hæc quæ non poftulafti dedi tibi; divítias fcilicet & glóriam. 3. Reg. 3. 11. 12. 13. V. Potens eft Deus ómnia facere fuperabundánter quàm pétimus. Ephef. 3. 20. * Ecce. Lectio ij.

.32. ad 35. DIxit rex David: Vocate

mihi Sadoc facerdotem, & Nathan prophétam, & Banáïam filium Joiada.Qui cùm ingreffi fuiffent coram rege, dixit ad eos: Tóllite vobífcum fervos dómini veftri, & impónite Salomónem filium meum fuper mulam meam, & dúcite eum in Gihon; & ungat eum ibi Sadoc facerdos, & Nathan prophéta, in regem fuper Ifrael; & canétis búccinâ, atque dicétis: Vivat rex Salomon. Et afcendétis poft eum, & veniet, & fedébit fuper sólium meum, & ipfe regnabit pro me: illique præcí piam ut fit dux fuper Ifraël, & fuper Judam.

R. Duæ mulieres contendébant coram Salomóne. Au

dívit omnis Ifraël judicium quod judicáffet rex, & * Timuérunt regem, vidéntes fapiéntiam Dei effe in eo. 3. Reg. 3. 22. y. Si quis indiget fapiéntiâ, póftulet à Deo qui dat ómnibus affluénter; & dábitur ei. Jac. 1. 5. * Timuérunt. Lectio iij.

ET

v. 36. ad 39. T refpóndit Banáïas filius Joíadæ,regi,dicens:Amen: fic loquátur Dóminus Deus dómini mei regis: Quómodo fuit Dóminus cum dómino meo rege, fic fit cum Salomóne, & fublímius faciat sólium ejus à sólio dómini mei regis David. Defcéndit. ergo Sadoc facérdos, & Nathan prophé ta, & Banáïas filius Joíadæ, &

Cérethi, & Phéleti ; & impofuérunt Salomónem fuper mulam regis David, & adduxérunt eum in Gihon. Sumpsítque Sadoc facerdos cornu ólei de tabernáculo, & unxit Salomónem : & cecinérunt búccinâ, & dixit omnis pópulus: Vivat Rex Salomon.

R. Regina Saba, audítâ famâ Salomónis in nómine Dómini, venit tentare eum in ænigmátibus; & dócuit eam ómnia verba quæ proposúezat. * Videns autem omnem fapiéntiam ejus, non habébat ultrà fpiritum. 3.Reg. 10. 1.3. 4. 5. V. Regína Auftri venit à finibus terræ audíre fapiéntiam Salomónis. Luc. 11. 31. Videns. Glória. * Videns.

IN II. NOCTURNO. Ex libro fancti Auguftini epífcopi de Civitate Dei. Lectio iv. Lib. 17. cap. 8. §. 1. Um regi David multa prófpera proveniffent; cogitavit facere Deo domum, templum illud fcilicet excellentiffimè diffamátum, quod à rege Salomóne filio ejus póf tea fabricátum eft. Hoc co co gitante, factum eft verbum Dómini ad Nathan prophé tam, quod perférret ad regem. Ubi cùm Deus dixiffet, quòd non ab ipfo David fibi ædificarétur domus, neque per tantum tempus fe mandalle cuiquam in pópulo fuo, ut fibi fieret domus cédrina: [Et nunc,] inquit, [ hæc dices fervo meo David: Hæc dicit Dóminus omnipotens: Sufci tábo femen tuum poft te, qui erit de ventre tuo, & præpa rabo regnum ejus. Hic ædificábit mihi domum nómini meo, & dírigam thronum illíus ufque in ætérnum.]

R. Certè in géntibus multis non erat rex símilis Salomóni: * Diléctus Deo fuo erat ; & ipfum duxérunt ad peccatum mulieres alieníge næ. 2. Efdr. 13. 26. . Hæc fcripta funt ad correptiónem noftram: ítaque qui fe exifti mat ftare, vídeat ne cadat. I. Cor. 10. 11. 12. * Diléctus.

Salomóne fuiffe complétam multùm errat. Atténdit enim quod dictum eft, [ Hic ædificabit mihi domum;] quóniam Salomon templum illud nóbile extruxit : & non atténdit, [Fidélis erit domus ejus, & regnum ejus ufque in ætérnum coram me.] Attendat ergo & afpiciat Salomónis domum plenam mulieribus alienígenis coléntibus deos falfos, & ipfum ab eis regem aliquándo fapiéntem in eandem idololatríam fedúctum atque dejé&tum : & non aúdeat exiftimare Deum, vel hoc promi siffe mendacitèr, vėl talem Salomónein domumque ejus futúrám non potuiffe præfci re. Non hinc autem deberé mus ambigere, nec fi non in Chrifto Domino noftro, qui factus eft ex féminè David fecúndùm carnem, jam viderémus ifta compléri; ne vane atque inaniter hìc álium áliquem requiramus, ficut carnales Judæi.

R. Oculi Dómini contemplántur univérfam terram į *Et præbent fortitúdinem his qui corde perfecto credunt in eum. 2. Par. 16. 9. . Oculi Dómini fuper juftos, & aures ejus in preces eórum. 1. Petr. 3. 12. * Et præbent.

Lectio vj. Poft pauca. Acta eft quidem nonnúlla imago rei futúræ étiam in

ædificavit, & pacem há

buit fecúndùm nomen fuum, Salomon quippe pacíficus eft Latíne) & in exórdio regni fui mirabiliter laudabilis fuit: -fed eadem fuâ persónâ per umbram futúri prænuntiábat étiam ipfe Chriftum Dóminum noftrum, non exhibebat. Unde quædam de illo ita fcripta funt, quafi de ipfo ifta prædicta fint, dum Scriptúra fancta étiam rebus geftis prophétans, quodammodo in eo figúram delineat futurórum.

B. Præcipiens Jófaphat judícibus: Vidéte, ait, quid faciatis;* Non enim hóminis exercétis judicium, fed Dómini:+Sit timor Dómini vobifcum.2.Par.19.6.7..Si persónas accipitis, peccátum operamini, redargúti à lege quafi tranfgrefsores. Jac.2.9. *Non -enim. Glória. † Sit timor. -IN III. NOCTURNO. Léctio fancti Evangélii fecún

curáta eft sanguinis; pofteaquam Apóftoli ad evangeli zandum regnum Dei funt deftináti, gratiæ cœleftis impartítur aliméntum. Sed quibus impartiátur, advérte. Non otiofis, non in civitáte quafi in fynagóga, vel feculari dignitáte refidéntibus, fed inter deférta quæréntibus Chrif tum ; qui enim non faftidiunt, ipfi excipiúntur à Chrifto, & cum ipfis lóquitur Dei Verbum non de fecularibus,fed de regno Dei.Et fi qui corporális gerunt úlcera paffionis, his medicínam fuam libénter indúlget.

R. Cùm turba multa effet ( cum Jefu,) nec habérent quod manducarent; difcipulis* Ait: Miféreor fuper turbam, quia ecce jam tríduo súf tinent me, nec habent quod mandúcent. Marc. 8. 1. 2. . Oculi Dómini fuper metuéntes eum, ut alat eos in fame. Pf. 32. 18. 19. * Ait. Lectio viij. §. 70. Onfequens igitur erat, ut

Co

fanaverat, eos alimóniis spiritálibus à jejúnio liberaret. Itaque nemo cibum accipit Chrifti, nifi fúerit antè fanátus. Et illi qui vocantur ad cœnam, priùs vocando fanantur. Si claudus fuit, gradiéndi facultatem ut veniret, accépit. Si lúmine oculórum privatus erat, domum útique Dómini, nifi refúsâ luce, intráre non pótuit.