que, ait: Ite, & vidéte male- c. 10. 1. ad 7. tóllite capita filiórum dómini veftri, & veníte ad me hâc eádem horâ cras in Jézrahel.Porrò filii regis, feptuaginta viri apud optimates civitátis nutriébántur. Cúmque veniffent litteræ ad eos, tulérunt fílios regis,& occidérunt feptuagínta viros, & pofuérunt capita eórum in cóphinis, & miférunt ad eum in Jézrahel. CANON. Ex Concílio Aquifgranénfi. Icarii Prælatórum ficut Eginta filii in Samaría:fcrip- Valios præcedunt magifté fit ergo Jehu litteras, & mi- rio, ita nimírum innocentis Ad Magníficat, Ant. 6. F. Fecit Joas rectum coram Dómino cunctis diébus, quibus docuit eum Joíada facerdos. 4. Reg. 12. 2.~. 1 A ad Laud. DOMINICA VIII. poft Pentecoften. IN I NOCTURNO. De libro quarto Regum. Lectio j. c. II. I. ad 4. Thália mater Ochóziæ, videns mórtuum filium fuum, furréxit, & interfécit omne femen régium. Tollens autem Jólaba filia regis Joram, foror Ochóziæ, Joas filium Ochóziæ, furáta eft eum de médio filiórum regis qui interficiebán tur, & nutrícem ejus de triclí- interfécta eft ibi. Pépigit ergo Joiada fœdus inter Dóminum, & inter regem, & inter pópulum, ut effet pópulus Dómini; & inter regem & pópulum. Ingrefsúf que eft omnis pópulus terræ templum Baal, & deftruxé runt aras ejus, & imagines contrivérunt validè : Mathan quoque facerdótem Baal occidérunt coram altari. nio: & abfcóndit eum à facie Atháliæ, ut non interficerétur. Erátque cum ea fex annis clam in domo Dómini: porrò Athália regnávit fuper terram. Anno autem féptimo mifit Joíada, & afsúmens centuriónes & milites, introdúxit ad fe in templum Dómini; pepigitque cum eis fœdus ; & adjúrans eos in domo Dómini, ofténdit eis filium regis. R. Surréxit, 253. Lectio ij. ma v. 12. ad 18. PRoduxitque filium regis, & pófuit fuper eum diadé& teftimónium; fecerúntque eum regem, & unxé runt : & plaudéntes manu, dixérunt : Vivat rex. Audívit autem Athália vocem pópuli currentis; & ingreffa ad turbas in templum Dómini, vidit regem ftantem fuper tribúnal juxta morem, & cantóres, & tubas prope eum, omnémque pópulum terræ lætántem, & canentem tubis: & fcidit veftiménta fua, clamavítque: Conjuratio, conjuratio. Præcépit autem Joíada centuriónibus, qui erant fuper exércitum, & ait eis : Edúcite eam extra fepta templi, & quicúnque eam fecútus fúerit, feriátur gladio. Díxerat enim facérdos: Non occidatur in templo Dómini. Impofue rúntque ei manus, & impegérunt eam per vicem introitus equórum, juxta palatium, & R. Accédens Elías, 254. Lectio iij. c. 13. 14. ad 21. Enfirmitate, qua & mórLiséus ægrotabat tuus eft; defcenditque ad eum Joas rex Ifraël,& flebat coram eo, dicebátque: Pater mi, pater mi, currus Ifraël,& auriga ejus. Et ait illi Eliséus: Affer arcum, & fagittas. Cúmque attuliffet ad eum arcum, & Lagittas, dixit ad regem Ifraël : Pone manum tuam fuper arcum. Et cùm pofuiffet ille manum fuam, fuperpófuit Eliféus manus fuas manibus regis, & ait: Aperi fenéftram orientálem. Cúmque aperuif fet, dixit Elifeus: Jace fagittam. Etjecit. Et ait Eliféus : Sagitta falútis Dómini, & fagitta falútis contra Sýriam : percutiéfque Sýriam in Aphec, donec consúmas eam. Et ait: Tolle fagittas. Qui cùm tulíffet, rurfum dixit ei: Pércute jáculo terram. Et cùm percufsiffet tribus vicibus, & ftetiffet, irátus eft vir Dei contra eum, & ait: Si percufsiffes quinquies, aut séxies, five sépties, percufsíffes Sýriam ufque ad confumptiónem : nunc autem tribus vicibus percúties eam. Mórtuus eft ergo Eliféus, & fepeliérunt eum. Latrúnculi autem de Moab venérunt in terram in ipfo anno. Quidam autem fepeliéntes hóminem,vidérunt latrúnculos, & projecérunt cadáver in fepulcro Eliséi. Quod cùm tetigiffet offa Eliséi, re dum Eliféus abfens effet,mór«. tuus eft; fic & filius Eccléfia hoc eft, pópulus géntium, an tequam Chriftus veniret, f›eccátis mórtuus erat. Defcen dénte de monte Eliféo, filius vídua huic vitæ rédditur; defcendénte de cœlo Chrifto, filius Eccléfia, id eft, populus géntium fufcitatur: fel hoc quáliter factum fit, videí imus. Dejécit, 254. S.. 7. Ortuo enim filio fuo, Lectio v. vixit homo, & ftetit fuper pe- Mulier illa abiit, & vefti des fuos. R. Amplificatus est, 254. IN II. NOCTURNO. De Sermóne fancti Cæsarii Arelatenfis epifcopi. Serm. 2. de Elif. in Append. apud Auguft. Serm. 42. §. 6. Aliàs Serm. 206. de Temp. Lectio iv. giis fe fancti Eliféi profti ávit. Beatus verò Eliféus dedit báculum fuum púero, & dixit ad cum: [Vade,& mitte báctilum meum fuper fáciem púeri. Si te falutaverit homo, non resalútes eum.] Hoc loco, fratres, vidéte, ne alicui fubrépat ím Audivimus quòd dum pia cogitatio, & dicat quòd beátus Eliséus transiret per Sunam, quædam múlier magna fufceperit eum, & díxerit ad virum fuum: [Animadvérto quòd homo ifte vir Dei fit: faciamus illi cœnáculum, & ponamus ei in eo lectum, menfam,fellam & candelabrum; ut quando vénerit, máneat ibi. Et múlier illa ftérilis erat, fed oránte Eliféo, génuit filium. Sic & Eccléfia, antequam Chriftus veniret, ftérilis fuit.Et ficut illa,orante Eliféo, génuit filium; ita & Eccléfia, veniénte ad fe Chrif to, génuit pópulum Chriftiánum. Sed filius mulieris illíus, augurium beátus Elifeus obferváre volúerit ; & ídeo júf ferit púero fuo, ut falutántem fe in via non refalutaret. Frequénter hoc in Scriptúris légimus: fed pro celeritate eft dictum, non pro áliqua fupérflua & facrilega obfervatione præceptum ; ac fi diceret : Ita velóciter ambula, ut nullis fabulis in via occupari aut retardári præsúmas. [ Abiit ergo puer, & mifit báculum fuper faciem púeri; & pénitùs non furréxit.] Puer ifte typum hábuit beáti Móyfi. Misit enim eum Deus cum báculo in Ægyptum ; fed báculus fine I §. 8. Chrifto flagelláre Egyptum pótuit; de origináli verò vel actuali peccato liberare vel reffufcitare non pótuit. [Nihil enim (dicénte Apóftolo) ad perféctum adduxit lex.] Opus erat, ut qui báculum míferat, ipfe defcénderet. Báculus fine Éliféo nihil valébat ; quia crux fine Chrifto nihil póterat. R. Poftquam, 255. Lectio vj. Nclinávit fe Eliféus, ut puerum reffufcitaret; humiliávit fe Chriftus, ut mundum in peccátis jacéntem erígeret. Mifit Eliféus óculos fuper óculos,manus fuper manus. ] Vidéte, fratres, quantùm fe vir ille perfectæ ætatis contraxit, ut párvulo mórtuo & jacénti congrueret. Quod enim Eliféus in púero præfigurávit, hoc in toto génere humáno Chriftus implévit. Audi Apóftolum dicéntem: [Humiliávit femetipfum, factus obédiens ufque ad mortem.] Quia parvuli erámus, parvulum fe fecit; quia mórtui jacebamus, pius fe médicus inclinávit: quia & revéra, fratres, nemo poteft jacentem erígere, fi fe nolúerit incli Homo quidam erat dives, qui habébat villicum: & hic diffamátus eft apud illum quafi diffipáffet bona ipsius.Et réliqua. Homília fancti Auguftini epífcopi. Serm. 113. de Verbis Evang. §. 2. Aliàs Serm. 35. de Ver-· bis Domini. Hoc ait Dóminus nofter Jefus Chriftus: [Facite vobis amicos de divitiis iniquitátis. ] Hoc quidam malè intelligéndo rapiunt res aliénas,& aliquid inde pauperibus largiúntur, & putant fe facero quod præcéptum eft. Dicunt enim Rápere res aliénas mammóna eft iniquitátis; erogare inde áliquid, máximè egéntibus fanctis, hoc eft facere amicos de mammóna iniquitátis. Intellectus ifte corrigéndus eft, immo de tabulis cordis veftri omníno deléndus eft. Nolo fic intelligátis. De juftis labóribus facite eleemófynas: ex eo quod rectè habétis, date. Non enim corrup túri eftis júdicem Chriftum, ut non vos aúdiat cum paupéribus, quibus tóllitis. R. Villicus diffamátus eft apud dívitem quafi diffipáffer bona ipsius; & ait illi: Quid hoc aúdio de te, * Redde ratiónem villicatiónis tuæ ; jam enim non póteris villicáre. Luc. 16. 1. 2. y. Horréndè & citò apparébit, quóniam judícium duríffimum his qui præfunt, fiet. Sap. 6. 6. *Redde. dona, ut acquíras ; sémina, ut Est quidem & alius intel- metas. Has divitias noli ap léctus; nec ipfum racébo. Mammóna iniquitátis, divitiæ funt féculi omnes, undecúnque fint. Undecúnque enim congregéntur, mammóna iniquitatis eft ; id eft, divitiæ funt iniquitátis. Quid eft, divitiæ funt iniquitátis? Pecunia eft, quam nomine divitiarum appéllat iniquitas. Si enim veras divitias quæris, áliæ funt. Tálibus Job nudus abundábat, quando in Deum cor plenum habébat, & laudes Deo pérditis ómnibus rebus tanquam gemmas pretiosíffimas proferébat. De quo thefauro, fi nihil habébat Ipfæ funt veræ divítiæ. Iftæ autem ab iniquitáte appellantur divítiæ. R. Ego vobis dico: *Fácite vobis amicos de mammóna iniquitátis ; ut cùm defecéritis, recípiant vos in ætérna tabernácula. Luc. 16.9. .Eleemófyna facit inveníre miferi'córdiam, & vitam ætérnam. Tob. 12.9. * Facite. Lectio ix. §. 4. 5. pelláre ; quia veræ non funt. Paupertate plenæ funt, & femper obnoxia cafibus. Quales divitiæ funt, propter quas latrónein times, propter quas times fervum tuum, ne te occífo aúferat, & fúgiat? Si veræ divítiæ effent, fecuritatem tibi darent. Ergo illæ funt veræ divítiæ, quas cùm habuerimus, pérdere non poffumus. Et ne fortè propter illas furem tímeas, ibi erunt ubi nullus aúferat. Audi Dóminum tuum: [Thefaurizáte vobis thefauros in cœlo, quò fur non accédat.] Tunc erunt divitiæ, quando eas migraveris. Quandiu in terra funt, divítiæ non funt. B. Ignem extinguit aqua, & eleemofyna resíftit peccátis; * Et qui reddit grátiam +In témpore casûs fui invé niet firmaméntum. Eccli. 3. 33. 34. y. Qui féminat in benedictiónibus, de benedictiónibus & metet. 2. Cor. 9. 6. *Et qui. Glória. In tempore. Ad Benedictus, Ant. 4. E. Habes illas divitias, non it villicus intrà fe : Quid fa reprehéndo. Heréditas venit, pater tuus dives fuit, & dimifit tibi. Honéftè acquifivísti; de justis labóribus plenam domum habes, non reprehéndo. Tamen étiam fic noli illas dícere divitias. Nam fi dicis illas divitias, amábis illas ; & fi amáveris illas, períbis cum illis. Perde, ne péreas; ciam,quia Dóminus meus aufert à me villicatiónem fódere non valeo, mendicáre erubefco: fcio quid faciam,ut, cùm amótus fúero à villicatióne, recípiant me in domos fuas. Luc. 16. 3. 4. Oratio. Argíre nobis, qua:fumus, Domine,femper fpiritum |