Verba oris ejus iniquitas & dolus ;* nóluit intelligere,ut bene ageret. Iniquitatem meditátus eft in cubili fuo; aftitit omni viæ non bonæ, * malítiam autem non o dívit. Dómine in cœlo mifericórdia tua, * & véritas tua ufque ad nubes. Juftitia tua ficut montes Dei:*judíciatua abyffus multa. Hómines & juménta falvábis Dómine : * quemadmodum multiplicáfti mifericórdiam tuam Deus. Fílii autem hóminum* in tégmine alarum tuarum fpe rábunt. Inebriabúntur ab ubertate domûs tuæ, * & torrente voluptatis tuæ potábis eos. Quóniam apud te eft fons vitæ ; * & in lúmine tuo vidébimus lumen. - Præténde mifericórdiam tuam fciéntibus te, * & juftitiam tuam his qui recto funt corde. Non véniat mihi pes fupérbiæ;* & manus peccatóris non moveat me. Ibi cecidérunt qui operán tur iniquitátem;* expúlfi funt, nec potuerunt ftare. Ant. Lingua mea meditábitur juftitiam tuam, totâ die laudem tuam. Pf. 34. 28. y.Meditatus fum nocte cum corde meo, R. Et exercitábar, & fcopébam fpiritum meum. PS. 76.6. Benedictiones poft Pfalterium. . Sacerdotalis, Magnificáte Dóminum mecum, R.Et exaltémus nomen ejus in idípfum. Pf. 33. 4. AD LAUDES Deus in adjutórium. Revéla Dómino viam tuam, & fpera in eo ; * & ipfe faciet. Et edúcet quafi lumen jufti tiam tuam, & judicium tuum tanquam meridiem: * fubditus efto Dómino, & ora eums Noli æmulári in eo qui profperátur in via fua ; * in hómi ne faciénte injuftitias. Défine ab ira & derelínque furórem; * noli æmulári ut malignéris : Quóniam qui malignantur, exterminabúntur ; * fuftinéntes autem Dóminum, ipfi he reditábunt terram. Et adhuc pusillùm, & non erit peccátor; * & quæres locum ejus, & non invénies. Manfuéti autem hereditábunt terram; * & delectabúntur in multitúdine pacis. Obfervabit peccátor juftum, * & ftridébit fuper eum déntibus fuis. Dóminus autem irridébit eum, quóniam prófpicit quòd véniet dies ejus. Gladium evaginavérunt peccatóres, * intendérunt arcum fuum, Ut dejiciant pauperem & inopem, * ut trucident rectos Ant. 8. G. Benedicéntes ei. Divifio Pfalmi 36. Mutuabitur peccátor , & non solvet:* justus autem miferétur, & tríbuer. Quia benedicentes ei he reditabunt terram ; * maledicéntes autem ei difperí bunt. Apud Dóminum greffus hóminis dirigéntur; * & viam ejus volet. * Cùm ceciderit, non collidétur ; quia Dóminus fuppónit manum fuam. Júnior fui, étenim sénui ; & non vidi juftum derelictum, nec femen ejus quærens pa nem. Totâ die miferétur,& cómmodat; * & femen illíus in benedictióne erit. Ant. Benedicéntes ei hereditábunt terram. v. 22. Ant. 6. F. Os jufti. Altera divifio Pfalmi 36. M Elius eft módicum jufto* DEclína à malo, & fac bo fuper divítias peccatórum multas; Quóniam bráchia peccatórum conterentur; *confirmat autem juftos Dóminus. * Novit Dóminus dies immaculatórum, & heréditas eórum in ætérnum erit. Non confundéntur in témpore malo, & in diébus famis faturabúntur ; quia peccatóres períbunt. * Inimíci verò Dómini mox ut honorificáti fúerint & exaltati, deficiéntes quemádmodum fumus deficient. num;* & inhábita in féculum féculi. Quia Dóminus amat judícium, & non derelínquet fanctos fuos; *in ætérnum confervabúntur. * Injúfti puniéntur; & femen impiórum períbit : Jufti autem hereditábunt terram, * & inhabitabunt in féculum féculi fuper eam. Os jufti meditábitur fapiéntiam, & lingua ejus loquétur judícium. Lex Dei ejus in corde ipsíus ; * & non fupplantabún tur greffus ejus. Considerat Considerat peccátor juf* & quærit mortificáre tum, eum: tium; * non afpíciam hóminem ultrà, & habitatórem quiétis. Generátio mea abláta eft, * & convolúta eft à me, quafi tabernáculum pastórum. Præcífa eft velut à texénte vita mea; dum adhuc ordírer, fuccidit me:* de manè ufque ad véfperam fínies me. Sperábam ufque ad manè ;* quafi leo fic contrívit ómnia offa mea. De manè ufque ad vésperam finies me:* ficut pullus hirúndínis fic clamábo, meditábor ut colúmba. Attenuati funt óculi mei * fufpiciéntes in excélfum. Dómine vim pátior,refpónde pro me:* quid dicam, aut quid refpondébit mihi, cùm ipfe fécerit? Recogitabo tibi omnes annos meos * in amaritúdine animæ meæ. Dómine fi fic vívitur, & in tálibus vita spíritûs mei, corrípies me, & vivificábis me : * ecce in pace amaritúdo mea amaríffima. Tu autem eruifti ánimam meam ut non períret ; * projecífti poft tergum tuum ómnia peccáta mea: Quia non inférnus confitébitur tibi, ñeque mors laudábit te; * non expectábunt qui descéndunt in lacum veri pater filiis notam faciet veri Sicut enim in confpéctu eórum fanctificatus es in nobis,* fic in confpectu noftro magnificáberis in eis, Ut cognófcant te ficut & nos cognovimus:* quóniam non eft Deus præter te, Dó mine. Innova figna, & immúta mirabília:* glorífica manum, & brachium dextrum. Excita furórem, & effúnde iram; tolle adversárium, & afflige inimícum. Feftína tempus,& meménto finis; * ut enárrent mirabília tua. , qui falvátur ;* & qui péffimant plebem tuam, invéniant per ditiónem. Cóntere caput príncipum inimicórum, dicentium : Non eft álius præter nos. Congrega omnes tribus Jacob,* ut cognófcant quia non eft Deus nifi tu, & enárrent magnália tua; Et hereditábis eos, * ficut ab initio. Miferére plebi tuæ, fuper quam invocátum eft nomen tuum ;* & Ifraël quem coxquáfti primogénito tuo. Miferére civitati fanctificatiónis tuæ Jerúfalem, * civitáti requiéi tuæ. Reple Sion inenarrabílibus verbis tuis, & glóriâ tuâ pópulum tuum.] Ant.4.irreg. A. Cantate Dó mino. Canta Pfalmus Laudum 149. Antáte Dómino canticum novum ; * laus ejus in eccléfia fan&tórum. Lætétur Ifraël in eo qui fecit eum, & filii Sion exultent rege fuo. in Laudent nomen ejus in choro, * in týmpano, & pfaltério pfallant ei; Quia beneplacitum eft Dómino in pópulo fuo, * & exaltabit manfuétos in falútem. Exultábunt fancti in glória,* lætabúntur in cubílibus fuis. Exaltatiónes Dei in gutture eórum ; * & gladii ancipites In ira fammæ devorétur in mánibus eórum, Ad faciendam vindíctam in natiónibus, * increpatiónes in pópulis ; Ad alligandos reges eórum in compedibus, * & nóbiles córum in mánicis férreis, Ut faciant in eis judícium confcriptum: * glória hæc eft ómnibus fanctis ejus. Ant. Cantate Domino canticum novum; laus ejus in eccléfia fanctórum. v. 1. Capitulum. 1. Theff. 5. 17. 18. Ine intermiffióne oráte. In ómnibus gratias agite: hæc eft enim volúntas Dei in Chrif to Jesu in ómnibus vobis. Hymnus. Tu diúrno lúmine Qui próvehi diem jubes, Jefu, refúlge défuper Puris amóris ígnibus. TE lux agatur arbitro, Quæ te recurrit aúspice: Soli tibi fac vívere Nos qui tui toti fumus. Si quando curæ diftrahunt, Nufquam malis nos ímplicent: Mens réfpuat terréftria, Supérna femper appetat. DEO Patri fit glória, Ejúfque foli Fílio, Tibíque fancte-Spíritus, In fempitérna fécula. Amen. y. Manè aftabo tibi, Dómine, R. Et vidébo ; quóniam non Deus volens iniquitatem tu es. Pf. 5. 4. Ad Benedictus, Ant. 7. a. Vifitavit, & fecit redemptiónem plebis fuæ. Luc. 1. 68. Preces quando dicuntur, Suffragia habentur infrà post AD PRIMAM. D * ne Omine ne in furóre tuo árguas me, que in ira tua corrí pias me: Quóniam fagittæ tuæ infixæ funt mihi,& confirmáfti fuper me manum tuam. Non eft fanitas incarne mea à facie iræ tuæ ; * non eft pax óffibus meis à facie peccatórum meórum : * Quóniam iniquitátes meæ fupergréffæ funt caput meum,' & ficut onus grave gravata funt fuper me. Putruérunt & corruptæ funt cicatrices meæ, * à facie infipiéntiæ meæ. Mifer factus fum, & curvatus fum ufque in finem:* totâ. die contriftatus ingrediébar: Quóniam lumbi mei implé ti funt illufiónibus, & non eft fanitas in carne mea. Afflictus fum & humiliatus fum nimis; * rugiébam à gémitu cordis mei. Dómine ante te omne defi dérium meum, * & gémitus meus à te non eft abfconditus. Cor meum conturbátum eft,derelíquit me virtus mea;* & lumen oculórum meórum, & ipfum non eft mecum. |