Erubefcant, & conturbén- bitáre in tabernáculis peccatur in féculum féculi,* & con- tórum ; fundantur, & péreant. Et cognófcant quia nomen tibi Dóminus, * tu folus altíffimus in omni terra. Beáti qui habitant in domo tua Dómine, * in fécula fecufórum laudabunt te. Beátus vir cujus eft auxílium abs te; * afcenfiónes in corde fuo difpófuit in valle lacrymarum, in loco quem pófuit. Etenim benedictiónem dabit legiflátor, ibunt de virtúte in virtútem; * vidébitur Deus deórum in Sion. Quia mifericórdiam & veritátem diligit Deus, * grátiam & glóriam dabit Domi Dómine virtútum, Benedix Remisífti iniquitátem plebis tuæ, * operuifti ómnia peccata eórum. Mitigafti omnem iram tuam; * avertífti ab ira indignatiónis tuæ. Convérte nos Deus falutáris nofter, * & avérte iram tuam à nobis. Nunquid in ætérnum irafcéris nobis ? * aut exténdes iram tuam à generatióne in generatiónem? Deus tu convérfus vivificábis nos, * & plebs tua lætábitur in te. Ofténde nobis Dómine mifericórdiam tuam, * & falu Dómine Deus virtútum táre tuum da nobis. exaudi oratiónem meam, * aúribus pércipe Deus Jacob. Protéctor ་ nofter afpice Deus,& réfpice in faciem Chrifti tui: Aúdiam quid loquátur in me Dóminus Deus * quóniam loquétur pacem in plebem fuam, * Quia mélior eft dies una in atriis tuis fuper millia. Elégi abjéctus effe in domo Dei mei, * magis quàm ha * & Et fuper fanctos fuos, in eos qui convertuntur ad cor. Veruntamen prope timéntes eum falutare ipsíus,*ut inhábitet glória in terra noftra. Mifericórdia & véritas obviavérunt fibi, * juftítia & pax ofculatæ funt. Véritas de terra orta eft,* & juftitia de cœlo profpéxit. Etenim Dóminus dabit benignitatem, * & terra noftra dabit fructum fuum. Juftitia ante eum ambulá* & ponet in via greffus bit, fuos. Quóniam tu Dómine fuávis & mitis, * & multæ mifericórdiæ ómnibus invocántibus te. Aúribus pércipe Dómine oratiónem meam, * & inténde voci deprecatiónis meæ. In die tribulatiónis meæ clamavi ad te, * quia exaudífti me. Non eft símilis tui in diis Dómine, * & non eft fecundùm ópera tua. Omnes gentes quafcunque fecífti vénient, & adorábunt coram te Dómine, * & glorificábunt nomen tuum; Quóniam magnus estu, & faciens mirabília ;* tu es Deus folus. Ant. Tu Dómine fuavis & mitis, & multæ mifericórdia ómnibus invocántibus te. v.5. Ant. 7. c. Glorificabo. Divifio Pfalmi 85. DEduc me Dómine in via tua, & ingrédiar in veritate tua: * lætétur cor meum ut tímeat nomen tuum. Confitébor tibi Dómine Deus meus in 'toto corde meo, & glorificábo nomen * tuum in ætérnum: Quia mifericórdia tua magna eft fuper me, * & eruífti animam meam ex inférno inferióri. Deus, iníqui infurrexérunt fuper me, & fynagóga poténtium quæfiérunt animam meam ; * & non propofuérunt te in confpéctu fuo. Et tu Dómine Deus miferator & miséricors, patiens, & multæ mifericórdiæ, & obfecratiónem meam in veritáte tua,* exaudi me in tua juftitia ; Et non intres in judícium cum fervo tuo, * quia non justificabitur in confpectu tuo omnis vivens; Quia perfecútus eft inimícus animam meam, * humiliavit in terra vitam meam;' Collocavit me in obfcuris ficut mórtuos féculi,* & anxiátus eft fuper me fpíritus Velóciter exaúdi me Dó. mine,* defécit fpíritus meus. Non avértas faciem tuam à me,* & símilis ero defcendéntibus in lacum. Audítam fac mihi manè mifericórdiam tuam; * quia in te sperávi. * Notam fac mihi viam in ambulem ; quia ad te levavi ánimam meam. qua Eripe me de inimícis meis Dómine, ad te confúgi :* doce me facere voluntatem tuam, quia Deus meus es tu. Spíritus tuus bonus dedúcet me in terram rectam : * propter nomen tuum Dómi táte tua. Edúces de tribulatióne animam meam, * & in mifericórdia tua difpérdes inimícos meos; Et perdes omnes qui tríbulant animam meam, * quóniam ego fervus tuus fum. Ant. Meditátus fum in ómnibus opéribus tuis. v. 5. Ant. 7. a. Opéruit cœlos. Canticum Habacuc. c. 3. 1. ad fin. Omine audivi auditió* & tímui. Dómine opus tuum * in médio annórum vivífica illud. meus, in me turbátum eft cor nem tuam,' meum. Memor fui diérum antiquórum, meditátus fum in omnibus opéribus tuis, * & in factis manuum tuarum meditábar. Expandi manus meas ad te; anima mea ficut terra fine aqua tibi. In médio annorum notum facies cùm iratus fueris, mifericórdia recordáberis. Deus ab Auftro véniet, * & fanctus de monte Pharan. Opéruit cælos glória ejus;* & laudis ejus plena eft terra. Splendor ejus ut lux erit,* córnua in manibus ejus, Ibi abfcóndita eft fortitúdo ejus : ante fáciem ejus ibit Afpéxit, & diffolvit gentes: & contríti funt montes séculi. Incurváti funt colles mundi, * ab itinéribus æternitatis ejus. Pro iniquitáte vidi tentória Ethiopia, turbabúntur pelles terræ Mádian. Nunquid in flumínibus iratus es Dómine? * aut in flumínibus furor tuus? vel in mari indignatio tua? Qui afcéndes fuper equos tuos, & quadrígæ tuæ fal vátio. Súfcitans fufcitabis arcum tuum, juraménta tribubus, quæ locutus es. Flúvios fcindes terræ, vidérunt te,& doluérunt montes;* gurges aquárum tranfiit. Dedit abyffus vocem fuam,* altitúdo manus fuas levavit. Sol & luna ftetérunt in habitáculo fuo,* in luce fagittarum tuarum ibunt, in fplendóre fulgurantis haftæ tuæ. In frémitu conculcábis terram, * & in furóre obftupefacies gentes. Egreffus es in falútem pó puli tui, in falútem cum chrifto tuo. Percufsifti caput de domo impii;* denudafti fundaméntum ejus ufque ad collum. Maledixifti fceptris ejus, capiti bellatórum ejus, niéntibus ut turbo ad difpergéndum me. * ve Exultatio eórum, * ficut ejus qui dévorat pauperem in abfcondito. Viam fecifti in mari equis tuis,* in luto aquárum multárum. Audívi, & conturbatus eft venter meus; * à voce contremuérunt lábia mea. Ingrediatur putrédo in óffi bus meis,*& fubter me scateat; Ut requiéfcam in die tribulatiónis ;* ut afcéndam ad pó pulum accínctum noftrum. Ficus enim non florébit; * & non erit germen in víneis. Mentiétur opus olívæ ; * & arva non afferent cibum. Abfcindétur de ovíli pecus,* & non erit arméntum in præsépibus. Ego autem in Dómino gaudébo, * & exultábo in Deo Jefu meo. Deus Dóminus fortitúdo mea ;* & ponet pedes meos quafi cervórum; Et fuper excélfa mea dedúcet me victor in pfalmis canéntem. Ant. Opéruit cœlos glória ejus ; & laudis ejus plena eft terra. v. 3. non vidébit glóriam Dómini. Dómine exaltétur manus tua, * & non vídeant ; Videant, & confundantur URbs fortitudinis noftræ zelantes pópuli: * & ignis tur in ea murus & antemu- hoftes tuos dévoret. rále. Aperíte portas, * & ingrediatur gens jufta, cuftodiens veritátem. * Vetus error ábiit: fervábis pacem; pacem, quia in te fperavimus. Dómine dabis pacem nobis:* ómnia enim ópera noftra operátus es nobis. ] Ant. 5. a. Laudent nomen ejus. Pfalmus Laudum 149. Speráftis in Dómino in fé- Cantate Dómino canticum culis ætérnis, * in Dómino Deo forti in perpétuum. Quia incurvabit habitantes in excélfo,* civitátem fublímem humiliábit. Humiliábit eam ufque ad terram,* détrahet eam ufque ad púlverem. Conculcábit eam pes,* pedes pauperis, greffus egenó rum. Sémita jufti recta eft,* rectus callis jufti ad ambulándum. Et in sémita judiciórum tuórum Dómine; fuftinuimus te: * nomen tuum & memoriále tuum in defidério ánimæ. Anima mea defiderávit te in nocte ;* fed & fpíritu meo in præcórdiis meis de manè vigilabo ad te. Cùm féceris judícia tua in terra,* juftitiam difcent habitatóres orbis. Mifereamur ímpio, & non difcet juftitiam : * in terra fanctórum iníqua geffit, & novum ; * laus ejus in eccléfia fanctórum. Lætétur Ifraël in eo qui fecit eum, & fílii Sion exúltent in rege fuo. Laudent nomen ejus in choro, in tympano, & pfaltério psallant ei; Quia beneplacitum eft Dómino in pópulo fuo,* & exaltabit manfuétos in falútem. Exultabunt fancti in glória,* lætabúntur in cubílibus fuis. Exaltatiónes Dei in gutture eórum; * & gladii ancípites in manibus eorum, Ad faciéndam vindictam in natiónibus * increpatiónes in pópulis ; Ad alligandos reges eórum in compedibus, * & nóbiles eórum in manicis férreis, Ut faciant in eis judícium confcríptum :* glória hæc est ómnibus fanctis ejus. Ant. Laudent nomen ejus in choro, in týmpano, & pfaltério pfallant ei. v. 3. Capitulum. |