Excerpta ex scriptis Publii Ovidii Nasonis: accedunt notulæ anglicæ et questiones : in usum scholæ bostoniensisHilliard, Gray, et Soc., 1839 - 287 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
Excerpta ex scriptis Publii Ovidii Nasonis: Accedunt notulae anglicae et ... Ovid Vista completa - 1844 |
Excerpta ex scriptis Publii Ovidii Nasonis: Accedunt notulae anglicae et ... Ovid Vista completa - 1849 |
Excerpta Ex Scriptis Publii Ovidii Nasonis: Accedunt Notulæ Anglicæ Et ... Ovid Ovid Sin vista previa disponible - 2016 |
Pasajes populares
Página 3 - Ver erat aeternum, placidique tepentibus auris Mulcebant zephyri natos sine semine flores. Mox etiam fruges tellus inarata ferebat : Nee renovatus ager gravidis canebat aristis. 110 Flumina jam lactis, jam flumina nectaris ibant: Flavaque de viridi stillabant ilice mella. Postquam, Saturno tenebrosa in Tartara misso, Sub Jove
Página 2 - peragebant otia mentes. 100 Ipsa quoque immunis, rastroque intacta, nee ullis Saucia vomeribus, per se dabat omnia tellus: Contentique cibis, nullo cogente, creatis, Arbuteos foetus, montanaque fraga legebant, Cornaque, et in duris haerentia mora rubetis; 105 Ver erat aeternum, placidique tepentibus auris Mulcebant zephyri natos sine semine flores.
Página 20 - super imposita est coeli fulgentis imago: Signaque sex foribus dextris, totidemque sinistris. Quo simul acclivo Clymeneia limite proles ; Venit, et intravit dubitati tecta parentis; Protinus ad patrios sua fert vestigia vultus : Consistitque procul: neque enim propiora ferebat Lumina. Purpurea velatus veste sedebat In solio Phoebus, claris lucente smaragdis. A dextra, laevaque Dies, et Mensis, et Annus,
Página 44 - instar, Quod tremit, exigua cum summum stringitur aura. Sed postquam remorata suos cognovit amores; Percutit indignos claro plangore lacertos : Et laniata comas, amplexaque corpus amatum, Vulnera supplevit lacrymis, fletumque cruori Miscuit: et gelidis in vultibus oscula figens, 70 ' Pyrame,' clamavit, ' quis te mihi casus ademit ? Pyrame, responde. Tua te, carissime, Thisbe Nominat:
Página 106 - Exhalantur humo, dubiaeque crepuscula lucis. Non vigil ales ibi cristati cantibus oris Evocat Auroram: nee voce silentia rumpunt 235 Sollicitive canes, canibusve sagacior anser. Non fera, non pecudes, non moti flamine rami, Humanaeve sonum reddunt convicia linguae. Muta quies habitat. Saxo tamen exit ab imo Rivus aquae Lethes: per quem cum murmure labens
Página 112 - passim commenta vagantur Millia rumorum : confusaque verba volutant. E quibus hi vacuas implent sermonibus aures: Hi narrata ferunt alio: mensuraque ficti Crescit; et auditis aliquid novus adjicit auctor. 20 Illic Credulitas, illic temerarius Error, Vanaque Laetitia est, consternatique Timores, Seditioque repens, dubioque auctore Susurri. Ipsa quid in coelo rerum, pelagoque geratur, Et
Página 8 - frater juvat auxiliaribus undis. 275 Convocat hie amnes. Qui postquam tecta tyranni Intravere sui, ' Non est hortamine longo Nunc,' ait, ' utendum : vires effundite vestras. Sic opus est: aperite domos: ac, mole remota, Fluminibus vestris totas immittite habenas.' 280 Jusserat. Hi redeunt, ac fontibus ora relaxant, Et defraenato volvuntur in aequora cursu. Ipse tridente suo terram percussit: at
Página 64 - nee, ut haec, exterrita nupsi,' 255 Dixit: et, in partes diversas brachia tendens, Obstitit. Haud ultra tenuit Saturnius iram: Terribilesque hortatus equos, in gurgitis ima Contortum valido sceptrum regale lacerto Condidit. Icta viam tellus in Tartara fecit, 260 Et pronos currus medio cratere recepit. At Cyane, raptamque deam, contemptaque fontis Jura sui