nem pedem tuum, * neque dormitet qui cuftodit te. Ecce non dormitábit, neque dórmiet qui cuftodit Ifraël. Dóminus cuftodit te; Dóminus protéctio tua fuper manum déxteram tuam. Per diem fol non uret te,* neque luna per noctem. Dóminus cuftodit te ab omni malo; * cuftódiat ánimam tuam Dóminus. Dóminus custódiat intróitum tuum, & éxitum tuum * ex hoc nunc & ufque in féculum. Ant. Auxilium meum à Dómino. v. 2. CAPITULU M. 1. Petr. 58. 9. Obrii eftóre, & vigilá DEO Patri fit glória, Ejúfque foli Filio, Tibique, fancte-Spiritus, Infempitérna fécula. Amen. V. In Deo laudabimur totâ die, R. Et in nómine tuo confitébimur in féculum. PS. 43. 9. Ad Magnificat, Ant. 8. G.* Magnificat ánima mea Dóminum. Luc. 1. 46. Preces, fi dicenda fint, & Suffragia, habentur infrà ad calcem Pfaiterii. Oratio, quando non affignatur propria, dicitur de Dominica pracedenti. FERIA TERTIA. AD OFFICIUM NOCT. Invitatorium, In pfalmis * Ste; quia adverfarius ver- Jubilémus Domino. PJ. 94. quærens ter diabolus tanquam leo rugiens circuit, quem dévoret; cui resíftite fortes in fide. HYMNUS. Befnault. LLUMINET feu fol diem, Seu noxtenébras ingerat, Noftris, Deus, te cánticis Laudáre non ceffábimus. VERBO jubes, & prótinus Quod nil fuit, fit ómnia: Cœlum fupérné ténditur, Ináne terram fuftinet. UTRINQUE cólligis fuo Moles aquárum límite; Et péndulis has nubibus, Et cóntines illas mari. Sic tu, fidélis pérfequi, Imples opus quod coeperas: Hinc excitas nos à tuis Ceflare nunquam laudibus. 2. CANI Pfalmus, Veníte. 2. HYMNU S. Befnault. ANDOR patérni lúminis, Lux, Chrifte, lucis & dies, Nocturna per filéntia Noftris adéfto cántibus. NUSQUAM fopor nos ób ruat: Aufer benigno lúmine Quam méntibus caliginem Spargunt maligni fpiritus. DA purióres jugiter Tollámus ad cœlum manus; Ut, quas tibi perfolvimus, Placárus admíttas preces. A DEO Patri fit glória, Ejúfque foli Filio, Tibique, fancte-Spíritus, In fempiterna fécula, Amen * Quóniam fortitudo mea, & refugium meum es tu; & propter nomen tuum dedúces me, & enútries me. Educes me de láqueo hoc, quem abfcondérunt mihi;* quóniá tu es protéctor meus. In manus tuas comméndo fpiritum meum; *redemífti me, Dómine, Deus veritátis. Odifti obfervantes vanitátes* fupervácuè. Ego autem in Dómino fperávi: * exultábo, & lætábor in mifericórdia tua; Quóniam refpexifti humilitátem meam; * falváfti de neceffitátibus ánimam meam; Nec conclusifti me in mánibus inimici; * ftatuifti in loco fpatiofo pedes meos. Miferére meî, Dómine, quóniam tríbulor: con turbátus eft in ira óculus meus, ánima mea, & venter meus; Quóniam defécit in dolóre vita mea, * & anni mei in gemitibus. Infirmáta eft in paupertáte virtus mea * & offa mea conturbáta funt. , Super omnes inimícos meos factus fum oppróbrium, & vicinis meis valde; * & timor notis meis ; Qui vidébant me,* foras fugerunt à me : Oblivioni datus fum tanquam mortuus à corde; * factus fum tanquam vas pérditum: Quóniam audivi vituperatiónera multórum commorántium in circuitu, in eo dum convenirent fimul advérsùm me; * accipere ánimam meam confiliáti funt. Ego autem in te fperávi, Dómine; * dixi, Deus meus es tu: in mánibus tuis for O Divifio PSALMI 30. Uam magna multitúdo dulcedinistuæ, Dómine, * quam abfcondifti timéntibus te! Perfecifti eis, qui fperant in te, in confpéctu filiórum hóminum. Abfcóndes eos in abfcóndito faciéi tuæ, * à conturbatióne hóminum. Próteges cos in tabernáculo tuo,* à contradictióne linguárum. Benedictus Dóminus ; * quóniam mirificávit miferi-` córdiam fuam mihi in civitáte muníta. Ego autem dixi in excéssu mentis meæ : Projéctus fum à fácie oculórum tuóru. Ideo exaudifti vocem oratiónis meæ, dum clamárem ad te. Diligite Dóminum, omnes fancti ejus;* quóniam veritátem requiret Dóminus, & retribuet abundánter faciéntibus fupérbiam. Viriliter ágite, & confortétur cor veftrum, * omnes qui fperátis in Dómino. PSALMUS 31. Pia adhortatio, ut quifque à peccatis fe abftrahat. Eati Báti quorum remiffe funt iniquitátes, * & quorum tecta funt peccáta. Beátus vir cui non imputávit Dóminus peccátum, * nec eft in fpiritu ejus dolus. Quóniam tácui, inveteravérunt offa mea, dum clamárem totâ die. * Quóniam die ac nocte graváta eft fuper me manus tua: converfus fum in ærumna mea, dum configitur fpina. Delictum meum cógnitum tibi feci, * & injuftitiam meam non abfcondi. Dixi, Confitébor advérsum me injuftitiam meam Dómino: & tu remisifti impietátem peccáti mei. Pro hac orábit ad te omnis fanctus, in témpore opportuno. Verumtamen in diluvio aquárum multárum * ad cum non approximábunt. Tu es refúgium meum à tribulatióne, que circumdedit me : * exultátio mea, érue me à circumdantibus me. Intellectum tibi dabo, & inftruam te in via hac quâ gradiéris; * firmábo fuper te óculos meos. * Nolite fieri ficut equus & mulus, quibus non eft intellectus. In camo & fræno maxillas eórúm conftringe, * qui non appróximant ad te. Multa flagélla peccatóris; * fperántem autem in Dómino mifericórdia circúmdabit. Lætámini in Dómino, & exultáte, jufti, & gloriámini omnes recti cor de. Ant. Deus meus es tu : in mánibus tuis fortes meæ, Pf. 30. 15. 16. collaudátio. Confitémini Dómino. in cithara: in pfaltério decem chordárum pfállite illi. Cantáte ei cánticum novum bene pfállite ei in vociferatióne; Quia rectum eft verbum Dómini; * & ómnia ópera ejus in fide. Diligit mifericordiam & judicium mifericordiâ Dómini plena eft terra. Verbo Dómini coeli firmáti funt, & fpiritu oris cjus omnis virtus eórum. Congregans ficut in utre aquas inaris ; ponens in thefauis abyffos. * Timeat Dóminum omnis terra: ab eo autem commoveántur omnes inhabitántes orbem; Quóniam ipfe dixit, & facta funt; ipfe mandávit, & creáta funt. Dóminus diffipat consília géntium; * réprobat autem cogitatiónes populorum, & réprobat consília prínci Non falvátur rex per mul tam virtútem ; * & gigas non falvábitur in multitudine virtútis fuæ. Fallax equus ad falutem;* in abundantia autem virtútis fuæ non falvábitur. Ecce óculi Dómini fuper metuéntes eum, * & in eis qui fperant fuper misericór dia ejus. Ut éruat à morte ánimas eórum, * & alat eos in fa me. Anima noftra fuftinet Dóminum; * quóniam adjútor & protéctor nofter eft; Quia in eo lætábitur cor noftrum * & in nómine fancto ejus fperávimus. Fiat mifericórdia tua Dómine, fuper nos * quemádmodùm fperávimus in te. PSALMUS 33. Deus fuorum lumen & tu tela: impiorum everfor. Enedícam Dóminum in Bomni tempore, *femper laus ejus in ore meo. In Dómino laudábitur ánima mea; audiant manfuéti, & lætentur. Magnificáte Dóminu mecum, & exaltémus nomen ejus in idipfum. * Exquisívi Dóminum, & exaudivit me ; * & ex ómnibus tribulatiónibus meis erípuit me. Accédite ad eum, & illuminámini;& fácies veftræ non confundentur. ftos ;* & aures ejus in preces eórum. Vultus autem Dómini fuper faciéntes mala, ut perdat de terra memóriam eórum. Clamavérunt jufti, & Dóminus exaudivit eos; ✶ & ex ómnibus tribulatiónibuscórum liberávit eos. Juxta eft Dóminus iis qui tribuláto funt corde ; * & húmiles fpiritu falvábit. Ifte pauper clamávit, & Dóminus exaudivit eum, * & de ómnibus tribulatiónibus ejus falvávit eum. Immittet Angelus Dómini in circuitu timéntium eum *his non conterétur. & eripiet eos. Multæ tribulatiónes justórum, * & de ómnibus his liberábit eos Dóminus. Guftáte, & vidéte quóniam fuávis eft Dóminus: * beátus vir qui fperat in eo. Timéte Dóminum, omnes fancti ejus ;* quóniam non eft inópia timéntibus eum. Dívites eguérunt & efuriérunt; inquiréntes autem Dóminum non minuéntur omni bono. Venite, filii, audíte me: * timórem Dómini docébo Cuftodit Dóminus ómnia offa córum; *unum ex Mors peccatórum péssima: * & qui odérunt juftum delinquent. Rédimet Dóminus ánimas fervórum fuórum; * & non delínquent omnes qui fperant in eo. Ant. Beáta gens, cujus eft Dóminus Deus ejus. Pf. 32. 12. PRO III. NOCTURNO. Quis eft homo qui vult vitam, * diligit dies vidéretes me; * expugna im bonos? Próhibe linguam tuam à malo, & lábia tua ne loquántur dolum. Divérte à malo, & fac bonum: inquire pacem, & perféquere eam. Oculi Dómini fuper ju pugnantes me. Apprehénde arma & fcutum;& exurge in adjutórium mihi. Effunde frámeam, & conclúde adversus cos qui perfequuntur me: * dic anima |