Imágenes de páginas
PDF
EPUB

dem in totâ Ecclefiâ extincta illa fuit.

Secundò, fuiffe olim Euchariftiam ad abfentes delatam, teftantur

[ocr errors]

Pro abfentibus.

S. Juftinus Apolog. 2. quæ prima eft, ubi des- rag. 97. E cribens quid in cætibus Chriftianorum peragere tur, poftquam de Eucharistiâ verba fecit, ait eam à Diaconis ad abfentes deferri.

S. Irenæus fcribens ad Victorem S. Pontificem, occafione excommunicationis quam tulerat adver sús Afiaticos Pafcha celebrantes lunâ 14. in quam. cumque incidiffet diem, ait non ita cum illis egiffe prædeceffores Victoris: Nec ulli, inquit, ob ejufmodi confuetudinem rejecti funt. Verùm illi ipfi qui te præcefferunt (alloquitur Victorem). Prefbyteri,, quamvis id minimè obfervarent, Ecclefiarum Prefby teris qui id obfervabant, Eucharistiam tranfmiferunt. nempe in fignum mutuæ fidei,& concordiæ. Apud Eufeb. L. s. Hift. cap. 24. in quem locum obfervat Efeb. Hiß. doctiffimus Valehus, hunc morem promifcuum p. 193. B. fuiffe, & ab omnibus paffim obfervatum, ut ad alîarum civitatum Epifcopos benedictionis nomine Euchariftiam transmitterent: quod probat ex Concilio Laodiceno cap. 14. à quo confuetudo illa abrogata fuit.

Metaphraftes in Actis Luciani Martyris, apud Surium ad diem 7. Joan. & apud Baron, ad an. Chrifti 311. n. 8. narrat eum Martyrem in carcere fupra pecus fuum vice altaris Sacrum perfeciffe, ac peracto facrificio, poftquam Sacramentorum iple fuiffet particeps, ad abfentes tranfmififfe.

Concilium Laodicenum fub Sylveftro cap. 14. prohibet ferri ad abfentes Euchariftiam, Nefanda, T. L. Conc inquit, inftar benedictionum, in fefto Pafcha in alias P. 1499, A. Parochias tranfmittantur. Incertum an prohibitio,

De Euchariftia.

Y

hæc univerfalis fuerit pro quolibet tempore, an restricta tantùm ad tempus Pafchale.

Poftea viguit confuetudo mittendi Euchariftiam ad Prefbyteros ejufdem civitatis, quibus diebus cum Epifcopo convenire illis non vacabat. Colligitur mos ille ex Epiftolâ Innocentii I. ad Decentium T.2. Come datâ an. 416. Idcirco, inquit, illi fermentum à noP1 1247. B. bis confectum per Acolythos accipiunt, ut fe à noftrâ communione, maximè illa die Dominicâ, non judicent feparatos. Per fermentum autem intelligunt plures & noftris, Euchariftiam ; quia vice fermenti Fideles inter le colligit & coadunat.

III.

Sed, inquit Dallaus, Euchariftia illa ftatim à publica communione déferebatur ad abfentes. Ita ofts quid tam? An idcirco ab ufu & fumptione pendebat ut effet corpus Chrifti? minimè: fiquidem illam fic tranfmiffam vocant Scriptores Ecclefiafti. ci, fanctum Domini, corpus Chrifti, Sacramentum Chrifti &c.

Tertiò, fuiffe olim Euchariftiam in Ecclefiâ feu Pro infir-in facrario affervatam ut inde ad infirmos defer mls.

retur,

S.Juftinus. Conftat 19. ex S. Juftino mox laudato. Nomine quippe abfentium comprehenduntur haud dubiè ipfi infirmi, qui in infirmitate præfertim facrâ Euchariftiæ alimoniâ indigent, ut adversùs vim mor. bi, & dæmonis impetus præmuniantur ac confir

mentur.

[ocr errors]

Conftat 2°. ex Eufebio Lib. 6. Hift. cap. 44. edit. Valesianæ, ubi referens decretum Dionyfii Serapion. Alexandrini de concedendâ lapfis pœnitentibus Zwfeb.Hift communione, narrat Serapionem quemdam in ex tremis pofitum, mififfe de nocte puerum ad Prefbyterum, ut ab eo Euchariftiam perciperet : Pref

P. 246.

byterum verò fortè tunc ægrotantem, cùm venire non potuiffet, mififfe ad Serapionem per eundem puerum exiguam Euchariftiæ particulam, ac juffiffe, ut madefactam, feu, ut ver it Valefius, in aquâ intinctam, feni in os inftillaret, quâ ille paulatim abforptâ, continuò animam exhalavit.

Conftat 3°. ex Concilio Nicæno I. generali an. Concilium 325. Can. 13. De his, inquit, qui ad exitum ve- Nicænum niunt, etiam nunc lex antiqua regularifque fervabi- 1. Can. 13. tur, ut fi quis egreditur è corpore, ultimo & maximè 2. Conc. neceffario viatico minimè privetur. Quòd fi despera

[ocr errors]

P. 42. D. &confequtus communionem, oblationi, que particeps factus, iterum convaluerit, fit inter eos qui communionem orationis tantummodo confequuntur. Generaliter autem omni cuilibet in exitu pofito, & pofcenti fibi communionis, feu, ut ali vertunt, Euchariftia, gratiam tribui, Epifcopus probabiliter, id eft, poftquam probaverit, ex oblatione dare debebit. Concilium co Canone novam legem non condit, fed antiquam renovat & confirmat.

Conftat 4°. ex S. Ambrofio, qui, narrante in S. Ambro ejus vitâ Paulino, morti proximus, Euchariftiam, fius. adminiftrante S. Honorato Vercellenfi Epifcopo, accepit. Contigit iftud an. 397.

Conftat 5. ex ritu Græcorum, qui, referentibus Græci, Goario in notis ad Euchologium, & Arcudio L. 3.

cap. 55. feriâ 5. majoris hebdomade, pro toto anni decurfu confectant Euchariftiam pro infirmis.

1 A

Conftat denique, ut infinita alia omittam, ex Concilio Aurelianenfi an. 10 17. in quo damnantur Concilium quidam è Manichæorum fectâ, qui infantis poft Aureliaoctavum diem ab illis trucidati, cineres tantâ veneratione, inquit Concilium, colligebant atque cuftodiebant, quantâ Chriftiana religiofitas corpus Chrifti

nense an.

1017.

Refponfio
Dallai.

cuftodire folet agris dandum de hoc feculo exituris ad viaticum. Refertur iftud Concilium Tom. 2. Spicilegii pag 670.

Quid ad hæc Dallaus? Concedit 1°, pœnitentibus reverâ datam Euchariftiam, qualis fuit Serapion; fed negat omnibus conceffam promifcuè Fidelibus: quafi melior debuerit effe pœnitentium, qui lapfi fuerant,conditio, quàm aliorum Fidelium, qui in exitu præfertim divino cibo indigent quo confortentur: quafi è numero pœnitentium fuerit Ambrofius, cui tamen, pro communi ac recepto Ecclefiæ ufu, facrum viaticum jamjam morituro conceffum eft. Præterea verò citatus Canon 13. Nicænus duas partes habet : in priori de pœnitentibus quidem ftatuit ; fed in pofteriori, omni & cuilibet Fideli probato, pofcenti Euchariftiæ communionem, dandam effe decernit ; idque non ex novâ lege, fed ex antiquâ confuetudine. Sed efto, demus hoc adverfario, citatis in locis pro folis pœnitentibus legem ferri: faltem inde fequitur, pro illis fuiffo publicè in facrario affervatam Euchariftiam. Minimè, reponit 2. Dallæus : tùm quia facile fuit post publicam in Ecclefiâ communionem, partem Euchariftiæ deferre ad infirmos: tùm quia facile erat Sacerdoti transferre fe ad domum infirmi,& ibi Sa. cra celebrare; vel faltem particulam Euchariftiæ, quam domi pro more hujus temporis ad proprium ufum fervabat, mittere.

Refellitur, *Verùm mifera funt hæc deploratæ caufæ effugia. Primum quidem: tùm quia Eucharistia, etiam immediatè poft publicam communionem è commu. ni mensâ fic tranfmiffa, independenter ab actione fumentis eft verum corpus Chrifti; tùm quia in fubitis ac infperatis morbis, vix Fidelibus fubvenire

potuiffet Ecclefia, nifi paratam & affervaram habuiffet in facrario Euchariftiam: nonnunquam enim ita fubitò premit'vis morbi, ut vix craftino locum relinquat, quod exemplo Serapionis citato perfpicuum eft.

Secundum quoque effugium nullum eft. Ubi enim legit Dallæus, qualiber diei horâ licitum fuiffe. Sacerdotibus,in cubiculis infirmorum Sacra facere? Quòd fi infirmus ipfemet fuiffet Sacerdos, ut contigit in facto Serapionis, haud dubiè ad domum infirmi celebraturus venire non potuiffet: interim fine viatico moritur oppreffus morbo, quod certè incommodum præcavere meliùs non potuit fapiens Ecclefia, quàm fi in facrario Euchariftiam in gratiam infirmorum femper paratam haberet. Neque minùs leve ac infirmum eft quod addit Dallæus,potuiffe Presbyterum mittere particulam Euchariftiæ,. quam domi fervabat: quafi fatius fuerit affervare Euchariftiam in privatis domibus, quàm in Ecclefiâ? idem enim femper incommodum fequitur contra fententiam adverfariorum. Quamquam tot apud fe Euchariftiæ particulas affervare non folebant Prefbyteri, quor pluribus fimul infirmis com municandis neceffaria fuiffent.

Verùm in Ecclefiâ, atque in loco quodam facro folitam fuiffe affervari Euchariftiam, probant columbæ illæ argenteæ, vel turres quæ fufpendi folebant, & in quibus includebatur Euchariftia, de quibus mentio fit in vitâ S. Bafilii per Amphilochium fcriptâ (fi tamen illius eft,) in Teftamento Perpetui Epifcopi Turonenfis, quod refertur Tom. 5. Spicilegii: obiit ille an. 47 4. & Amalario Prefbytero dedit capfulam unam communem de ferico, Pag. 106. item perifterium & columbam argenteam ad repo

« AnteriorContinuar »