Credere quae iubeant, locus est et nomen et index Et quia mens semper, quod timet, esse putat. 35 Vidit ut oppressa vestigia corporis herba,

40

Pulsantur trepidi corde micante sinus.
Iamque dies medius tenues contraxerat umbras,
Inque pari spatio vesper et ortus erant:
Ecce redit Cephalus silvis, Cyllenia proles,

Oraque fontana fervida pulsat aqua.

Anxia, Procri, lates. Solitas iacet ille per herbas
Et Zephyri molles auraque' dixit ades!'

C

Ut patuit miserae iucundus nominis error,

Et mens et rediit verus in ora color; 45 Surgit et oppositas agitato corpore frondes Movit in amplexus uxor itura viri..

50

Ille feram vidisse ratus iuvenaliter artus
Corripit; in dextra tela fuere manu.

Quid facis, infelix? Non est fera. Supprime tela!
Me miserum! Iaculo fixa puella tuo est.

C

Ei mihi!' conclamat, fixisti pectus amicum!

C

Hic locus a Cephalo vulnera semper habet.
Ante diem morior, sed nulla paelice laesa;

Hoc faciet positae te mihi, terra, levem.
55 Nomine suspectas iam spiritus exit in auras;
Labor, io! cara lumina conde manu!'
Ille sinu dominae morientia corpora maesto
Sustinet et lacrimis vulnera saeva lavat.
Exit et incauto paulatim pectore lapsus

60

Excipitur miseri spiritus ore viri.

23. Der Bosheit Lohn.

(A. A. I, 647 sqq.)

1 Dicitur Aegyptos caruisse iuvantibus arva
Imbribus atque annos sicca fuisse novem,
Cum Thrasius Busirin adit monstratque piari
Hospitis adfuso sanguine posse Iovem.

5 Illi Busiris Fies Iovis hostia primus'

10

Inquit et Aegypto tu dabis, hospes, aquam'.

C

Et Phalaris tauro violenti membra Perilli

Torruit; infelix imbuit auctor opus.

Iustus uterque fuit; neque enim lex aequior ulla est
Quam necis artifices arte perire sua.

24. Icarus.

(A. A. II, 43 sqq.).

1 Ingenium mala saepe movent. Quis crederet umquam Aërias hominem carpere posse vias?

10

Daedalus ut fama est disponit in ordine pennas
Et leve per lini vincula nectit opus,

5 Imaque pars ceris adstringitur igne solutis;
Finitusque novae iam labor artis erat.
Tractabat ceramque puer pennasque renidens,
Nescius, haec umeris arma parata suis.

Cui pater His' inquit patria est adeunda carinis,
Hac nobis Minos effugiendus ope.

15

20

Aëra non potuit Minos, alia omnia clausit;
Quem licet, inventis aëra rumpe meis!
Sed tibi non virgo Tegeaea comesque Bootae,
Ensiger Orion, adspiciendus erit.

Me pennis sectare datis! Ego praevius ibo,
Sit tua cura sequi! Me duce tutus eris.
Nam sive aetherias vicino sole per auras

Ibimus, impatiens cera caloris erit;

Sive humiles propiore freto iactabimus alas,
Mobilis aequoreis penna madescet aquis.
Inter utrumque vola! Ventos quoque, nate, timeto,
Quaque ferent aurae, vela secunda dato!'
Dum monet, aptat opus puero monstratque moveri,
Erudit infirmas ut sua mater aves.

25 Inde sibi factas umeris accommodat alas

Perque novum timide corpora librat iter.
Iamque volaturus parvo dedit oscula nato,
Nec patriae lacrimas continuere genae.

13. Callisto] aus Tegea in Arkadien, Tochter des Lycaon (,,notus feritate" Met. I, 198) und Mutter des Arcas, wurde von Juno aus Eifersucht in einen Bären verwandelt und von Juppiter als Gestirn (grofser Bär) an den Himmel versetzt. Auch der Boōtes (Arcturus) und Orion sind Sternbilder am nördlichen und nordwestlichen Himmel. Nach diesen drei Gestirnen richteten die Schiffer ihre Fahrt, wenn sie nordwärts ging, wie der Flug des Dädalus. Aber die Richtung soll Icarus getrost seinem Vater überlassen. spiciendus] übers. mit (wegen der Negation).

-

14. ad,brauchen"

19. humiles] Nom. iactabimus] bez. die Bewegung beim Fliegen. freto] mari, übers. wie vic. sole. 21. utrumque] solem u. fretum. 22. Quaque] = et qua (Adverb). vela secunda dato] wie ein Schiffer, welcher dem Winde folgend, d. h. in der Richtung des Windes seine Segel stellt.

24. sua]

sibi] verb. 26. corpora librat]

=

patris.

30

35

40

Monte minor collis, campis erat altior aequis;
Hinc data sunt miserae corpora bina fugae.
Et movet ipse suas et nati respicit alas

Daedalus et cursus sustinet usque suos.
Iamque novum delectat iter, positoque timore
Icarus audaci fortius arte volat.

Hos aliquis, tremula dum captat harundine pisces,
Vidit, et inceptum dextra reliquit opus.

Iam Samos a laeva (fuerant Naxosque relictae.
Et Paros et Clario Delos amata deo),
Dextra Lebynthos erat silvisque umbrosa Calymne
Cinctaque piscosis Astypalaea vadis,

Cum puer, incautis nimium temerarius annis,
Altius egit iter deseruitque patrem.

Vincla labant, et cera deo propiore liquescit,

Nec tenues ventos bracchia mota tenent. 45 Territus a summo despexit in aequora caelo; Nox oculis pavido venit oborta metu. Tabuerant cerae. Nudos quatit ille lacertos Et trepidat nec, quo sustineatur, habet.

die Ebene". 30. data sunt fugae],, begannen den Flug". bina corpora],, die beiden".

A. B. 4. que
et et] verbin-
det Naxos Paros Dēlos. Clărio

deo] Apollo führt den Beinamen Cla-
rius nach einem berühmten Heiligtum
zu Clarus in Ionien; er war auf Delos
geboren.