Corpus, ut impulsae segetes aquilonibus, horret,
Litteraque articulo pressa tremente labat.

95 Non te per meritum, quoniam male cessit, adoro;
Debita sit facto gratia nulla meo,

100

Sed ne poena quidem! Si non ego causa salutis,
Non tamen est, cur sis tu mihi causa necis.
Has tibi plangendo lugubria pectora lassas

Infelix tendo trans freta longa manus,
Hos tibi, qui superant, ostendo maesta capillos!
Per lacrimas oro, quas tua facta movent:
Flecte ratem, Theseu, versoque relabere vento!
Si prius occidero, tu tamen ossa feres.

26. Arion.

(Fast. II, 83 sqq.)

1 Quod mare non novit, quae nescit Ariona tellus?
Carmine currentes ille tenebat aquas,

Saepe sequens agnam lupus est a voce retentus,
Saepe avidum fugiens restitit agna lupum,

5 Saepe canes leporesque umbra cubuere sub una,
Et stetit in saxo proxima cerva leae,
Et sine lite loquax cum Palladis alite cornix
Sedit, et accipitri iuncta columba fuit.
Cynthia saepe tuis fertur, vocalis Arion,
10 Tamquam fraternis obstipuisse modis.
Nomen Arionium Siculas impleverat urbes,

Captaque erat lyricis Ausonis ora sonis.
Inde domum repetens puppem conscendit Arion,
Atque ita quaesitas arte ferebat opes.
15 Forsitan, infelix, ventos undasque timebas;
At tibi nave tua tutius aequor erat.
Namque gubernator destricto constitit ense

20

Ceteraque armata conscia turba manu.

Quid tibi cum gladio? dubiam rege, navita, puppem!
Non haec sunt digitis arma tenenda tuis.
Ille metu vacuus Mortem non deprecor' inquit,

6. proxima] A. B. 8.

C

Sed liceat sumpta pauca referre lyra.

Dant veniam ridentque moram. Capit ille coronam,

Quae possit crines, Phoebe, decere tuos.

25 Induerat Tyrio bis tinctam murice pallam : Reddidit icta suos pollice chorda sonos, Flebilibus numeris veluti canentia dura

30

Traiectus penna tempora cantat olor.
Protinus in medias ornatus desilit undas,
Spargitur impulsa caerula puppis aqua.
Inde fide maius tergo delphina recurvo
Se memorant oneri supposuisse novo.

22. liceat] sumpta lyra] „d. L. nehmen und ...". p. referre] ein kurzes L. singen".

Ille sedens citharamque tenet pretiumque vehendi Cantat et aequoreas carmine mulcet aquas.

27. Penelope an Odysseus.

(Her. I.)

Hanc tua Penelope lento tibi mittit, Ulixe;
Nil mihi rescribas, at tamen ipse veni!
Troia iacet certe Danais invisa puellis,

Vix Priamus tanti totaque Troia fuit.
5 O utinam tum, cum Lacedaemona classe petebat,
Obrutus insanis esset adulter aquis! -
Quando ego non timui graviora pericula veris?
Res est solliciti plena timoris amor.

10

In te fingebam violentos Troas ituros,

Nomine in Hectoreo pallida semper eram.
Sive quis Antilochum narrabat ab Hectore victum,
Antilochus nostri causa timoris erat;

Sive Menoetiaden falsis cecidisse sub armis,
Flebam successu posse carere dolos;

15 Sanguine Tlepolemus Lyciam tepefecerat hastam,
Tlepolemi leto cura novata mea est;
Denique, quisquis erat castris iugulatus Achivis,
Frigidius glacie pectus amantis erat.

20

Sed bene consuluit casto deus aequus amori,
Versa est in cineres sospite Troia viro.
Argolici rediere duces: altaria fumant,

Ponitur ad patrios barbara praeda deos.
Grata ferunt nymphae pro salvis dona maritis,
Illi victa suis Troica fata canunt.

25 Mirantur iustique senes trepidaeque puellae,

...

11. Sive ... sive],,wenn oder". Antilochum] Sohn des Nestor. 12. Odysseus konnte ja leicht demselben Schicksal verfallen.

13. Měnoetĭādēn] Patroclus, ein Sohn des Menoetius, wurde in der Rüstung des Achill erschlagen, als er im Augenblick höchster Gefahr von dem noch immer grollenden Achill den Griechen zu Hilfe gesandt war. falsis],, täuschend", die Tr. hielten ihn der Rüstung wegen für Achilles. 14. Penelope meint, die Furcht vor Achill hätte die Troer von Patroclus, der seine Waffen trug, zurückschrecken müssen. successu carere] nichts ausrichten, nicht schützen".

15. Sanguine],,m. seinem Bl.“. Tlēpõlěmus], König der Rhodier, wurde