CICERONIS DE NATURA DEORUM, AD M. BRUTUM, LIBRI TRES. EX EDITIONE. J. OLIVETI, GLASGUAE, IN AEDIBUS ACADEMICIS EXCUDEBANT ROB. ET AND. FOULIS LIBRI PRIMI ARGUMENTUM. Totus hic liber trifariàm difpertitur. parte pri ma, ad caput ufque 8, Cicero nonnulla praemittit, quibus toti operi veluti proludit. parte fecunda, quae capite 20. clauditur, Velleius Epicureus philofophus, rejectis aliorum philofophorum opinionibus, Epicuri de Deo placita in medium affert, et magnifice commendat. tertia denique parte, quae reliquo libro continetur, totam Epicuri de Deorum natura doctrinam a Velleio expofitam Cotta ex Academia philofophus evertit. PETRUS LESCALOPERIUS. LIBRI SECUNDI ARGUMENTUM. Hic liber continet Balbi difputationem de Natura Deorum ex mente Stoicorum,qui totam iftam quaeftionem in partes quatuor dividebant primum enim docebent effe Deos: deinde quales effent, tum mundum ab his adminiftrari: poftremo confulere eos rebus humanis. bis igitur quatuor tanquam capitibus tota Balbi difputatio continetur. et prima quidem pars quanquam ne egere quidem oratione videri poterat, tamen argumentis confirmatur. nam primò quod omnium confentiens eft de Diis opinio, naturá evidens fit neceffe eft: deinde Dii ipfi praefentia fua et appariti one eam rem confirmarunt: praedictiones item et praefenfiones rerum futurarum, Deos effe, clamant; omnium maxime autem mira totius mundi varietas, pulchritudo, ordo, rerumque omnium ad utilitatem humanam confpiratio. quin ex ipfa hominum folertia colligi poteft, effe aliquam divinam mentem. nam fi caetera quae in corpore funt, fumpfimus aliunde, aliud a terra,aliud ab humore, aliud ab aëre, aliud ab igni, rationem etiam aliunde habeamus neceffe eft; et cum caetera omnia mundus habeat, quod eft omnium optimum, id quoque cur non habeat, nulla eft ratio. omnes porro concedunt,nil non modo esse mundo melius, fed ne cogitari quidem poffe: quare, cum ratione nil melius,ea quoque mundo infit necesse est,qui profecto non poffet ita omnibus partibus confentire, nifi uno divino et continuato fpiritu contineretur, cap. 2--8. his rationibus fubjiciuntur demonftrationes phyficae. prima hujufmodi eft. omnia quae aluntur et crefcunt, ea temperatione caloris oriuntur et augentur,omnefque partes mundi calore fultae fuftinentur ; itaque et mundus fimili parique natura fervatur. eft igitur natura, quae omnem mundum continet, eumque tuetur; quae, quoniam mundi principatum (nyeμovixòv) ut in homine mens, obtinet, et eft adcò omnium optima, fenfus quoque et ratio huic naturae infint neceffe eft, quae in partibus mundi funt, et multo quidem acriora atque majora; ex quo mundum Deum effe concluditur. eft praeterea animans mundus, quod motu fuo cietur, qui, vel Platone auctore, tantum in animos cadit: cap. 9--12. altera ratio fic procedit: in omni rerum inftitutione eft aliquid extremum atque perfectum, nifi quaedam vis obfiftat. igitur in omni natura,ac multo etiam magis, neceffe eft abfolvi aliquid ac perfici; quod nihil univerfo, ut in caeteris naturis obfiftere poteft: ergo cum in his, quae gignuntur ex terra, nibil fit praeter nutritionem; beftiae praeterea fenfum et motum habent, et appetitum; homini addita etiam eft ratio, qua appetitus regantur. ex quo efficitur,effe etiam quartum et altiffimum gradum eorum, qui natura boni fapientefque gignantur, quibus ab initio infit recta conftanfque ratio, quae Deo tribuenda fit, |