Selections from OvidClarendon Press, 1917 - 128 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
Términos y frases comunes
aequora amor aquas aquis arma ārum atque Augustus aura Black Sea C. E. FREEMAN caesura cēpi Colchis Collatia conj ctum cumque dedit deos didi ditum dixit Dulichium erat eris erit erum fugae fuit Greek haec Haedis herba Hexameter humum Iamque īcis iectum illa illic indecl inis inque inquit inter intr ipse īre iter itum iuvenis īvi lacrimas litora Livy manus modo mora multa nctum nomen ntis nunc ōnis opus ōris ōrum oscula Ovid Ovid's Paeligni pater plur poems posui precor prep pron Pyramus quae quam quamvis quid quod quoque Rome Romulus and Remus Saepe segetes ship Sulmo syllable tamen tellus terra Thessaly Thisbe Thracian Tiberius tibi tibicine Troia Trojan Troy tumulus Ulysses unda urbe urbis vela ventum verba vowel word
Pasajes populares
Página 46 - ... at tu quae ramis arbor miserabile corpus nunc tegis unius mox es tectura duorum, signa tene caedis pullosque et luctibus aptos semper habe fetus, gemini monumenta cruoris!
Página 33 - Imus ad insignes Urbis ab arte viros. Frater ad eloquium viridi tendebat ab aevo, Fortia verbosi natus ad arma fori. At mihi iam puero caelestia sacra placebant, 20 Inque suum furtim Musa trahebat opus. Saepe pater dixit: „Studium quid inutile temptas? Maeonides nullas ipse reliquit opes.
Página 46 - quis te mihi casus ademit? Pyrame, responde: tua te carissima Thisbe nominat: exaudi vultusque attolle iacentes!" 145 Ad nomen Thisbes oculos iam morte gravatos Pyramus erexit, visaque recondidit illa. Quae postquam vestemque suam cognovit et ense vidit ebur vacuum, „tua te manus" inquit „amorque perdidit, infelix.
Página 42 - Coniugis augurio quamquam Titania mota est, spes tamen in dubio est: adeo caelestibus ambo diffidunt monitis. sed quid temptare nocebit? discedunt velantque caput tunicasque recingunt et iussos lapides sua post vestigia mittunt. saxa (quis hoc credat, nisi sit pro teste vetustas?) ponere duritiem coepere suumque rigorem mollirique mora mollitaque ducere formam. mox ubi creverunt naturaque mitior illis contigit, ut quaedam, sic non manifesta videri forma potest hominis, sed, uti de marmore coepta,...
Página 29 - Tibullo quam iuveni rupit cum ferus inguen aper. at sacri vates et divum cura vocamur; sunt etiam qui nos numen habere putent ! scilicet omne sacrum mors importuna profanat, omnibus obscuras inicit ilk manus ! quid pater Ismario, quid mater, profuit Orpheo, carmine quid victas obstupuisse feras ? 'aelinon !' in silvis idem pater 'aelinon !' altis dicitur invita concinuisse lyra.
Página 34 - Est mihi sitque, precor, flavae tutela Minervae, navis et a picta casside nomen habet. sive opus est velis, minimam bene currit ad auram, sive opus est remo, remige carpit iter.
Página 44 - inquit « nox perdet amantes, e quibus illa fuit longa dignissima vita; nostra nocens anima est. Ego te, miseranda, peremi, i io in loca plena metus qui iussi nocte venires, nec prior huc veni.
Página 30 - Litora marmoreis pedibus signate, puellae, 1 5 (hactenus est tutum, cetera caeca via est) et vobis alii ventorum proelia narrent, quas Scylla infestet quasve Charybdis aquas, et quibus emineant violenta Ceraunia saxis, quo lateant Syrtes magna minorque sinu.
Página 26 - Sint tantum reduces ! sed enim temerarius ille Est meus, et stricto quolibet ense ruit. Mens abit et morior, quotiens pugnantis imago Me subit, et gelidum pectora frigus habet.
Página 12 - Monte minor collis, campis erat altior aequis : Hinc data sunt miserae corpora bina fugae. Et movet ipse suas, et nati respicit alas Daedalus, et cursus sustinet usque suos.