P. Ovidii Nasonis opera, Volumen2Impensis Talboys et Wheeler, 1825 |
Otras ediciones - Ver todas
Términos y frases comunes
alii AMAR amor Andromache aquæ aquas aquis arte Augusti Augustus BURM Cæsar Cæsaris cætera carmen carmina causa CIOF cujus curæ Deæ Deos designat Deus docet dominæ Eleg ELEGIA Epist EPISTOLA erit facta Forsitan fortuna fuisse Græcis habet hæc HARLES HEINS Heinsius Homeri Homerus hujus illa ille Inque intelligit ipsa ista Livia magis mala male meæ meis Merula meum MICYL mihi munera Musa Naso Nec tamen neque nomen nomina nostræ nulla numina nunc omnibus opus Ovidii Ovidius pæne pars patria pectora pœna pœnæ poeta poetæ PONT Ponto posse potest præ præter precor puellæ puto quæ quædam Quæque quamvis quis quum sæpe scilicet scripti Scythia semper sensus sine sive solet suæ tellus tempore terra tibi Trist tuæ tuis tunc turba tuum unus urbe Utque venit Venus verba Verpoort versus veteres vide Virg vitæ vobis καὶ
Pasajes populares
Página 137 - Cum subit illius tristissima noctis imago, Qua mihi supremum tempus in Urbe fuit, Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis.
Página 393 - Seu rate caeruleas picta sulcavimus undas, esseda nos agili sive tulere rota : 35 saepe brevis nobis vicibus via visa loquendi, pluraque, si numeres, verba fuere gradu : saepe dies sermone minor fuit, inque loquendum tarda per aestivos defuit hora dies. Est aliquid casus pariter timuisse marinos...
Página 153 - ... et veniam pro laude peto, laudatus abunde, non fastiditus si tibi, lector, ero.
Página 138 - Troiae, cum caperetur, erat. iamque quiescebant voces hominumque canumque Lunaque nocturnos alta regebat equos. hanc ego suspiciens et ab hac Capitolia cernens, quae nostro frustra iuncta fuere Lari, >Numina vicinis habitantia sedibus...
Página 171 - Cur aliquid vidi ? cur noxia lumina feci ? Cur imprudenti cognita culpa mihi ? Inscius Actaeon vidit sine veste Dianam : 105 Praeda fuit canibus non minus ille suis. Scilicet in Superis etiam fortuna luenda est ; Nee veniam, laeso numine, casus habet.
Página 469 - Nee potes in versum Tuticani more venire, Fiat ut e longa syllaba prima brevis. Aut producatur, quae nunc correptius exit, Et sit porrecta longa secunda mora. His ego si vitiis ausim corrumpere nomen, 15 Ridear, et merito pectus habere neger.
Página 38 - Prisca iuvent alios - ego me nunc denique natum gratulor. Haec aetas moribus apta meis!
Página 69 - Est prope purpureos colles florentis Hymetti Fons sacer, et viridi cespite mollis humus. Silva nemus non alta facit ; tegit arbutus herbam : Ros maris, et lauri, nigraque myrtus olent. 690 Nee densae foliis buxi, fragilesque myricae, Nee tenues cytisi, cultaque pinus abest. Lenibus impulsae Zephyris, auraque salubri, Tot generum frondes, herbaque summa tremunt.
Página 273 - Carmina cum primum populo juvenilia legi, Barba resecta mihi bisve semelve fuit. Moverat ingenium totam cantata per Urbem Nomine non vero dicta Corinna mihi.
Página 81 - Quam platanus vino gaudet, quam populus unda, Et quam limosa canna palustris humo, Tam Venus otia amat. Qui finem quaeris amoris — Cedit amor rebus — res age, tutus eris.
Información bibliográfica
| Título | P. Ovidii Nasonis opera, Volumen2 Volumen2 de P. Ovidii Nasonis Opera: e textu Burmanni, Gottlieb Christoph Harless P. Ovidii Nasonis opera, Pieter Burman |
| Autor | Ovid |
| Editor | Pieter Burman |
| Editor | Impensis Talboys et Wheeler, 1825 |
| Procedencia del original | Biblioteca Pública de Nueva York |
| Digitalizado | 8 Ago. 2006 |
| Exportar cita | BiBTeX EndNote RefMan |