PATROLOGIÆ CURSUS COMPLETUS SIVE BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA, OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORUM SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORUM QUI AB EVO APOSTOLICO AD INNOCENTII III TEMPORA FLORUERUNT; RECUSIO CHRONOLOGICA OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER DUODECIM PRIORA JUXTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS MANUSCRIPTIS COLLATAS, DISSERTATIONIBUS, COMMENTARIIS LECTIONIBUSQUE VARIANTIBUS CONTINENTER ILLUSTRATA; INDICIBUS PARTICULARIBUS ANALYTICIS, SINGULOS SIVE TOMOS, SIVE AUCTORES ALICUJUS MOMENTI SUBSEQUENTIBUS, DONATA; CAPITULIS INTRA IPSUM TEXTUM RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS SINGULARUM PAGINARUM MARGINEM SUPERIOREM DISTINGUENTIBUS SUBJECTAMQUE MATERIAM SIGNIFICANTIBUS, ADORNATA; OPERIBUS CUM DUBIIS TUM APOCRYPHIS, ALIQUA VERO AUCTORITATE IN ORDINE AD TRADITIONEM ECCLESIASTICAM POLLENTIBUS, AMPLIFICATA; DUOBUS INDICIBUS GENERALIBUS LOCUPLETATA ALTERO SCILICET RERUM, QUO CONSULTO, QUIDQUID ET IN QUIBUS OPERUM SUORUM LOCIS SINGULOS SINGULORUM LIBRORUM EDITIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA, SI PERPENDANTUR CHARACTERUM NITIDITAS SERIES PRIMA, IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIÆ LATINÆ ACCURANTE J.-P. MIGNE, CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ RAMOS EDITORE. PATROLOGIE TOMUS LXV. FELIX IV, PROSPER EX MANICHEO CONVERSUS, BONIFACIUS II, MONTANUS, TOMUS UNICUS PARISIIS, VENIT APUD EDITOREM, IN VIA DICTA D'AMBOISE, PRÈS LA BARRIERE D'ENFER, OU PETIT-MONTROUGE. 1847 FULGENTII EPISCOPI RUSPENSIS, FELICIS IV ET BONIFACII II SUMMORUM PONTIFICUM, SANCTORUM ELEUTHERII ET REMIGII TORNACENSIS RHEMENSISQUE EPISCOPORUM, NECNON PROSPERI EX MANICHEO CONVERSI ET. MONTANI EPISCOPI TOLETANI. OPERA OMNIA, EX MEMORATISSIMIS EDITIONIBUS MANGEANTII, MANSI, GALLANDII, MARGARINI DE LA BIGNE, Paris. Imprimerie de VRAYET DE SURCY, rue de Sèvres, 37. FELIX PAPA IV. NOTITIA. (Ex libro pontificali.) b a Felix natione Samnius (Samnita), ex patre Ca- A storio, sedit annos 4 menses 2 dies 13 (an. 3 m. 2 d. 13, a 24 Julii an. 527). Fuit autem temporibus Theodorici regis et (a) Justiniani Augusti, a consulatu Maburti (Mavortii) usque ad consulatum Lampadii et Orestis, a die Iv iduum Juliarum usque in diem Iv idus Octobris. Hic fecit basilicam sanctorum Cosmæ et Damian in urbe Roma, in loco qui appellatur via Sacra, juxta templum urbis Roma. Hujus temporibus consumpta est ince..dio basilica sancti martyris * Variantes sive notas quæ ad utramque paginæ oram post Labbæum Mansi exscripserat, nos plerumque intra parentheses in textu posuimus, aliquoties ad calcem paginarum asterisco præfixo. EDIT. Felix] Theodoricus interfector Joannis, usurpato sibi jure temere eligendi et nominandi sedis apostolicæ episcopum : postquam hac de re quinquaginta et octo dierum interregno disceptatum esset, Felicem virum in Romano clero probatissimum nominavit: ne qua occasione suæ voluntati resisti posset. Accidit ea nominatio, nominatique a toto clero facta approbatio, vigesima quarta Julii, an. Domini 526. Justini imperatoris anno imperii nono, Theodorici regis 34 anno regni Italiæ. Sed absque dilatione Deus auctorem tanti sceleris Theodoricum sævum, barbarum, durumque tyrannum repentina vindicta cœlitus immissa prostravit, et post acceleratum dirum exitium ad inferos perpetuo relegavit. Accidit, inquit Procopius de Bello Gothorum lib. 1, cum cœnanti illi ministri apposuissent miræ magnitudinis piscis caput decoctum, Symmachi nuper occisi caput illi visum fuerit præfixis et exstantibus inferiore in labro dentibus et torve intuentibus oculis furibunde sibi et acerbe comminari; qua visione territus in morbum inciderit, et non longe post mortuus fuerit. Refert S. Gregorius lib. IV Dial., cap. 30, quod quidam solitarius viderit eum inter Joannem papam et Symmachum patricium, quos occiderat, discinctum et discalceatum, et vinctis manibus deductum in Vulcani ollam jactari. Successit illi in regno Italia Athalaricus ex filia nepos, qui exacto a Romanis fidelitatis juramento, precibus episcoporum regnum suum stabiliri per litteras expetivit. Hujus tempore S Ephrem Antiochena Ecclesiæ factus est episcopus. Justinus morbo senioque gravatus, cum summa æquitate et religione imperium usque ad nonum annum administrasset, consulens futuris reipublicæ commodis, cum consensu totius senatus Justinianum ex sorore nepotem imperii successorem delegit. Principio imperii Agapetus diacohus S. R. Ecclesie scripto eum admonuit, quomodo se in administratione imperii gerere deberet. Inita cum Athalarico aliisque nationibus pace et concordia fidem catholicam edictis et sanctionibus confirPATROL, LXV. B C Saturnini, via Salaria, quam a solo refecit. Qui etiam ordinatus est cum quiete, et vixit usque ad tempora Athalarici. Hic fecit ordinationes duas in urbe Roma per mensem Februarium et Martium: presbyteros 55, diaconos 4, episcopos per diversa loca 29. Qui etiam sepultus est in basilica beati Petri apostoli, Iv idus Octobris (obiit temporibus Athalarici regis sub die 3 Octobris, qui sepultus est apud beatum Petrum). Et cessavit episcopatus dies 3. mavit. De rebus ecclesiasticis leges quas promulgavit, ipsius saltem nomine Constantinopolitani episcopi ediderunt, ut major earum esset observantia: vel si quas ille sancivit, fecit illud non quod sibi munus episcopi assumeret: sed potius ut hæreticos canonum contemptores auctoritate imperatoria coerceret. Cum ex hoc fœdere Gothi arrogantiores facti jura Ecclesiarum invaderent, et clericos passim ad laicalia tribunalia traherent, Felix pontifex una cum Romano clero de his apud ipsum regem vehementer expostulavit: qui ubi eos benigne audisset, humaniterque tractasset, ex ipsorum sententia sanctionem edidit, qua adeo nefaria et inconcessa, temereque præsumpta, fieri omnino prohibuit. Ipsa constitutio exstat apud Cassiod., lib. vIII, cap. 24. Dionysius Exiguus, qui primus a nativitate Christi annos numerare cœpit, canonesque Græcorum male translatos elegantiori Latinitate donavit, a secundo anno Felicis, qui est Christi 527, cyelum paschalem exorsus, eum ad 95 annorum curricula perduxit. Fragmentum illius cycli recitat Marianus Scotus in chronicis sub consulatu Mavortii anno quarto (Errat Binius) pontificatus Felicis, qui est Christi 529. Justinianus imperator codicem de nomine suo Justinianeum appellatum absolutum confirmavit et vulgavit. Usus est hac in re opera imprimis Triboniani hominis ethnici aurique cupidissimi, apud quem justitia venalis erat. Ne mireris ergo si impios imperatores Zenonem et Anastasium sententia pontificis, concilii Constantinopolitani et Justini e catalogo imperatorum abrasos, penitusque damnatos, insigni pietatis titulo in codice nominatos reperias. SEV. BINIUS. b Sedit annos 4] Annis 4 mensibus 2 et diebus 18 sedisse, colligitur ex principio et fine pontificatus. SEV. BINIUS. < Cessavit episcopatus dies tres] Ab obitu Felicis usque ad electionem Bonifacii secundi tres dies intercesserunt, quod alicubi legitur sedes vacasse uno mense et quindecim diebus; intelligendum est de tempore illo, quando post schisma sublatum Bonifacius cognitus est ab omnibus legitimus pontifex. Stv. BINIUS. (a) Justini. Ms. Luc. 490. 1 |