Imágenes de páginas
PDF
EPUB
[ocr errors]

Dont regretté il eft de tous humains.
Plus que fut Fabieux des Rommains.
C'est ceftuy là, qui a Loys douziefme
D'immortel loz fait porter diadefme.
Sous la juftice il acquit ce beau nom·
Pere du peuple & triomphant renom.
Luy étant
roy plufieurs guerres il eut
Dont le fien peuple à peine s'apperçeut,
La caufe eftoit de fon bon chancelier
Qui bien fçavoit tous les nœuds delier
De fon affaire, en y mettant police,
Comme le veut droit, raifon & juftice
Conclufion en France il eftoit comme
Fadis Catho au grand Senat de Rome.
Vous donc vivant qui juftice honorée
Priez qu'il foit du regne des bienheureux.

Contre le pignon de la croifée de l'églife du côté du mi

dy, il y a un tombeau élevé avec cette infcription:

Hic duo pontifices fervi veri Salomonis

Paufant, HENRICUS Edue, PFTRUS Cabilonis.

Voicy ce qui eft écrit autour du tombeau.

Hic jacent duo illuftriffimi præfules HENRICUS epifcopus Eduenfis, filius Hugonis II. Burgundiæ ducis, & PETRUS Cabilonenfis epifcopus ex monacha hujus cœnobii, ambo obierunt

Anno M. CLXXVIII.

[ocr errors]

Dans la chapelle de S. Jean Baptifte, du côté de l'évangile, eft le tombeau de Philippe Pot. Il eft reprefenté armé & revestu d'une cotte d'armes, couché fur la tombe élevée de fix pieds, & fupportée par huit deuils chacun portant un écu des armes de fes alliances. Il y a cette épitaphe à un pi lier de la chapelle..

Quem rapit è medio mors impia plange Philippum,
Nomine POT, cujus fuma perenniş eat,

Sanguine clarus erat, præclarus moribus, ingens

Confilio, magnus Martis & imperio..

Magnanimus quondam Burgundius ille PHILIPPUS
Dux bonus ex facro fonte lavarat eum.
Cujus nomen habens poft ordine factus equeftri
Vellere pompofo mox decoratus abit.

Maximus ante alios camerarius extitit, inde
Laudibus immodicis præmia magna ferens.
Infula Flandrenfis, Doachum fimul, Orchia gaudent
Sub duce rectorem tantum habuiffe fibi.
Tum pater hic patriæ, tum filius effe videtur,
Tanta animi virtus, robur & ingenium.
Talis equo ut Priamus fidum comitatus Achatem,
Eneas facie, Tullius eloquio.

Quidquid enim prorfus fieret quod pondere magnum
Dux bonus exemplo conftituerat eum.
Dumque per horrentes ducem rapuere PHILIPPUM
Fata per orchos illius umbra fugit.
Succedit CAROLUS olim fortiffimus heros

Quem pene dum rapiunt viveret omnis homo.
Ille hunc ad prifcos merito fervavit honores,

Quos pater, atque bona non minus ampla dedit. Cujus in arbitrio paces & bella gerebat,

Omnia dum duro Marte cruentus obit.
Pellitur interea populo Flandrenfibus arvis
Tantum regales actus adire domos.
Evocat hunc, nutu obediens & fronte fereno
Maximus olim qui rex Ludovicus erat.
Cumque foret cunctis regum largissimus ille,
Donavit merito munera magna viro.
Aurea concha fumit regalis & ordine torques
Vellere mutato mox decoravit eum.
Inde fenefchallus Burgundio magnus habetur,
Ut præeffet bello confilioque fimul.
Nec minus ut pompas atque alta palatia regum
Atria catholice relligionis amat.

Et quia Cifterci te noverat, ô facer ordo,
Relliquias animi credidit ille tibi.
Unde precor vive, quem conteris inter eundum
Refpice, & dicas, jamque Philippe vale.
Mille quadringento nonageno ter & uno

Septembris menfe huic membra dedit loculo.

Il y a dans le prefbytere au deffus des chaifes du célébrant, un tombeau de marbre noir, fur lequel est un homme de mar bre blanc, habillé en guerrier, avec cette infcription au def fus:

Cy gift monfeigneur ROBERT duc de Bourgogne, & de mada me AGNES jadis fille de monfeigneur faint Louis roy de France, Lequel trépaffa le Samedy veille de faint Luc, l'an de grace MCCCXXXIV..

Au deffus de ce tombeau, eft un autre où repofent le bienheureux Pierre XI. abbé & general de l'ordre, qu'il n'a gouverné que quatre ou cinq ans, & le cardinal Robert qui a été xv. abbé de Pontigny, & fut enfuite le xxvi1. abbé de cette maison.

Epitaphe du bienheureux Pierre abbé de Cîreaux. & évêque

d'Arras.

Petrus doftrina pretiofum manna pluebat,
Huic odiofa venis præful fuit Attrebatenfis.

Epitaphe du bienheureux Robert fecond du nom, vingtfeptiéme abbé de Citeaux, enfuite cardinal, mort à Parme en Italie en MCCCVI. qui fe lifoit à fon tombeau qui étoit magnifique:

Quam fit homo fragilis mortales difcite cuncti,
Quamque brevi curfu naturæ debita folvens,
Occubuit velut hic quondam præclarus in orbe
ROBERTUS domui paftor qui præfuit isti.
Cardinis officio pro munere poftea fungens,
Italia pago Parma cadit, hic tumulatur.
Annis mille femel centum ter quinque lapfi,
Quem tulit è medio Deus hunc det vivere cœlo:

Derriere le maître autel, du côté de l'épître, fous les baf fes voutes, eft une chaffe qui renferme le cœur du pape Ca lixte II. qui fut mis entre les mains de faint Etienne, troifié me abbé de cette maison.

fous

Sous la châffe où eft le cœur du pape Calixte II. il y a un fepulchre, où font ensevelis deux princes de l'églife; le premier eft Albert patriarche d'Antioche, mort l'année MCCXLV. Vauldemare évêque de Schlefuvig, ville du duché d'Olface, ou Holstein en Dannemarc, fils du roy Canut. Voici leur épitaphe.

Præter cor nobile fanctissimi domini papa Callixti fecundi, quod reconditum fuit in fuperiori parte hujus tumuli, uti demonftrabat fequens & vetuftifima quidem epigraphe, quæ vix legebatur, ad latus ejufdem tumuli, ea parte qua olim afcendebatur ad auguf tiffimum Euchariftia facramentum, ante annum 1667. quo extructum eft majus altare, eo fuperbo ac magnifico opere quo nunc

cernitur.

Ecce hic eft cor nobile domini Callixti papæ.

Hic duo quoque jacent venerabiles ecclefiæ præfules WALDEMARUS Kanuti regis Daniæ filius, quem abdicatis epifcopatu Sclefuvienfi (Sclefuvig urbs eft in Holfatia) atque etiam archiepifcopatu Bremenfi, in quem recens electus fuerat, monachum induit in hoc cœnobio, & quadriennio poft ex hac vita migravit ad Chriftum xv. Cal. Augufti anno MCC. XXVI. primus reconditus eft ac fepultus in hoc tumulo.

Et dominus ALBERTUS patriarcha Antiochenus, qui fecundus in hoc eodem fepulchro refedit: in cujus gratiam condita eft fequens definitio capituli generalis anni MCCXLVI. Bona memoria domino ALBERTO quondam patriarcha Antiocheno, qui exiftens in curia domini papæ ex maxima devotione quam habebat ad ordinem, in domo Ciftercii quæ eft mater noftra, fuam elegit fepulturam, conceditur plenarium officium per ordinem univerfum.

Vis-à-vis de ce tombeau, il y en a un autre femblable à côté de l'évangile, en forme d'une grande châffe, qui renferme deux corps des onze mille vierges, fçavoir de fainte Palladie & fainte Samnie, avec cette épitaphe.

Hic jacent corpora fanitarum Palladia & Samniæ quæ funt de numero undecim millium virginum.

Autrefois on difoit la meffe fur leur tombeau.

I. Partie.

Dd

Enfuite de cette châffe, on voit dans l'épaiffeur du mur, le tombeau de quatre illuftres évêques, avec cetre épitaphe.

Hic duo ROBERTI, Lingonenfis, Cabilonenfis
Pontifices paufant fimul, & PETRUS Podienfis.
His eft DONATUS Caffellenfis fociatus
Praful honoratus, noftrique comes monachatus.

Il y a encore une autre épitaphe dans un tableau auprès de ce tombeau.

D. O. M.

Sub eodem lapide quatuor illuftriffimorum ecclefiæ præfulum corpora, cum tanto interjecto temporis intervallo unius ad alterum, fepulturæ tradi & diocefum adeo loco diffitarum, res fi non inaudita, parum tamen frequens effe videtur. Nec dubium quin fa. Etum demireris, facti interdum rationem inquirendo. Aufculta igitur & difces amice lector, quod cum Ciftercium fanétorum ferax infolentis odore fanctitatis apud omnes magis fplendefceret, quam illius purpura qua tot ex ejus abbatibus jampridem afful gebant & condecorabantur etiam inviti ( adeo magnos fas eft credere tulise viros) cunctos certatim ejus incolarum amicitiam fem. per coluiffe, fuffragia poftulaffe; exiftimantes bene fibi fore,fi loco ponerentur, qui preces eorum non defore fcirent. Hinc fæltum eft, at cam nondum extructa effet hæc ædes, nifi ea parte quæ fanétum fanctorum nuncupatur, nec locus fuppeditaret ubi tot corpora que regum, ac principum, tum cardinalium, patriarcharum, archiepifcoporum, &c. hujufmodi magni nominis præfalum ibi requief cunt apponerentur, oportuerit plurima fimul fepeliri.

Quorum qui primus eorum pontificum fub eo lapide & fatis magnifico farcophago jacet, è terra tres pedes ad minus alto, & ultra hunc parictem fub arca tranfvoluto & conftruito, eft fama celebris & illuftriffimus DD. PETRUS epifcopus Podienfis ( Dupuys en Vellay) qui quondam ad votum folemnem excepit Ludovicum VII. pro expeditione orientali ad loca fancta in amplifi ma Parifienfi bafilica B. Virginis. Cum autem è vivis difceffiffet 111. cal. fept. an 1191. fecundum propofitum voluntatis fuæ hic fepultus eft.

Sexaginta poft & tribus annis elapfis, adhuc reconditum eft cor

« AnteriorContinuar »