canturex feff.

IV.

tum Pœni- Sacramento pœnitentiæ applicentur, tentia appli- eadem Sacro-fancta Synodus docet: XIV. chap. Efi contritionem hanc, quam defcribit, aliquando caritate perfectam effe contingat, hominemque Deo reconcilia re,priufquam hoc facramentum actu fufcipiatur; ipfam nihilominùs reconciliationem ipfi contritioni, fine facramenti voto, quod in illà includitur, non effe adfcribendam. Quo liquet, non id femper aut ex naturâ rei fieri, sed tantùm aliquandò contingere, ut illa contritio caritate perfecta fit: unde fubdit, quamcunque aliam contritionem, eum effe motum, quo pœni tens adjutus viam fibi ad juftitiam parat; quique ad Dei gratiam in facramento pœnitentia impetrandam difponit. Cæterùm contritionem eam quæ ftatim Deo reconciliet, etiam ante fufceptum actu facramentum, eam effe tantùm, quam aliquando caritate perfectam effe contingat : atque adeò alios effe cafus, eofque vulgatos atque communes, quibus abfolutio facerdotis hominem adhuc reperiat obligatum lethalibus culpis, neque juftificatum fupponat, fed faciat.

Seff. XIV. cap. IV.

VII.
Ex ejufdem

Huc fpectat etiam ejusdem feffionis canon Ix. Ne quis dixerit, ab- feff. xiv.can, folutionem Sacramentalem Sacerdotis 1x. non effe actum judicialem, fed nudum minifterium pronuntiandi & declarandi remiffa effe peccata: quod non fatis pro fancti Concilii intentione fixum haberetur, fi omnis abfolutio actu fufcepta hominem jam juftum, jamque Deo gratum ac reconciliatum reperiret, idque ex naturâ rei, five ex inftitutione divinâ, fieri oportere, pro certo crederetur. Sic enim Sacramenta, quibus juftificari credimus, opus juftificationis ac remiffionis peccatorum jam perfectum fupponerent, hominemque nullius alterius rei indigentem, quàm ut ei jam remiffa effe annuntiaretur ac declararetur. Ipfa quoque abfolutionis formula, quod abfit, mendax effet, fi nunquam peccata folveret, fed foluta reperiret, nec ministri Chrifti verè unquam exercerent conceffam fibi ligandi ac folvendi, remittendi ac retinendi poteftatem, fi nunquam folverent, atque remitterent; fed femper foluta vincula,

femper dimiffa peccata fupponerent. Et quemadmodum ad verè exercendam ligandi ac retinendi poteftatem, intelligere debemus non fupponi ligatos, & actu judiciali fub nexu retentos, fed effici, ut verè ligati, verè & pofitivè fub nexu retenti habeantur; ita de poteftate folvendi ac remittendi credendum est, nec fupponi tantùm jam foluta & dimiffa, fed verè effici ut actu folvantur, ac remittantur.

Quæ omnia in hunc fyllogifmum concludi poffunt. Qui fpecialis eft Sacramenti effectus, is ante Sacramentum actu fufceptum non neceffariò fupponitur; fed per illud efficitur. Atqui in Baptifmo & Pœnitentiâ, fpecialis Sacramenti effe&tus eft ipfa juftificatio, feu remiffio peccatorum. Ergo juftificatio feu remiffio peccatorum in Baptifmo & Pœnitentiâ actu fufceptis non neceffariò fupponitur, fed per illud effiSeff. xiv. citur. Ergo ulteriùs, quod aliquandò id fiat, non eft neceffarium fed cafuale & accidentarium, nempè cùm contritionem caritate perfectam effe con

cap. IV.

tio: tranfitus

tém.

tigit, ut ex Tridentino diximus. Hæc ergo dogmata circa Sacra- VIII. Concilii Trimentorum efficaciam five efficiendentini dotiam, non nifi læsâ fide Tridentinâ, &trinæ fumnegari poffunt. Quare diligentiffimè ma, omniumque ejus docavit fanctiffima & doctiffima Sy- arine parnodus, ne, quam tantâ auctoritate tium confenac perfpicuitate afferuit virtutem ac ad fecundam vim; eandem, quod abfit, evertere hujus difpu videretur. Itaque, cùm clarè defi-tationis parnierit, uti prædiximus, & mox lu- Sup. cap. 3. culentiùs declarabimus, ad juftifica. tionem in Sacramentis requiri, ut ad eam moveamur non folo timore pœnæ, fed etiam dilectione juftitiæ; ne tamen putarent, eam dilectionem faltem cuin voto Sacramenti ftatim elle vivificam, five reconciliatoriam, ac juftificantem, eam certis caracteribus, à vivâ, & reconciliatoriâ, five juftificante contritione difcrevit ; quod hæc quidem fit, ut diximus, caritate perfecta; illa au- Supi capi Bi tem fit dilectio tantùm incipiens, nec ad eum deducta finem, ut caritate perfecta fit: unde etiam fit, ut fit præparatoria, non perficiens, aut juftitiam inducens, fed ea quam ipfa

IX.

tionibus, ma

dilectione Dei

juftitia confequatur; ut fit denique, non nova vita, quod eft opus contritionis caritate perfecta, fed novæ vitæ propofitum, ejufdemque inchoatio quædam. Quos incipientis dilectionis caracteres nunc explicare aggredimur: atque hæc erit fecunda pars noftræ difputationis, haud ob

fcurioribus aut inferioribus Sacrofancti Concilii firmata decretis, & pari utique fide retinenda.

SECUNDA PARS.

Placet igitur primùm ex feffione De difpofi- VI. cap. v1. fequentia recitare: Dif ximè verò ponuntur autem ad ipfam juftitiam, de incipiente dum excitati divinâ gratiâ... liberè moad confequen- ventur in Deum, credentes vera effe, dam juftificationem necef- qua divinitùs revelata & promiffa funt ; fariò requifi- atque illud imprimis, juftificari impium tâ: ex feff. per gratiam ejus ... & dum peccatores fe effe intelligentes, à divine juftitia timore, quo utiliter concutiuntur, ad confiderandam Dei mifericordiam fe convertendo, in fpem eriguntur ; fidentes, Deum fibi propter Chriftum propitium fore, illumque tanquam omnis juftitia

VI. cap. VI.