plura dimittuntur, cùm ipfum violati Baptifmi facinus dimittenda augeat. Eo ergo major exoritur dili gendi obligatio, nedum ex parte dilectionis aliquid imminutum effe intelligatur. Quanquam enim allegata Chrifti fententia ad confequentem dilectionem directè pertinet; æquo jure referenda eft ad præparatoriam; cùm petentis & expectancis remiffionem, haud alia fit ratio, quàm de impetratâ gratias agentis.

Denique, quid caufæ effet, cur à Pænitentiâ potius quàm àBaptifmo dilectionem illam abeffe oporteret? An quia illa dilectio per sese justificationem inferret, vacuo pofteà facramento, aut faltem fuum effectum jam fupponente? Atqui de Baptifmo idem dicendum effet, cui remiffionis & juftificationis effectus haud minus efficacibus verbis à Scripturâ, Patribus, Conciliifque, adeòque ab ipfo Tridentino tribuatur. Quare hæc opinionum ludibria procul à Scholæ gravitate & authoritate amandari deceret; ac reverâ certum refponfionem hanc, ne quid dicam,

gravius, haberi improbabilem ac te-
merariam, nullo quem
fciam hujus

auctore nominato.

XIX.

&trina de in

Seff. vi, tra

Quærunt, quare igitur fancta Sy- Cur Seff. nodus feff. xiv. de Pœnitentiæ fa- xiv. non recramento tractans, dicta de Baptif- petitur domo circa dilectionis initium, non cipiente dileiterat? In promtu caufa eft, ideò ctione, que factum quod femel dicta fufficiant: dicus? neque metuendum videbatur, ne de Baptifmo dicta ad Poenitentiæ facramentum prono velut ac fuo curfu deduci non poffent. Quin ipfa Synodus in proœmio feffionis xiv. id ultrò præmonuit his verbis: Quam- Seff. zvi vis in decreto de juftificatione multus fue- Proam rit de Pænitentia facramento, propter locorum cognationem,neceffariâ quâdam ratione fermo interpofitus : tanta nihilominus circa illud, noftrâ hac atate, diverforum errorum eft multitudo, ut non parùm publica utilitatis retulerit, de eo exactiorem & pleniorem definitionem tradidiffe. Quibus verbis duo videmus: Primum, illud ipfum de juftificatione decretum communis fundamenti loco effe pofitum. Deinde, propter multiplices errores, è re vi

VI.

We

deri, ut de eo argumento plenior ta etatio habeatur, ad errores fcilicet deregendos, ut ipfa Synodus profiretur, communi, ut diximus, fundamento ftante: quod etiam à nobis mox ordine perpendetur, ubi ad eum locum noftra difputatio devenerit. Seff. vf. cap. Id interim obfervabimus, in utrif Seff. xiv. cap. que decretis & feff. v1. & xiv. æquo jure poftulari vite nova propofitum &inchoationem. Id autem ita explicatur feff. vr. ut in illo propofito expreffè intelligatur contineri voluntatem, quâ quifque proponat fervare divina mandata: quod licet feff. XIV. prætermiffum, tamen in pœnitentiâ valere nemo negaverit ; ut profectò clarum fit, duo illa decreta non inter fe opponenda, quod abfit, fed alteri ex altero quærendam lucem; & feffionem vi. pro feffionis XIV. certo ac ftabili fundamento habendam.

XX.

Doctrina

Seff.

XIV.

Jam abfolutâ feffione vr. veniamus ad feffionem xrv. ubi de facramento Pœnitentiæ fpecialis tractatio

proponitur

ac primúm
ex prooemio, inftituitur. In hac autem ftatim no-
& cap. 1. 11 tavimus ex ipfo prooemio, id quod

725

N

ad feffionis vi. quæ fundamenti loco ponitur, commendationem pertinet. Nunc autem in decretis obfervamus primum illud, ex cap. 1. Fuit quidem seff. xxvi pœnitentia univerfis hominibus, qui fe cap. 1. mortali aliquo peccato inquinaffent, quovis tempore ad gratiam & juftitiam affequendam neceffaria. Quo ex loco claret,præire omninò in hoc quoque Sacramento eam Pænitentiam quam ex feff. vi. ante Baptifmum agi oportet, ut fuprà memoravimus: cui quidem Pœnitentiæ ineffe neceffe fit, illud credere, illud fperare, illud diligere, atque inde profectam peccati deteftationem eam, in quâ ex eâdem feffione vi. præeuntis Pa nitentiæ ratio collocetur.

Deinde ex capite fecundo notamus differentiam facramenti Baptifmi & Ibid, cap-xxã Pænitentia, nullâ mentione difcriminis circa antedictas difpofitiones, ut profectò eafdem in utroque Sacramento pariter retineri ac requiri neceffe fit, quemadmodùm fuprà memoravimus. Interim de utriufque Sacramenti æquâ neceffitate, ita eft definitum: Ut fit hos Pœnitentia facra

Pofteà ex capite tertio: Rem & effectum hujus Sacramenti, quantum ad ejus vim & efficaciam attinet, reconciliationem effe cum Deo. Quare hoc facramentum meritò definire poffis, redintegratæ gratiæ ac reconciliatæ amicitiæ facramentum : quod nemini, nifi optanti & volenti Dei amicitiam, & cum eo gratiam, concedi poffe liquet, ut fuprà diximus: unde etiam addidimus, huic Sacramento demi efficaciam, fi quid his detraxe ris, neque in pœnitente Dei amicitiam, hoc eft, caritatem ipfam efflagitante, aliquid agnoveris, unde Deum ipfius gratiæ & juftificationis auctorem amare jam cæperit.

XXI.

Hactenus apparuit feffionem xiv. 1v. ejufdem, feffioni VI. veluti fundamento fuSeffionis xiv. perftructam effe. Sed res erit clarior, fi caput quartum, hoc eft illud ipfum, quod vel maximè nobis objicitur, diligenter perpenderimus. Sic

mentum lapfis poft Baptifmum æquè no ceffarium, ut nondum regeneratis ipfe Baptifmus: hoc eft neceffarium non modò neceffitate præcepti, verùm etiam neceffitate medii.

cap,