autem habet: Contritio, qua primum Ibid. cap. xvi locum inter pænitentis actus habet, animi dolor, ac deteftatio eft de peccato commiffo cum propofito non peccandi de cætero. Ac paulò poft : Declarat fanta Synodus, hanc contritionem non folùm ceffationem à peccato, & vita neve propofitum & inchoationem, fed veteris etiam odium continere. Quis autem negaverit novæ vitæ firmo validoque propofito contineri firmam de obfervando primo & maximo dihigendi ex toto corde, hoc eft, fuper omnia, Domini Dei noftri, voluntatem? De quo præcepto dicit Dominus: Hoc fac & vives: ne quis no- Luc. x. 28; vam vitam abfque caritate effe poffe præfumat. Unde facra Synodus in novæ vitæ propofito, nihil minùs quàm Dei fuper omnia diligendi propofitum potuit intelligere: neque tantùm exigit vita nova propofitum fed etiam inchoationem; eo quòd amaturo Deum, idque jam firmiter apud fe proponenti ac volenti, ipfum illud propofitum non nifi vitæ novæ inchoatio quædam atque ini❤ tium fit: cum quo, tefte Synodo, ante-actæ vitæ turpis illius, ac vero pioque amore deftitutæ, fimul inordinato amore laborantis, odium conjungatur. Sanè obfervavimus, hanc vitæ nova inchoationem in Sacramento Pœnitentiæ requifitam, præceffiffe in Baptifmo, ex feffione vi. cap. VI. atque ita effe conftitutam, ut conjuncta intelligatur cum propofito fervandi omnia mandata divina, adeòque vel maximè illud primum. Quod fanè propofitum implendi omnia mandata, nifi altè ac firmiter animo conftitutum atque infixum geras, nulla justificatio est. Ex his igitur verbis facilè intelligimus, quàm fuerit illud neceffarium, fidei ac fpei fuperadditum, fecundùm Synodum, dilectionis initium: cùm abfque illo, in Baptifmo ac Pœnitentiâ æquo jure requifitum obfervandi ómnia mandata, & omnia peccata deteftandi propofitum nec intelligi poffit. Fixum ergo firmumque eft, verè pœnitenti ac juftificationem expetanti id ineffe propofitum, quo Dei eamque cuivis ami VILLA amorem velit ; item amicitiam Dei quærat & velit, citiæ anteponat; ejufdem juftitiæ fe fubdat, Deumque ejus fontem diligere incipiat: reconciliatam cum Deo gratiam plus omnibus bonis op- Seff. vi.capi tet: Dei caritatem animo fuo inhæfuram ultrò advocet & accerfat, eamque petat fidem quæ per caritatem operatur. Quæ fi quis negaverit cum voluntate quâdam Dei toto corde & fuper omnia diligendi effe conjuncta, ibique omninò ineffe aliquid caritatis, atque actum ali quem qui in cam virtutem & ex fefe tendat, & ad cam neceffariò reducatur, etfi nondum fit illa contritio, quam caritate perfectam, atque adeò juftificantem effe contingat: ille fe abfurdum, atque à feipfo diffentientem, & ab omni caritatis officio alieniffimum fe præbeat. nem totam Anteaquàm ulteriùs progredimur, XXII hîc tantifper fiftamus gradum, ut fe- Hic quæftio riò confideremus jam totam hanc omninò abfoabfolutam effe quæftionem, nifi lutam effe quodam litigandi ftudio teneamur. gatiunculâ, Rogo enim, an illud propofitum unâ interro vitæ novæ inchoandæ à fanctâ Synodo in facramento Poenitentiæ 19. 20. requifitum, non fit illud ipfum in Baptifmo requifitum propofitum, quod in feffione vi. cap. vi. complectatur voluntatem omnia implendi divina mandata, juxta illud Matt. xxvi. Dominicum: Euntes docete omnes gentes, baptizantes eos.... docentes fervare omnia quacunque mandavi vobis. Rem planè putamus fuprà jam à nobis clarè effe confectam, neque quemquam exiftimamus futurum, qui negare poffit per illud propofitum in Pœnitentiâ æquè ac in Baptifmo requifitum, haberi expreffilfimam implendi omnia Chrifti mandata, neque unquam adversùs illa peccandi voluntatem. Hoc firmum, hoc fixum eft. Tota ergo quæftio jam in eo verfabitur, an inter mandata quæ implere volumus ac firmâ voluntate proponimus, contineatur illud mandatum, quod eft omnium primum; quod fi negaverint, cre do bonâ fide, ipfi fibi erubefcent. XXIII. Nec tamen diffimulandum eft quid diftinctio im- reponant. Quærunt enim & ipsi à Quid fit illa nobis ; nobis ; an igitur nulla futura fit Pœ- pliciti & expliciti, quam nitentiæ, nulla Baptifmi vis, quan- hic adhibent tùm ad juftificationem attinet, nifi de omnibus fingulatim præceptis actu & exprefsè cogitetur? Non ita, inquiunt ; fed fufficit confusè & implicitè velle fervare mandata: ac fi de aliquibus fpecialiter cogitandum, fanè de iis tantùm contra quæ peccaveris. ? Mirum autem illud, quia poffibile non fit de fingulis quibufque mandatis cogitari femper, ex eo inferre nec de illo primo diftinctè cogitandum, cùm è contra fic potiùs argumentandum effet: Ex eo quòd omnia & fingula divina mandata Gimul cogitare, nec fæpè poffibile fit, nec neceffarium; ideò requiri faltem ut illud præceptum animo & voluntate complectamur, quo, tefte Domino, ipfa præceptorum fumma confiftat. Quod autem fateris, ea faltem exprefsè cogitanda præcepta adversùs quæ peccaveris, arripio ut meum, cùm planè nemo peccet, nifi ex eo fonte, quòd non dilexerit. D |