Cap. IV.

perfecta effet, conceptam effe ex fol confideratione turpitudinis peccati aut gehenne metus alterum, eandem attritionem effe fufficientem ad pœnitentia Seff. facramentum: quæ duo in ipfâ SyPalaviani nodi definitione fublata funt: cùm, pag. 1006. loco illius fententiæ ex folâ confideratione turpitudinis peccati, aut gehenna metu concipi attritionem: ipfa Synodus non ex eâ confideratione folà, fed ex eâ communiter concipi in fuâ definitione repofuerit. Quod autem attritionem fufficere effet pofitum, id à fancta Synodo adeo effe rejectum, ut illud fufficere in ipfum difponere fuerit commutatum.

Ex his ergo perfpicuè demonftrantur duo, que jam afferuimus: primum, ut mentem atque intentionem Synodi affequamur, fpectandos effe errores Lutheranos, quos Patres condemnare voluerunt: alterum, ftudiosè evitatum fuiffe ipfum fufficientia in attritione vocabulum quæ quidem manifefta erant ex tenore decreti: nunc autem ex actis à doctiffimo Cardinale relatis

ad certiffimam & ineluctabilem demonftrationem adducta funt.

trum ac Do

Verùm ad majorem rei eviden- xxx tiam placet referre quafdam fenten- Referustur tias in ipfâ Synodo dictas. Prima quædam Paeft Jacobi Lainez ad Sacramentum &torum fententis in Seff. requirentis, pænitentiam, timorem, xiv. ex codilectionem, contritionem, abfolutio- den Palavi nem: quo fatis indicat dilectionem ciro: utraque timori additam, & inde profectam fe conferun contritionem, quippe ex aliquâ di-ur. lectione conceptam. "Ibid.1003.

fafiones inter

Clariùs à Ferrufio Hifpano Epifcopi Segolienfis Theologo dilectio requifita ex verbis Dominicis: Re- Luc. 11 mittuntur ei peccata multa quoniam di- 47· lexit multum: Ubi vox illa, dilexit, præterito tempore,antecedentem dilectionem infert. Addebat Ferrufius codem pertinere illam Pauli fecundum Deum, hoc eft fecundum Deum amatum triftitiam ; unde, inquiebat, Auguftinus negaret abfque amore dari gratiam primam occurrere fidem ipfam: ex quâ peccati deteftatio, mox erectus. animus in fpem,tum amare incipiat;unde prima gratia,feu primajuftitiæ infufio. Hæc fumma doctrinæ Ferrufii,

Aieba: alius, primùm dolere homines propter pœnam, exinde propter Deum, pofteà confiteri. Alius requirebat, ut rem neceffariam, primò pæna timorem, deteftationem fidem, ex quâ fpes oriatur, & ex hâc dilectio. Cæteri in eundem feup.cap.9. rè morem. Et quidem duæ tantùm extitere fuprà memoratæ fententiæ fingulares, quarum altera amorem excludebat omnem: altera, perfectum neceffariò repofcebat. Queis conftat, uno fortè demto, requiri ab omnibus ipfam timori, fidei, ac fpei dilectionem fuperaddi tam eam affiduè in ore Theologorum ac Patrum haberi; cjus frequentiffimam, imò perpetuam in hac quoque Seffione, ut etiam in fextâ, fuiffe mentionem.

Quæ cùm ita fint, ex optimo actorum relatore conftat, quod de dilectione in Seffionis xiv. decreto taceatur, non inde ortum effe, quòd ea prætermitteretur, fed quod fupponeretur; nec opus fuiffe, ut hic de eâ fpecialis quæftio five tractatio haberetur, nempè alibi tranfactâ

ret

re: neque ex pœnitentiæ naturâ, fed ex communioribus de juftificatione decretis ac principiis repetenda.

Nec Patres metuerunt, ne, fi dilectionem præparatoriam ut neceffariam admitterent, justificatione jam per illam inductâ, Sacramentorum efficientiæ detrahere viderentur, aut eam, hæreticorum more, ut acceptæ gratiæ pignus, non ut accipiendæ caufam agnofcerent. Non id, inquam, metuebant, qui dilectionem illam ubique fonarent, atque inculcatam vellent. Quo metu fi tenerentur, primum ipfi Baptifmo metuendum effet,pari utrinque incommodo, parique futuro errore, Pœnitentiæ tantùm, non autem ipfi Baptifmo confulerent. Atque hæc funt, › quæ ex geftis Palavicini Cardinalis repetenda effe duximus. Auditis Synodi decretis ac per- XXXT quifitis geftis, ad introfpiciendam Ex Catechif penitus fancti Concilii mentem, ad Parochos Catechifmi quoque Romani ad Pa- quædam rerochos ejufdem juffu editi fententiam recenfemus; nec immeritò cùm ipfe titulus Catechifmi fatis in

F

fi

mo Romano

cenfentur

Edit. Rom.

dicet doctrinam vel maximè ne ceffariam ibidem effe traditam. Hæc 1566.p.160.igitur habet fub titulo, de PænitenP. 2.c. 5. tia Sacramento: quæ nos ex editione Romanâ exfcripfimus, eâ quæ poft confectamSynodum prima eft edita.

1. Ac primùm fundamenti loco ponit ipfam nominis notionem, ubi . 160. illud legitur:Pœnitentiam eam quam tertiam vocat, haberi: cùm, inquit, non folùm admiffi fceleris causâ intimo animi fenfu dolemus, vel ejus doloris externum etiam aliquod fignum damus ; verùm unius Dei causâ in eo mærore fumus. Atque hanc,inquit, tertiam Pœnitentiam, tum ad virtutem pertinere, tum Sacramentum effe dicimus. Ubi noranda illa verba, unius Dei causâ, quæ ex fequentibus declarantur.

2. His ergo generatim de Pœnitentiæ & virtute & Sacramento di&tis, jam illud de Pœnitentiâ, ut eft . 161. virtus, fecundò ftatuit: Quia hujus virtutis actiones tanquam materiam prabent, in quâ Pœnitentia Sacramentum verfatur, ideò nifi priùs qua fit Pænitentia virtus rectè intelligatur,S4cramenti etiam vim ignorari neceffeeft.