3. Unde tertiò docet: Intimam animi Pænitentiam, quam virtutem dicimus, effe illam, cùm ad Deum nos ex animo convertimus. 4. Quid fit autem illud, ex animo converti, & quibus gradibus ad hanc divinam virtutem liceat afcendere, quarto loco commemorat. Primùm nos præveniri à Deo corda noftra convertente. Tum adeffe fidem, quâ ad Deum animo tendimus. Hinc motum timoris confequi, fuppliciorum acerbitate propofitâ. Deinde, accedere fpem impetranda à Deo mifericordia. Quibus conftitutis fubdit: Poftremò caritate corda noftra accenex quâ liberalis ille timor probis & ingenuis filiis dignus oritur: atque ita illud unum veriti, ne qua in re Dei majeftatem ladamus peccandi confuetudinem omninò deferimus.Unde concludit: Hifce quafi gradibus ad hanc præftantissimam Pænitentia virtutem perveniri. Hùc ergo pœnitentem contendere neceffe eft; ut profectò confter ex mente Catechifmi, non nifi horum conjun&tione haberi integram veramque duntur, p.162.163. pœnitentiam quam præire oportet ad Sacramenti fructum. 5. Sic ergo explicatâ illâ quam dixit intimâ pænitentia, five animi converfione, quintò pergendum erat ad externam, in quâ, inquit, Sacramenti ratio confiftit, docendumque per eam haberi externas quasdam res fenfibus fubjectas, quibus declarantur ea que interiùs in animâ fiant: hoc eft profectò illud intimum anteriùs pofitum, quod fide, fpe, & caritate conftaret. Quod confirmat his verbis: Deinde quod caput eft, cùm illa que extrinfecùs tum à pœnitente, tum à Sacerdote fiunt, declarent ea que interius efficiantur in animâ: nifi ergo verè infunt uti declarentur, fides, fpes, caritas, vanam & falfam pœnitentiam effe conftiterit. 6. Neque proptereà credendum eft, ante abfolutionem vi contritionis femper condonata effe peccata: imò fextò ftatuendum eft hanc formulam, Ego te abfolvo, non minùs verè pronuntiari à Sacerdote de illo etiam homine, qui ardentiffima caritatis vi, accedente tamen confeffionis voto pec eatorum veniam à Deo confecutus fit: ubi notandum eft illum ex votofacramenti juftificationis effectum referri ad ardentiffimam caritatis vim: ut profectò conftet, aliis qui non ftatim ex ipfâ contritione gratiam confequuntur, defuiffe, non contritionem cum incipiente caritate five dilectione conjunctam; fed tantùm ardentiffimam contritionis illius vim, quam non incipientem sed caritate perfectam à Synodo appellatam fæpè vidimus. 7. Hinc feptimò fubdit: Quanquam p. 1594 fi id minus confequi nobis liceat ut perfecta fit, vera tamen & efficax contritio effe poteft: ubi vera contritio à perfectâ perfpicuè diftinguitur. 8. Et ultimo illud concluditur: Ex1· 173 fidei catholica doctrinâ omnibus credendum & conftanter affirmandum ; fi quis ita animo affectus fit ut peccata admiffa doleat, fimulque in pofterum non peccare conftituat, etfi ejufmodi dolore non afficiatur, qui ad impetrandam veniam fatis effe poffit; ei tamen, cum peccata Sacerdoti ritè confeffus fuerit, vi cla vium fcelera omnia remitti ac condona- ri: quod & Patrum traditione certâ & Concilii Florentini decreto fancitum fit. Hæc igitur Catechifmi Romani fumma doctrinæ eft: unde liquet in co diligentiffimè effe verfatum, ut Sacramento fua conftaret efficientia, idque fedulò actum ne in Pœnitentiæ facramento requiri videretur illa completa ac perfecta contritio quæ ftatim juftificet: quare caritas ea, quam fcilicet cum virtute Pœnitentiæ præire voluit, incipiens, inchoata, non proinde neceffariò perfecta fit. Cæterùm de attritionis ex folo timore conceptæ fufficientiâ nullum verbum, in quo nunc omnem reponunt Sacramenti efficaciam : & tamen prætermiffum in eâ tractatione: in qua ea quæ effent populo prædicanda ut maximè neceffaria, tradi oportuiffe vidimus. Hæc igitur doctrina est, quam in Catechifmis Chriftianæ plebi tradi neceffe fit: præire oportere cum fide & fpe motum propter Deum ex ipsâ caritate, non tamen neceffariò perfectâ illâ & ardentiffimâ quæ fola juftificet cum Sacramenti voto : fed quæ tamen ad Deum fummè & unicè diligendum impellat ; & ideo quoque peccata deteftetur, quòd, Ibid. p. 1794 ipfo Catechifmo tefte, ut maximè diligendus eft Deus, ita que nos alie#ant à Deo,maximè deteftari debeamus." Hic autem ultrò confiteor non omnes catechifmos ita effe compos fitos, ut hanc doctrinam explicent: nec deeffe, qui folo terrore contenti, fpem etiam prætermittant à Synodo Tridentina, Seffione quoque xiv. tam diligenter expreffam, his vocibus cum fpe venia. Quare negare Seff. &ivé non poffumus in ipfis catechifmis in-cap. IT. terdum prætermiffa quædam imprimis neceffaria, neque tantùm in hoc argumento, fed in aliis vel maximis: eò quod in illâ doctrinæ fummâ puerilibus animis vulgaria quæque & capitalia tradenda fufciperent, quibus intenti quædam refervarent, aliis, iifque amplioribus tractanda documentis. Nec pudeat confiteri quandam fortè indiligentiam accuratiore operâ farciendam. Nunc autem diligentiores Epifcopi hæc ཏི |