Non poffit magni Meffala lippa propago? Compofitum jus fafque animo, fanctofque receffus Mentis, & incoctum generofo pectus honefto. Hac cedo ut admoveam templis, & farre litabo, Finis Satyræ fecundæ. 3 Ofrons avec refpect à cet Etre éternel Tout ce que n'ofre point un opulent mortel, Fin de la feconde Satyre. AULI PERSII FLACCI SATYRA TERTI A. Hortatur puerum ad ftudium fapientiæ & sub alumni perfonâ in Neronem tacitè invehitur quem pingit in fine gulofum, timidum & furiofum. EMPE hoc affiduè? jam clarum manè fe nestras Intrat, & anguftas extendit lumine rimas: Stertimus indomitum quod defpumare Falernum Sufficiat, quintá dum linea tangitur umbra. En quid agis? ficcas infana canicula messes: Famdudum coquit, & patula pecus omne fub ulmo eft, PERSE SATIRE TROISIE' ME. Le Poéte blâme la pareffe d'un jeune homme qui ne fe porte pas au travail & V à la vertu. Ous verrai-je toûjours croupir dans la pareffe, Marquis, quitez enfin la plume enchan- Le foleil prefqu'à plomb lance sur nous fes traits, Unus ait comitum. Verumne: itane? ocyus adfit Huc aliquis. Nemon'? Turgefcit vitrea bilis: Findor, ut Arcadia, pecuaria rudere credas. Fam liber: bicolor pofitis membrana capillis Inque manus carta, nodofaque venit arunda. Tune queritur, craffus calamo quod pendeat humor, Nigra quod infufa vanefcat fepia limphâ : Dilutas queritur geminet quod fistula guttas. O mifer. Inque dies ultrà mifer, buccine rerum Venimus?. At cur non potius, teneroque columbo. |