PIUS. G.SCIOP. 46. Oporini Grubinii Amphotides Scioppiane. Hoc est: Refponfio ad Satyram Menippaam Jofephi Burdonis Pfeudo-Scaligeri, pro vita & moribus Gafp. Scioppii, Patricii Romani, Cafarii, Regii, & Archiducalis Confiliarii, & ad Summum Pontificem Exlegati. Item refponfio ad confutationem Fabula Burdonia, dolo Calviniftarum diù suppressa, & nunc demum in lucem edita. Accesserunt denunciatio & Mantissa Amphotidum cum tribus Capellis fecundum excusa. Paris (c'est-à-dire en Allemagne) 1611. in-8°. pp. 390. C'est une réponse extrêmement violente & fatyrique à un Ouvrage d'Heinfius, qui a pour titre : Herculas tuam fidem five Munsterus Hypobolimaus, id eft, Satyra Menippœa de vita, origine & moribus Gasperis Scioppii.Lugd. Bat. 1608. in-8°. & à un autre de Scaliger, intitulé: Confutatio stultiffima Burdonum Fabula. Ibid. 1608. in-8°. 47. Afpafii Crocippi Pedagogus Pa dagogorum, five Paranesis ad afsiduam, veram ac fructuosam SS. Bibliorum lectionem. Nunc primum Autoris vo ८ luntate ac jussu in Germania fcripta & G. SCIOP edita. (Friburgi) 1612. in-40. pp. PIUS. 39. fans compter une longue préface. Cet Ouvrage est marqué dans le Catalogue de Scioppius. 48. Alexipharmacum Regium felli draconum & veneno afpidum, sub Philippi Mornai Duplessis nupera Papatus hiftoria abdito oppofitum, & Ser. D. Jacobo Magne Britannia Regi, Streña Januaria loco, muneri missum. Moguntia. 1612. in-4°. pp. 79. La maniere dont Scioppius tâche ici de tourner Du-Pleffis-Mornay en ridicule, est si violente & fi outrée, qu'on ne peut rien dire de plus fanglane contre un Auteur. 49. Scorpiacum, hoc eft, novum ac prafens adverfus Protestantium hærefes remedium ab ipsismet Proteftantibus Scorpionibus petitum. Quo adverfus Ser. D. Jacobum, Magne Britannia Regem, recitatis Magdeburgenfium Centuriatorum teftimoniis luculentiffimè demonftratur, Ecclefie Romane fidem omnibus faculis jam indè ab Apostolorum etate in universo mundo annunciatam fuiffe, ad eamque amplectendam Regem Jacobum ex sponso teneri. Mo G. SCIOP-guntia 1612. in-4°. pp. 54. en deux colonnes. PIUS. / 50. Mulfi Fidelia Jacobo Lectio, Poneropolitano, de vita ac miraculis S. Claudii magnificè ovanti, ad accipiendos milites gratis prabita. Hoc eft, nova pro Sanctorum cælitum gloria & miraculis atque cultu adverfus Hareticorum mendacia & calumnias difputatio. Moguntie 1612. in-40. pp.123. en deux colonnes. L'Ouvrage de Jacques Left, que Scioppius prétend combattre ici, est intitulé: Claudiomaftix, feu adversus Scriptorem nuperum de vita & miraculis Claudianis Oratio Apologetica. Geneva 1610. in 4°. pp. 14. SI. Emmanuel Thaumaturgus Augusta Vindelicorum; hoc eft, relatio de Miraculofo Corporis Chrifti Sacramento, quod Augusta in S. Crucis Ecclefia quadringentis annis amplius fervatum eft, hodieque cum magna admiratione visitur. Tum autem enumeratio complurium infignium miraculorum divina ejusdem Sacramenti virtute editorum. Accessit Thaumatologia id eft, nova & accurata de miraculis disputatio Gafp.Scioppii, August. Vind 1612. in-40. La rélation dont il s'a- G. Scior git ici eft fort courteselle a été écrite PIUS. par Gilbert de Breme, & Velfer l'avoit déja publiée. La Thaumatologia que Scioppius y a jointe, est de 115. pages. 52. Oporini Grubinii legatus latro; hoc eft, definitio Legati Calviniani, ex qua Catholici Reges ac Principes,quan. tum Calvinianis Legatis fidei habere debeant, conjicere poffunt. Item relatio de latrocinio, quod Regis Anglia legatus adverfus Gafp. Scioppium Madriti nuper fufcepit, undecim percufforibus ad ejus cadem conftitutis, deque miraculoso auxilio, quod B. Virgo eidem Scioppio prestitit. Ingolftadii 1615. in-12. pp. 69. J'ai parlé plus haut de ce qui donna occafion à cet Ouvrage. Il n'y a point de doute, que Scioppius, qui en est le véritable Au. teur, n'ait exageré dans ce qu'il dit de cette affaire, qui arriva le 21. Mars 1614. Le tout se termina apparemment à quelques coups, qui étoient bien la moindre chose qu'il méritât; car il ne paroît pas qu'il en ait été beaucoup incommodé. $3. Apologia pro gratulatione ad PIUS, G. SCIOP-Hereticos Austria ordines adverfus Hareticorum refponfum, quod post biennium demùm ei oppofuerunt. (en Allemand) Ingolftadii 1615. in. 4°. Il avoit compofé cet Ouvrage en 1613. 54. Holofernis Krigfoederi, Landspergenfis Bavari, Schola Meitingenfis Monarcha, Refponfio ad Epiftolam Ifaaci Cazoboni, Regii in Anglia Archipedagogi, pro Viro Cl. Gaspare Scioppio. Ingolstadii 1615. in-8°. pp. 83. Scioppius a répandu dans cet écrit le fiel à pleines mains. Il y accufe Cafaubon non-feulement d'ignorance par rapport à la Langue Latine, mais encore de débauche, d'adultere, de larcin, & de choses encore plus infames. Il a prétendu, que la lecture de cet Ouvrage avoit jetté Cafaubon dans une telle mélancolie, qu'il en étoit mort. Mais c'est un conte; car Meris Cafaubon son fils témoigne, qu'après l'avoir lû lorfqu'il n'étoit encore qu'en manufcrit, il n'eut que du mépris pour toutes les calomnies qu'il renfermoit. 55. Ifaaci Cafauboni Corona Regia, id eft, Panegyrici cujufdam verè aurei, |