Difpófui teftaméntum eléc tis meis, jurávi David fervo meo : * Ufque in ætérnum præparábo femen tuum;

Et ædificábo in genera tiónem & generatiónem * fe dem tuam.

Confitebuntur cœli mirabília tua, Dómine: * étenim veritátem tuam in eccléfia fanctorum.

Quóniam quis in nubibus æquábitur Dómino, * símilis erit Deo infiliis Dei?

* ma

Deus, qui glorificátur in concílio fanctorum, gnus & terribilis fuper omnes qui in circuitu ejus funt.

Dómine Deus virtútum quis similis tibi? * potens es Dómine & véritas tua in circúitu tuo.

Tu domináris poteftáti ma ris,*motum autem fluctuum ejus tu mitigas.

Tu humiliáfti ficut vulne rátum, fupérbum; * in brá chio virtútis tuæ difpersifti inimícos tuos.

Tui funt cæli, & tua eft terra: * orbem terræ & ple nitúdinem ejus tu fundáfti. Aquilónem, & mare tu creáfti; * Thabor & Hermon in nómine tuo exultábunt.

Tuum bráchium cum poténtia; * firmétur manus tua, & exaltétur déxtera tua.

Juftitia

Juftitia & judicium præparátio fedis tuæ ; * mifericórdia & véritas præcédent fáciem tuam.

Divifio Pfalmi 88.

Eátus pópulus, qui fcit jubilatiónem ;* Dómine, in lúmine vultûs tui ambulábunt;

Et in nómine tuo exultábunt totâ die, * & in justítia tua exaltabúntur.

Quóniam glória virtútis eórum tu es ; & in beneplácito tuo èxaltábitur cornu noftrum.

Quia Dómini eft affumtio noftra,& fancti Ifraël Regis noftri.

Tunc locutus es in vifióne fanctis tuis, & dixifti: Pófui adjutórium in poténte, & exaltávi eléctum de plebe

Et ponam in mari manum ejus, * & in flumínibus déxteram ejus.

Ipfe invocábit me; Pater meus es tu,* Deus meus, & susceptor falútis meæ. Et ego primogénitum ponam illum * nam illum excelfum præ régibus terræ.

In ætérnum fervábu illi mifericórdiam meam, * & testaméntum meum fidéle ipfi.

Et ponam in féculum feculi femen ejus, * & thronum ejus ficut dies cœli.

*

Si autem derelíquerint filii ejus legem meam, & in judíciis meis non ambuláverint. Si juftitias meas profanáve rint, & mandáta mea non cuftodierint.

Vifitabo in virga iniquitátes eórum, * & in verbéribus peccáta eórum.

Mifericórdiam autem meam non difpérgam ab eo, * ne que nocébo in veritáte mea : Neque profanábo teftaméntum meum * & quæ procédunt de lábiis meis, non fáciam írrita.

SER

Altera divifio Pfal. 88. Emel jurávi in fancto meo, fi David méntiar: * femen ejus in ætérnum manébit.

Et thronus ejus ficut fol in confpéctu meo, & ficut luna perfecta in ætérnum,& teftis in cœlo fidélis.

Tu verò repulifli & defpe

H

xiti * diftulifti chriftum

tuum.

Evertífti teftaméntum fervi tui, profanáfti in terra Sanctuarium ejus. Deftruxifti omnes fepes ejus; pofuffti firmaméntum ejus formidinem.

Diripuerunt eum omnes tranfeuntes viam,* factus eft opprobrium vicinis fuis. Exaltáfti déxteram depriméntium eum, lætificáfti

omnes inimícos ejus. Avertífti adjutórium gládii ejus, & non es auxiliátus ei in bello.

*

LAUDE S MATUTINA S.

V. Sacerdotalis. Laudábo nomen Dei cum cántico, R. Et magnificábo eum in laude. Pfal. 68. 31. Deus in adjutórium. Per Annum

Exultáte.

E

Ant. 3. a.

Pfalmus 80. Xultáte Deo adjutóri noftro,* jubilate Deo Jacob. Súmite pfalmum, & date tympanum, * pfaltérium jucúndum cum cithara.

Buccináte in Neoménia tubâ,* in insígni die folemnitátis veftræ ;

Quia præceptum in Ifraël eft, * & judicium Deo Jacob. Teftimónium in Joseph pófuit illud, cùm exirçt de terra Ægypti linguam quam non nóverat, audivit.

Divértit ab onéribus dor